Alle inzendingen, jaar 2018, week 2

Mijn gevoel in gevecht met mijn verstand, Toch is het wel goed die afstand. Soms trek jij me naar je toe en soms duw je me van je af, Naar je toe is fijn maar van je af voelt als straf. Mijn gevoel wil jou soms wel en soms ook niet, Je maakt me blij en doet me veel verdriet. Bewaar de afstand, Zegt mijn verstand. Ga voor hem zegt mijn gevoel…

Ik ben een man met mijn eigen leven, Zie mensen om me heen liefde geven. Ik vang soms wat van die liefde op, Zet daarmee de liefdesverspilling stop. Wanneer je goed kijkt zie je het gebeuren, Mensen van alle standen en kleuren. Lopen met hoofd gebogen te verlangen, Vergeten de gegeven liefde op te vangen. Sinds ik die liefde in mijn hart…

een oude villa de naam overwoekerd door 't weer een oude villa verbouwd tot uitgeverij van het stadscentrum een oude villa opgevreten door vooruitgang onkruid overal een oude villa het gezin wordt kaartenhuis met russische thee – een oude villa en jonge kinderen vervuld van dromen…

In de verte, naar het oosten, Over bossen, berg en wei, Over Lüneburger heide, Achter Donau, Oder, Neisze Aan Europa's buitengrenzen Klinkt naast Eurofielenwensen Het luidruchtig koor der laarzen Van Kozakken en Tartaren In de verte, in het oosten, Midden in 't begeerde goud Der Oekraïense tarwezee, Het zomeroekraïnewoud Dansen duizend…

De wolken van mijn gedachten. Zo verwoestend en zo beschermend kunnen de wolken zijn. De wolken maken dat ik me soms onmenselijk voel. En soms zorgen de wolken ervoor dat ik me niet alleen voel. Soms weten de wolken dat ze de zon haar moeten laten gaan. Naar de plek waar het op dat moment het meest nodig is. Naar mijn kapotmakende, gemene…

Ik ben nu AOW-gerechtigd ik hoef niet meer te werken ik krijg een basisinkomen ik zoek m'n weg elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief,…

Is wijsheid onlosmakelijk verbonden aan wat leven aanwijst oude koeien ook uit sloten durven halen. De veranderlijkheid van leven het waard aandacht ook aan het verleden puur een juiste reden te geven. Niets weten en alles vergeten kan gelukszaligheid naast depressies in hartkamers enorme armoe geven. Houd je niet van een rustiger gemoed…

Waar zou ik mij aan houden in gedichten als schone poëzie niet klinken mag of ‘t fraaie metrisch ritme zeek’re dag voor toonloos hersenspinsel zou zwichten. De glans van “t leven zou in sleur vervlakken geen zangen zouden nog te horen zijn gesprek eentonig strak en stijf van lijn het hele leven zou verveeld verstrakken. Laat woorden springen…

ik wil niet meer. ik heb genoeg gezien gehoord geluisterd ik heb genoeg pijn gehad genoeg gevoeld genoeg liefde gehad maar ik ben nu alleen. ik heb niemand die me begrijpt die mijn pijn en gevoelens begrijpt. ik wil niet meer ik zijn ik wil niet meer jaloers zijn niet meer verdrietig niet meer boos bang depressief zijn weet je…

Of mijn vader ooit de gedachten had om met een zelfgebouwd zeilschip de weidse wereldzeeën te bevaren kon ik niet met zekerheid zeggen hij had tientallen zelfgebouwde zeilscheepjes maar die waren te klein om mee te reizen ze pasten nauwelijks in een lege whiskyfles hij wilde een toeristenshop beginnen misschien had ik mijn eigenzinnigheid…

Wat verwacht je te vinden waarnaar ben je op zoek waardoor de beperking in 'vrinden' wie schrijft er mee aan jouw boek welke eisen stel jij allemaal wanneer laat jij jouw gedachten vrij waarom blijft alles redelijk kaal waarmee maak jij jezelf blij wat gebeurt er in het heden waardoor geef jij niet gewoon toe welke 'last' draag jij mee, uit…

de storm ontwortelde de bomen de zang oversteeg de ziel de liefde onttroonde de strijd de zon ontmoedigde de kilte de stilte ontrafelde de vragen de zee ontmantelde de zwakte…

ik ruik de randen van je hemd merk dezelfde geur als vroeger van zweet en goedkope zeep kan het nu ook zien er zit een zwarte rand om je hart zo één van twee halen, drie betalen je voelt je altijd bekocht als er rotte vis in het spel is en rouw de diepte heeft van gangreen…

Nog lang niet het einde nabij maar opeens daar afscheid nemen Wel eens over gesproken maar nog veel te jong er is nog zoveel te doen nog zoveel te beleven Nog steeds niet laten zien wat de mogelijkheden nog zijn iedere dag is er één er is nog zoveel te genieten Een mensenmens je hoort bij ons je kan niet gaan wij zijn er nog niet aan toe Tegen beter…

