Alle inzendingen, jaar 2003, week 36

Als de dagen worden guur gaat de klok van de natuur ons later wekken in de morgen houdt het daglicht lang verborgen... De charme van het late wekken als het duister gaat vertrekken laat ons even in een zwijgzaamheid en verwelkomt dan de helderheid... Bij het aanschouwen van dit aangezicht doen wij even de ogen dicht om ze langzaam te laten…

Er was een autobestuurder uit Bombay Die altijd alles zo dom dee Dat al het verkeer Bij het zien van die heer Het liefst over Eindhoven omree…

Nooit glijdt een verstandig woordje Van die rozenlipjes dijn; Die moeten maar zonder pozen Aan het schertsen en kussen zijn. Die moeten maar altoos lisplen: 'Jij bent de liefste mijn!' Maar meen je dan, dat dit immer, Mijn schatje, genoeg zal zijn? Ga ik aan het redeneren…

stad in de nacht park met een bank man die slaapt lege fles drank oude maan straalt in het gezicht de lege fles weerkaatst het licht zon komt op pijn in zijn hoofd een nieuwe dag die hem berooft blinden in het park kennen de man niet er is geen hond die de man ziet een kind vraagt naar zijn naam zijn vader neemt hem mee een…

In mijn hoofd heb ik een muur elke keer als ik in een wenk de stoutste dromen overdenk is ‘t deze wand waar ik naar tuur In mijn hoofd zie ik je smeken ik heb je tegen het schot gezet geen laatste woord of sigaret je ogen geven me het teken Wacht niet langer, schiet nou op laat me niet zo lijden, vent leg toch aan, richt en vuur! Zacht…

Ik wil voor jou de sterren plukken, De zon voor altijd laten schijnen. De duistere wolken uiteen gaan rukken, En het donker voor immer laten verdwijnen. Ik wil met jou nog zoveel dingen, Maar rest ons nog de tijd daarvoor? Van geluk kan ik wel zingen. Jubelend als eenmanskoor. Maar wij zijn net als zoveel stellen, Nuchter, en met beide…

De natuur gaat zijn gang Bladeren kleuren zachtgoud Nog even dan mogen ze sterven Ze hebben hun taak volbracht Heerlijke verkoeling gegeven In de warme zomer De natuur gaat zijn gang Zacht wiegend op de wind Nemen de bladeren afscheid Van hun geliefde plekje aan de boom Met een zekere waardigheid Zwevend nog even in de vrije val Dan de…

Als ik dat kale koppie zie, Denk ik vaak vol melancholie, Even nog aan vroeger terug. Want de jaren vliegen,gaan veel te vlug. Het werken is over, dat is voorbij. Tijd is er genoeg, want we zijn vrij. De liefde van vroeger is nog altijd aanwezig. Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar, Behoorlijk…

De fokstier, die van paardrift haast verrekte, ontbeerde koeien tot z'n ongeluk en hij behielp zich met een meubelstuk. Zo kwam het, dat het dier een tafel dekte. De stier had deze standpunthuldiging: 'Het is een tafel van vermenigvuldiging.'…

(Neo-Sturm und Drang) Da bin ich denn: der Meisters Sohn, ich konnte endlich mich befreien. Ich singe immer ein andrer Ton, und werde niemand mehr verzeihen. Es gibt ja so viele Aussichten jetzt ins Leben für mich, das Alte gehe ich vernichten ich seihe groß in einem Strich. Aber Gründe werd’ ich nie finden, da gibt ja edoch keiner…

Waar in de bibliotheek zij zat te lezen hoe woorden zich laten voegen en niet begreep hoe een ander moest lachen om de woorden van een dichteres en vroeg wat en hoe, waarom poëzie? Hij, verbaasd dat niet iedere lezer begreep waarom die woorden aandacht trekken door hun muziek en betekenis begon te begrijpen hoe klein de sekte was. Vele…

Het wordt weer Prinsjesdag, en, weer wappert de vlag... Onze nationale driekleur, kleurt niet op die dag... Vol pracht en praal; de gouden-koets, mooi opgepoetst Het kost wat lieve duiten... eens kijken, of we doorstaan de toets... Ons Koningshuis, 'k ben welgezind, bezuinigt niet op centen De Nota wordt gepresenteerd door onze prominenten…

het wervelt vonkt en fikt de wirwar in je ogen het branden stikt als voelen zonder handen je leest woorden op mijn huid en streelt het tegenstijdig vleugen in meegaandheid we breken lucht met kussen tussen zachte rode lippen waardoor liefde zucht ik raak je daar bekruis me met je warmte in genot, de toekomst haat het celibaat…

Ik zag het vroeger als een dure plicht De kleine winkeltjes op alle hoeken En niet de warenhuizen te bezoeken En toch gingen die eenmanszaakjes dicht. Maar nu moet ik bij V & D gaan kopen, Want anders blijft het warenhuis niet open.…

Als twee verweerde handen, gevouwen in gebed, zo grijpen hier het water en het zware land ineen. De koepel van de lucht staat er almachtig overheen en laat de mens onmondig. De zee stelt hier de wet. De mensen zijn zoals de aarde, zonder luchtigheid. Men incasseert gesloten iedere gril van God en zee. De grond is als de mensen, stug. Hij geeft…

