136 resultaten.
groene amsterdammertjes onder elkaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 512 zo vele jaren keken boer
sperwer en havik in Amsterdam
eenstemmig naar exoten
neem de groene halsbandparkiet
als onbekenden uit tropen
vraten zij die lawaaiplaagpapegaai
spilziek en omnivoor mooi niet
maar de roofvogels hebben eindelijk
de smaak te pakken
nu kan worden afgewacht
wanneer de eerste stadsagrariër
eens over de dam komt…
Innovatief
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 241 Geschreven woorden staan zo vast
het schijnt zo definitief te zijn
toch hou ik van die woorden
die geschreven staan of gedrukt.
Niemand kan die woorden jatten
vervreemden en eigen maken
fantasie en creatief is innovatief
en dat is wat mij gewoon goed lukt.…
op weg naar Warffum
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 306 Akker met koolzaad
licht en blij landschap genoeg
voor afzondering…
ik heb nooit
gedicht
3.0 met 26 stemmen 10.202 Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetendheid
soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord…
Rust
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 884 Dwarrelend als een verdord blad in de wind
Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind
Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras
Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was
Laat mij de rust het enige wat ik u vraag
Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd
Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd
Heb ik niets maar dan ook niets…
tot méér dan stilte valt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 448 terwijl alles waait
en een stem de woorden
laat verdwijnen
nooit aanbeden zoals
uit eigen bloed met blauw bewijs
op twee gezichten
sijpelt moedermelk zonder blindheid
of juist met
op tongen vol van glorie en op iedere
dag om minder te
praten
en eens te meer en opnieuw
verhuis ik naar de stilte
ingewijd
net boven de dood…
Borneo neushoorn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 489 Bloedzuigers zitten vast in zijn huid
de koppen hebben zich diep ingevreten
totdat ze kloppend vol hun gastheer verlaten
Stel dat er nog twintig mensen waren
zou dat voldoende zijn om te blijven bestaan
of zou met dat aantal juist het uitsterven
beginnen onhandig en angstig in een groot woud
waar het kleine welig tiert en luid
Ben geen man…
huidherinneringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.473 ik herinner mij
jouw onderzoekersdrang
toen jij mijn huid ontdekte
als braakliggend land
jij maakte het vruchtbaar
door kleine groefjes
met scherpe nagels
in haar te trekken
het bloed drenkte
mijn lichaam in lust
en bloeiende tuinen
ontstonden in nachten
die naar liefde geurden.…
In het godenhuis
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 337 treed nader
in het godenhuis
schamp de botten
voel je thuis
kerken en
de zerken al voorbij
we etaleren u
de vlerken op een rij
afgegaan en
simpel afgedaan rest
niets meer dan merités
na een dodelijk pleuritis
breng spirit in
ons hemels leven de engelen
zijn zoet maar kunnen toch
dat tikkie aardse net niet geven…
schaamheuvel
netgedicht
3.0 met 89 stemmen 1.688 Nee Bastiaan,
jij bent niet langer de gespierde paardenslager.
Jij bent meer van verse vis, kalfslever, ossentong,
na te tellen ribben en stoere polderbillen.
Bastiaan - vrienden van vroeger noemen je nu Hansje –
je bent een opgeknoopte ballenjongenworst geworden
volgepropt met geretoucheerde verlangens
naar een magere:
“you need the full…
NUCHTER BEKEKEN
snelsonnet
2.0 met 25 stemmen 1.064 We kijken, jongens, met de hele klas,
in sportkantines, kroegen, op terrassen,
waar grote mensen, allen heel volwassen,
zich keurig houden bij een enkel glas.
Je ziet: de grote mensenmaatschappij
geeft hier het goede voorbeeld. En nu jij!…
Droste blik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 387 Met haar blik
biedt ze me oneindig aan
deze drank uit de vorige eeuw
voor mijn gezondheid
want dat moet ik vooral weten
deze drank is gezond
je drinkt het warm
bij het schaatsen
en koud in de zomer
ze kijkt me aan, ze kijkt me aan
ik kan niet anders
ik moet wel
slok na slok na slok…
bevallig
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 502 een linde
legt
bevallig
bladgroen
in een plooi
een blauwe regen
hangt
te bloeien
bewogener
dan ooit
een kleine wei
een ganzerik
vier hennen
een lammetje
een ooi
vanouds
een slaapziek dorp
een café
een ruif
en altijd hooi…
Slapeloos
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.810 Je ligt nog wakker
en denkt
aan de nacht
wat komen gaat
is onbekend
men noemt het
wedergeboorte
maar sterven is
wat ons wacht
al wil je
vleugels dromen
zachte armen
om je heen
mijn lief,
laat ons nu vrijen
onder de zon beminnen
niemand kan ons helpen
armen reiken niet verder
dan om het leven heen
in zekere zin
sta…
Amphigouri
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 391 ik zie je eerder als een zwiebelvamp
die witte voetjes wil laten kijken
een muilezel probeert te bestrijken
gekruist een punt zuigt bij een neonlamp
je polijst jezelf tot in de dakgoot
toch is je vocht uit de bocht gelogen
tegen het klaterhout aangevlogen
zoals een eekhoorn zonder staart of noot
dat vooral je zweetklier allergisch wordt…
Afgesneden astronaut
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 324 Houston we have-
aardse achtergrondspoken en fantasmes
zingen zijn helm vol impressies, de schaterlach
van landelijke pastoors in dorpen zonder huizen.