Elk spel gesluierd vierentwintig uur eerder onder wit satijn na het jawoord gegeven verwarmd op een ijsplateau. Een kil jaar in beeld bevroren als illusie speelt haar gulle lach als enige souvenir glinsterend voor het altaar. Oneindig zweven onder een sterrenhemel via een zwart gat waar ons begin eindigde leeft het begin…

Hij zoekt zichzelf kan z’n zich niet vinden In de dingen die hem daarbij hind’ren vindt hij dat wat hij niet zoekt Het blijkt een kwestie van plussen en minnen die je gewoon tegen elkaar afboekt…

Kan plotseling zomaar veranderen binnen een handomdraai: een zucht van de ene op de andere dag zo onstuimig als de natuur.…

Hij kon zijn eenzaamheid niet vergeten Nu moet hij het nog meer alleen uitzweten Hij heeft zijn hand geil overspeeld Het bolgeblazen imago uitgekleed De lucht betrekt de wind voelt guur De hemel sluit en rust is duur Tobbend groeit wroeging zuur vilein Zijn hoofd knelt van wrang chagrijn Hij straalde door warme studiolampen Na het applaus…

de haard die knettert een sprookjesboek op tafel het raam dat plots kraakt ijsbloemen die vertellen in mooie aquarellen!…

Aan de binnenkant van mijn kloosterceldeur in de abdij van Egmond-Binnen had ik een poster van Rambo hangen. Hoe bizar is dat! Geen enkele monnik die er iets van zei. Waarschijnlijk dachten ze dat het om een voor hen totaal onbekende heilige ging! In Egmond-aan-Zee ging ik met enkele jongeren naar deel 2 of 3 van Rambo en daarna dronken we nog wat…

je ogen spraken maakten jou of brandden je af tot in de grond er was geen gulden middenweg die had jij in een vorig leven al opgezegd je geest kneedde tot je de vorm die jij voor de geest had de ziel van jouw tevredenheid gaf jij hebt winden bezworen stormen geknecht talloze orkanen soepel aan de leiband gelegd je belichaamde…

Ik lig in haar bed en zij die net de douche uit stapt. Zoals zij loopt, zoals zij naakt het huis door loopt, zo zullen vanaf nu de dagen lopen. Ze neuriet en ik zit verhevigd in haar bed. Oneindig wakker is ze, warm en trots en zacht en mooi, zo mooi, ik krijg het niet gezegd. Het is een liefde die. Het is een wonder dat. En alles wat ik…

Wij dichters weten goed wat u behoeft Een kekke cocktail van vermaak én lering Die tappen wij en hopen op waardering Niet karig, nee het liefst fiks opgeschroefd De pointe, beste lezers, voelt u al: Schenk ons voortaan het hoogste sterrental!…

Wijs: Meent gij, dan jonge, Lizette! Heeft er iemand stof tot klagen, Ik heb daar wel reden toe, Want mijn man komt alle dagen (ô Wat ben ik droef te moe) Als eens slet langs straat gestreken, 'k Heb al lang weer uitgekeken, Maar hij komt hij komt nog niet. Ach wat doet hij mij verdriet. Ach wat doet hij mij verdriet.…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

Mag ik van je houden? De wereld kleurt duizend tinten. Met moed kan ik zeggen dat het door jou komt. Het geheim van mijn glimlach. Het staat geschreven in de wolken, het zit in de glans van de gevallen regendruppels, het zit in de lijnen van je huid en in de zwarte cirkels van je hemelse ogen. Het geheim van jouw glimlach. Is een duisterde waarheid…

Wat is Leegte is Een geluid dat langzaam afsterft Een holle galm Een herinnering aan een geur Voortvluchtig en kort Een pijnlijke kramp In je bed, in het donker Een zachtjes geritsel Achter je ogen Een timide gezoem Dat uitgroeit tot een geraas In mijn hoofd, in mijn handen, Die sluiten om lucht Die snakken naar lucht Leegte…

De liefde, die wij hebben, daarin zijn wij gekend. Elke dag mogen we bij elkaar zijn, dat voelt vertrouwd. Vaak spreken wij over lief en leed. Jouw geur, je prachtige ogen maken mij met jouw liefde nog steeds compleet. We hebben samen iets moois opgebouwd. Natuurlijk hebben we mooie, maar ook verdrietige momenten meegemaakt. Als…

Deze winter ben ik geknot Ik zette 't bij mes en schaar op een gillen Deze winter heeft men mij -bot- van tak en twijg ontdaan ontbloot sta ik nu aan de zoom van wei en sloot te rillen.…

geen vorm en geen kader geen begin en geen einde geen zwart en geen wit geen goed en geen slecht geen waken en geen slapen geen geven en geen ontvangen fluisterend deze regels dromend drijvend op de gewichtsloze stilte denk ik aan de naamloze gedachten die wapperen in de wind loze wereld het ontstaan moet nog worden bedacht in het…