Bij een missverkiezing in Heeten Heeft een kok in de jury gezeten Hij sprak tot de zaal: 'k Vind ze echt allemaal Gewoonweg om op te vreten…

als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen dan liep ik nu niet in een plas maar lag ik lekker binnen nu sjouw ik af en aan met was met bed- en ander linnen als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen ik maai het gras verjaag de spinnen maar wil de zon beminnen languit op een terras als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen…

Naar de kelder met dat schip neem geen levenden aan boord strop ze allen aan een koord pin het wrakhout op een klip Gaar me bocht in duizend vaten streng de zwarte vlag in top haak ze averechts en schop elke scheepsmaat in het water Steek de zeilen stop het bollen schiet de naalden van de dekken patroon de schoener, kiel tot spriet…

als ik voor de spiegel sta dan zie ik iemand die ik niet ken maar als ik dan naar buiten ga dan weet ik weer wie ik ben daar zijn mijn vrienden ze geven mij een goed gevoel zij kunnen het beste in mij vinden en weten altijd wat ik bedoel en als ik dan kijk in de spiegel dan zie ik mezelf nee ik hoef niet meer te liegen ik weet weer wie…

Als een fluwelen mes zo scherp En als een bijl zo bot Met woorden opgebouwd tot zinnen Maai ik ze neer Mijn tegenstanders in de leer Wat moet ik zonder taal beginnen? Ik prijs ze als het moet de hemel in Waarna ik ze laat storten Zo snoer ik ze de mond Grijp ik ze bij hun strotten En knijp er tot de laatste zucht En vreselijke krampen…

Indien ik een regenboog kon nemen, zou ik `t voor je doen. En samen zijn schoonheid met je delen. De dagen dat je bedroefd zou zijn, zou ik indien ik kon, een berg voor je bouwen, dat je kon beschouwen als je eigendom. Een plaats om de sereniteit te vinden, een plaast voor jou alleen. Kon ik je verlossen van al je problemen, dan zou ik `t…

Als een vlinder in zijn vrijheid dwarrel ik in mijn sas over wolken terug naar de tijd waar het samenzijn ooit was het verleden mocht niet baten wat toen gewoon was klinkt nu gek maar waar wij eens samen zaten voel ik nu die lege plek het was te mooi om waar te zijn jij en ik, ik en jij maar ons geluk brengt nu die pijn waarom bleef jij…

was jij het die mij liefhad beminde en streelde mij kuste op plekken waar niemand ooit kwam of was ik het die steeds dromen bewaarde en hoopte op brandende liefde een eeuwige vlam…

De dichter is een kunstenaar een creatief persoon hij dicht uit zichzelf niet voor promotie of hoger loon de lezer zoekt herkenning in zijn of haar gedicht zo brengt de dichter niet alleen zijn eigen maar ook andermans gevoelens aan het licht het gaat er niet om hoe de dichter zijn kunstwerk beredeneert maar hoe de lezer hoogstpersoonlijk…

Ik kan niet slapen wat mis ik je toch zo maar ik weet dat je altijd bij me bent. Ook al kan ik je niet zien in mijn hart draag ik je mee. Daar zal je altijd blijven. Mijn gedachten zijn steeds bij jou, vele vragen onbeantwoord. Op zoek naar redenen voor wat er gebeurd is probeer ik me te verzoenen met het verleden ook al is dat niet…

Insane thoughts race through my mind One more malicious than the other Deceit and betrayal And red raw jealousy - Livid, lethal - Poisoning what's left Of the sense And devouring the sane There is no escape From this ravenous rage Nowhere to hide From its hideousness…

Ik zie wat ik zie Ik voel wat ik voel Wat ik zie, voel ik Wat ik voel, zie ik Laat me een stukje zoeken wegnemen bij elk gesprek en je een evenwicht geven, aan twijfels geen gebrek Want die tijd die wij beleven laat die maar stille staan het is veilig samengaan Ik wil geen afscheid nemen want er komt zeker nog één moment dat…

Ze heeft hem verlaten... kon het niet langer aan.... koos eindelijk voor zichzelf, een lange weg te gaan... Ze ademt de lucht in, diep...dieper, en weet, dit is de lucht van vrijheid, 't juk van moeten is ze goddank kwijt!…

je leven werd een kabbelende stroom die kalm meandert tussen zomerkaden de schepen ogen traag en zwaar beladen doch voeren slechts een achterhaalde droom wat futen drijven slaperig en loom een rietkraag lispelt treurig een ballade de avondzon belicht met veel genade de knekels van een jonggestorven boom je houdt de bedding keurig in bedwang…

Je lag daar en keek me aan bang dat ik weg zou gaan. Je lag daar met zoveel slaap en weer kwam er een grote gaap. Je lag helemaal opgefrommeld op je bed toen gaf ik je een kleine zet. Ik kwam naast je liggen, sloeg een arm om je heen het moment dat jouw angst verdween. Nu kon je rustig naar dromeland gaan je dacht dat ik morgen met je op…