Vleugels van was
Hij kon zijn eenzaamheid niet vergeten
Nu moet hij het nog meer alleen uitzweten
Hij heeft zijn hand geil overspeeld
Het bolgeblazen imago uitgekleed
De lucht betrekt de wind voelt guur
De hemel sluit en rust is duur
Tobbend groeit wroeging zuur vilein
Zijn hoofd knelt van wrang chagrijn
Hij straalde door warme studiolampen
Na het applaus komt nu hoon weergalmen
Succes suggereerde een schone schoonzoon
Leeg en hol klinkt nu van voos berouw de toon
Het vallen van een ster geeft licht
aan wie ras voor leedvermaak zwicht
Maar geen schrale troost van een beate fan
Echte spijt en rouw maken ook de man
Geplaatst in de categorie: actualiteit