voldoende; regen afgewisseld met wat zon
en eens in het jaar kermis, hoogmis, kerstmis
dingen waar hij niet meer aan toe is:
holocausten genociden zwarte gaten
het flitst aan hem voorbij…
Doornpark
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 778 vergeten duin in overvolle stad
door huizen afgesneden van de zee
de schilder Mesdag hield er atelier
de dichter Kloos heeft er ooit liefgehad
een stille, praktisch ongeschonden schat
bedekt met groen en zand in goudlamé
of ... stedelijke offerplek in spe
de buit van politiek op dievenpad
is het wel goed je gaven te beschrijven
je bloemen…
zijn geloof
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 479 elke dag weer in het nieuws
berichten over verlichte geesten
en hun exploten in de naam van
wiens naam het eerst vergeten
niet anders dan ijdel misbruikt
gewoon een anagram moet zijn
staan ze gedrumd te wachten
op hun beurt, onafwendbaar
hun lot te verbinden met
de wereld van het geloof eerst
mijn god, mijn nirwana
de geestelijke koffer…
Nu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 913 De laatste ronde klinkt
stamgasten plakken aan krukken
het is de hoogste tijd
aftaaien wil niet lukken
Morgen zijn zij alles vergeten
gisteren
bestaat niet meer…
Doen alsof
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 694 Wat is geloven anders dan doen alsof
het zeker is dat dit of dat zo is,
hoewel je 't niet kan bewijzen.
Wat is geloven anders dan doen alsof
de liefde zeker wint, al is er haat
en ergernis, twijfel en vergrijzen.
Wat is geloven anders dan doen alsof
dit grote, machtige bestaan ten dode
ten slotte toch nog zal verrijzen.
Wat is geloven…
Zadkine aan de Rotte
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 374 de vingers knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
spieren als gedraaide ijzeren balken
hij roept met brakende mond
het onwezenlijk gerucht
terwijl gewone lieden
rondom hem hene zwalken
gepoot op het altaar
van stenen blokken
blijkt zijn hart al vroeg
er uitgeschoten
doorzeefd met kogels en licht
hij staat verstijfd
doch zie…
Hoffelijk gebogen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 461 Zes bladeren en 20 takjes
staan in een vaasje
dicht bij mij
geur van de bloemen
raakt mijn zintuigen
laat ze, net als de bloem
zelf doet, hoffelijk buigen
laat mijn geest stralen
Iedere lente verheug ik
me weer op de
Lelietjes der Dalen…
De crash
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 537 Gisteren vloog de zeemeeuw
verzilverd door zonnestralen
hoog tegen de blauwe lucht
Nu ligt zijn geniale verenpak
ontvleesd door soortgenoten
in de berm langs de weg
Donzige veren bewegen
springerig in de wind, dansen
in de echo van zijn laatste vlucht…
Spanrups
gedicht
2.0 met 44 stemmen 12.503 Een oog, een lus, een hoge rug,
dat onaanzienlijk takje vlees
dat lopend op zijn tenen stokt.
Een reuzenrad in miniatuur,
een viadukt, een ereboog,
zo vordert hij op weg naar groen.
Als iemand uit het midden leeft
dan hij, hij heft zijn lichaam op,
zijn houten huid kan op zijn kop
en op zijn achterbenen staan,
hij boogt op stilstand…
Verlangen naar
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.198 Soms kan ik zo verlangen naar
die arm om mijn schouder
die arm van jou.
Soms verlang ik zo naar die
lippen op de mijne
die lippen van jou
Soms verlang ik zo naar
dat lichaam
dat lichaam van jou.
Als het verlangen te groot is
en ik denk waar ben je nou
dan doe ik wat ik normaal
niet doen zou,
Sla mijn armen om je heen en
denk
dan doe…
oude wilgen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 238 Na de regenbuien wordt
de zon weer warm
bewonderen de knotwilgen
hun jonge scheuten
en zij hun snottebellen
langs rijen groene sloten
er welt water uit de oude
holle lijven en schikken de
plooien glad laten de dag
zich tooien door het dak
vertellen hun noden in
veerkrachtige taaie loten
die de moede lichamen trekken
diep geworteld in…
vlinders dansen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 536 vlinders dansen een vederlichte
sonate door jouw zachtverlichtte ziel
niet traceerbaar zonder choreografie
dwarrelend door jouw gedachten
kleine elfjes de tinkelende voetjes slechts
in een vluchtige aanraking met de
bodem van het onbewuste
maar waar zij raken bloeit op de warme gedachte
besprenkeld met zoete nectar
gesponnen cocons verlaten…
Geloken pauwenogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 364 zag de onrust
in je slag
je wiekte traag
op warme winden
fladdert om de
nieuwe stroming te
hervinden die je lift
vleugelt zacht
geloken pauwenogen
op een witte ondergrond
de poten zwart al
uitgestoken voordat
je op de kroon
van bloemen landt
nectart gulzig
lentes eerste vocht
vouwt je vleugels
als de wind weer
aan je sjort en…
Nieuwe aarde
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 874 De superaarde komt tot ons dit kroonjaar
Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht
Als dát geen voer is voor een snel gedicht
En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar
Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd
Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…
Een geboren liefde
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.661 Een baby in een moederbuik
Hoe kwetsbaar kan dat zijn
Gedompeld in pure liefde
Een mensje zo heel rein
Zo schommelde jij met me mee
Opdat je groter groeien zou
Daarna had ik je in mijn armen gesloten
Je verteld hoeveel ik van je hou
Maar die kans werd mij niet gegeven
Geen lieve woordjes in je oor
Abrupt ben…