Alle inzendingen, jaar 2008, week 42

nee niks met glas zag je pas toen je gebroken was mocht je kleuren tellen in het opgaan van de zon zag de kleine diamant een schittering in het ochtendgloren je facet nog steeds in nieuw bekoren mag ik nu eindelijk je setting zijn…

"Oh, volmaakte slaap aan liefde gebonden, beschonken rust,weerspiegelt in tweespalt van gedachten, beklonken sprong in beider ongewisse golfstroom, blijft ongeschonden, berust in een omvattende droom, waar lust een kunst is van totale overgave, streeft naar gelukzaligheid, vernieuw en overleefd, zich verlicht in zwakheid.…

Zoals de nachtwind zingt onder de okervlammen van de maan de tere knoppen streelt van anjers en van rozen Zoals een wonderlijk iets sluimert in duistere schaduwen maar plots ontwaakt in volle glorie en schittert in de spiegel van mijn ogen Zo straalt het licht van jouw magie in mijn hart, mijn lief als de schoonheid van parels in blauwe…

Aan de waterkant, zijn kromme benen het riet nog zomers, de lucht wat zoet weerspiegeling, wat ooit zijn leven was eenden kwetterend, brutale snaters motregen, een zuchtje wind handenwrijvend, glimlach lijkend wat dieper in de capuchon wenkbrauwen ernstig in zicht daar ligt de oude roeiboot dat zijn de roeispanen je kunt gaan varen…

Voor menig streber is de grootste wens Een vorstelijke titel na je naam Die staat voor kennis, klasse en voor faam In Vlaanderen geldt dat straks ieder mens Geen 'hooggeleerde heer' of 'excellentie' Maar voor iedereen zo'n fijne vla-extensie…

In mij woekert een enorme storm, De verschillende emoties zijn enorm. Verdriet, eenzaamheid en woede alles waait door elkaar Wat is goed of fout of wat is nu nog waar. Waar is het einde en wat is het begin, Moet ik huilen of heeft dat geen zin? Alles komt tegelijkertijd omhoog, O jee ook nog buien en niet droog. Ik laat de storm maar razen door…

Alleen wij drie kwamen tot elkaar losten elk probleem met een indeling op gelukkig hadden wij het bij het verkeerde eind en is er dientengevolge nog hoop voor de mens We tripten van angst en onzekerheid naar overbezorgdheid voor het welzijn van anderen en daar tussendoor eenzaamheid, moedeloosheid en wanhoop kwamen uit op betweterigheid…

Wil je me even vasthouden stevig, maar toch heel zacht laat me wegdromen in je armen in deze donkere kille nacht 'k Ben zo moe van de dagen die niet brengen wat ik wil alleen het geluid van mijn adem maakt al het andere zo stil De dagen duren weer zo lang en ik voel me eenzaam en alleen dus hou me even heel stevig vast en sla zacht je…

Niet te geloven wat ik nu toch hoor! In heel Europa wordt er nergens anders Zoveel geroddeld als door Nederlanders! Een kwàrt liefst van hun uren op kantoor! Nou zeggen ze dat dit is nagemeten Maar ja, ik heb het altijd al geweten Nieuwsfeit: onderzoek van het bedrijf Canon heeft uitgewezen, dat in Europa tijdens het werk het meest geroddeld…

Lieve liefde, Dans met mij in de prille zonnestralen, voel me met je hart, verwarm me met je kus. Dans met mij op een zachte melodie, mijn gezicht in je handen. De gouden, warme zon laat onze liefde gloeien. Ver weg van werkelijkheid voel ik onze passie, dans met me deze dans der onbereikbare liefde. Een zoen op mijn wang die…

Zoals een steen, te lang getooid met diepgroen mos, ineens verschoof in wind en weer, zo brak mijn trots bij 't zien van jouw gezicht in die ene stille, maangegoten nacht. Somberzwart lost op in wit. En waar 't onverwacht geluk opnieuw ontkiemt in het langvergeten, wervelend samenzijn, de herwonnen levenskracht tenslotte teder samensmelt…

vaag wist hij nog hij zag dat vraagstuk opgelost ergens in een studieboek had hij van die bladzij toch nota genomen in zijn grijze brij boordevol gestampte feiten en zoveel zachtere dromen tot het besef gekomen dat zij naast hem stond die dag vond hij het juiste antwoord weer via haar gulle lach…

Daar op die steiger daar klim ik omhoog om even goed te luisteren tussen wolken en een regenboog om de zon met zijn stralen mij te laten verwarmen omarmen met warmte zo voor de kou echt komt kus ik je nu recht op je mond.…

We staan hier aan de rand van een recessie en kunnen geen designer meer betalen ook u moet de Cartier riem aan gaan halen ik geef u van 't vervolg vast 'n impressie; U woont straks in een doos van echt karton maar wél ontworpen door Louis Vutton…

