inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.801):

Vleugels van was

Hij kon zijn eenzaamheid niet vergeten
Nu moet hij het nog meer alleen uitzweten
Hij heeft zijn hand geil overspeeld
Het bolgeblazen imago uitgekleed

De lucht betrekt de wind voelt guur
De hemel sluit en rust is duur
Tobbend groeit wroeging zuur vilein
Zijn hoofd knelt van wrang chagrijn

Hij straalde door warme studiolampen
Na het applaus komt nu hoon weergalmen
Succes suggereerde een schone schoonzoon
Leeg en hol klinkt nu van voos berouw de toon

Het vallen van een ster geeft licht
aan wie ras voor leedvermaak zwicht
Maar geen schrale troost van een beate fan
Echte spijt en rouw maken ook de man

Schrijver: Eric Vervaet, 16 januari 2018


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 135

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)