De Spaanse prostituee trekt het niet meer En voelt de hete adem in haar nek Want ze luidt de noodklok door geldgebrek Met de Spaanse mannen gaat het op en neer Het voorspel van de noodklok gaat niet zo snel Dus geniet ze rustig van het klokkenspel ------------------------------------------------------ …Ook het oudste beroep ter wereld heeft…

Zo klein nog, blijf nog maar even in mama's buikje, als je groot bent geworden, kom er dan maar uit. Want wij wachten op je! altijd ('//) 'xx je grote zus…

ze legt haar kind in bed tijd voor je slaapje mijn schat ze lachte pretoogjes ontmoeten haar die liefelijke kinderblik vertederd haar moederhart ze heeft even rust grasduinend in de krant een koffiekoek in de hand ze is gelukkig met dit leven haar man komt thuis een dikke knuffel zachte kus op openende lippen zalig eenheidsgevoel…

In die laatste dans van kansen zal ik niet je partner zijn. Jij zult met die ander dansen, op dat laatste dansfestijn. In die laatste dans van kansen zeg ik jou bestaan vaarwel. Jij zult met die ander dansen, een opnieuw verbonden stel. In die laatste dans van kansen zie ik je met weemoed gaan. Jij zult met die ander dansen, ik blijf…

Je moet van goede huizen komen, stevig in je schoenen staan een huid van leer hebben, tegen een stootje kunnen, en een opdoffer kunnen incasseren. Dat lukt allemaal echter, als mijn tweejarige kleinzoon ligt te trappen op de bank, ik denk, als al die voetballers net zo hun best doen, worden we ooit nog wel eens kampioen, als…

Hoe jij met zorg tomatenplanten schoort, hen aan spiralen opbindt en hen leidt, hoe jij je niet aan wind of regen stoort, maar onverstoorbaar al je vrije tijd aan venkel, spruitjes en courgetten wijdt omdat er in een moestuin groente hoort, hoe jij het onkruid energiek bestrijdt, zo wied jij in het hart dat jou bekoort. Je wacht niet op…

Verdriet, gemis en pijn. Nooit kan ik meer bij je zijn. Snikken, huilen en brullen. Niets kan deze leegte vullen. Rouw, leed en treur. Een nieuw leven staat voor de deur. Gevoelens, herinneringen en dromen. Ooit zullen ze weer wegstromen. Bijzonder, goed en fijn. Dat is hoe Mart in mijn gedachten zal zijn. Allee. Kom aan. Vooruit! Ook…

ook in drukke tijden zal innerlijke rust niet van mij scheiden…

vergadering geroezemoes alom aandacht wordt gevraagd het helpt niet echt maandacht wordt het dus een licht woord voor een zware dag…

Wij, we hebben nooit geprobeerd om tegen te vallen in de valkuil van geluk. Wij, we hebben nooit geprobeerd om verhalen te vertellen als ware het gedicht. Wij, we hebben nooit geprobeerd om teleur te stellen als modern kunststuk. Wij, we hebben nooit geprobeerd om samen te ballen tot een bundel van dof licht.…

Hart en hard aan ’t een kun je zien met wie je te maken hebt misschien. Aan de ander alleen merken, hoe taai. De ruwe bolster kan nog zo ruw zijn, er zal altijd sprake van een hart zijn.…

zó het landschap willen beschrijven dat het dorre droog en stekelig verhard is door de tijd met verweerde bewoners als verkromde olijfbomen er middenin staan óf hoe het land zich kussen laat door de kalme zee, Aphrodite naar haar hand laat dingen de geheimen nog niet prijsgegeven alle raadsels komen laten zoekend verdwalen tussen de…

Ik ben jouw gevallen-speelgoedbeestje-drager Ik ben je niet te volgen babyhumorgrap Ik ben je goeiemorgenkusje Ik ben je broertje en je zusje Ik ben het looprek bij je eerste stap Ik ben de wieg waarin je uren ligt te soezen Ik ben het liedje dat je zoetjes slapen doet Ik ben de vinger in je handje Ik ben de bijtringvoor je tandje Ik ben…

Haar zwarte, lange haren Met gesloten ogen en Dichte mond Haar mooie, ronde borsten Geshowd vol overgave Heup en kont De andere onzichtbaar Misschien helemaal niet bloot Niet te aanschouwen, te zien DE MADONNA* gaat echter nooít dood De lijnen van een schoonheid A propos. Tussen haakjes Prik'lend rond *schilderij van Edvard Munch…

Mijn moeder is mijn naam vergeten, Ze roept me niet meer voor het eten. - naar Neeltje Maria Min…

jij spiegelde in glas wist later pas hoe mooi je was toen je uit de schaduw van verleden bent getreden op achtergrond was ik er al jij scherfde nog in glas bloeit nu kristal in teder raken kunnen wij de hoogste tonen maken jij bent mijn griet jouw zuiverheid in weer ontwaken heb ik met jou zo warm en godvergeten lief…