Alle inzendingen, jaar 2008, week 9

Er is nog toekomst voor De Gouden Kooi, Want daar zou Wilders veilig kunnen wonen Temidden van dat handjevol personen Van ongeveer een soortgelijk allooi. Of sterker nog, ik neem aan dat de rest Daar al heel gauw door Geert wordt weggepest.…

Dansend dwalen kolibrie en coatl in Nahuatl Passeren helder zingend Volkoren bloemenvelden Als in een klein verdriet Van stille plassen Een porseleinen wiegelied dat zingt men niet dat wordt gezongen vals gezongen door een duo naakte dingen in de wildernis nectar en vergiffenis ik smeek je niet om breekbaar goud m'n vriend Cortez…

tien jaar later zag ik haar weer, ze lachte niet meer er stond een blaffende hond aan haar zij haar sproeten (ooit één lange vakantie) zenuwachtig op een rij...…

Schoonheid, levenslang verborgen door ontkenning Je geeft je, juist aan mij mijn aanbidding, ik ben stil prachtig schepsel der natuur ons houden van reikt tot ver voorbij het vagevuur.…

een spinnende kat kolen gloeien in de haard het stormt om het huis…

Een leven met blijdschap, een leven vol haat, een leven vol liefde en een leven vol verraad, Ik probeer sterk te blijven, het niet te laten zien, Dat lukt niet altijd even goed, en wil ik huilen, misschien.. Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij, Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij, 'Tuurlijk, soms heb ik…

In de wieg van het leven leg ik mijn grootste schat. Ik zal het voeden met nemen en geven en wikkelen in deemoed totdat.…

Wanneer die berge rooivuiste van die son lig en die aand die dag se chewy chocolate centre word; Vergewe my die highways en hulle, die spooky riot ligte. Vergewe my die townships en hulle, verby die skiettende karre. Vergewe my die insittendes en hulle, die vormlose bliksems. Vergewe my, want jy ken my. Jy ken my goed. Ek is in die val van die voël…

ragfijne schoonheid in ochtenddauw gevangen spin in winterweb…

uitgestrekt als een dalende springer met parachute lig ik op pril gewas nog amper bovengronds, ik spreek over gras stengelachtig en broos van natuur als het ware zacht neergevlijd maar zeker tot dragen bereid zo woel ik met mijn lippen wat kort geplukt maagdelijk groen en aanschouw de steltlopende snippen die door weinig…

woorden schrijven op papier woorden schrijven en waarom hier woorden om te uiten hoe ik me voel woorden zeggen die ik bedoel maar welke woorden vertellen wat ik wil welke woorden maken nu eigenlijk het verschil welke woorden geven goed aan wat ik kwijt wil en waar komen ze vandaan teveel gevoel is niet makkelijk te omschrijven waardoor…

schone zwanenzang dicht het boek zo diep bedrukt de pennen breken…

de kleuren van de dagen worden getekend door de week de tekens van tijd zijn de gidsen door de maanden waarom gaan de jaren zo snel voorbij? tijd is een relatief begrip het is maar hoe je het opvat…

Je bent lief sprak hij onbewogen Maar ik heb alles nog eens overwogen Als jij zo door gaat met mij te behagen Is dat automatisch om moeilijkheden vragen Altijd ongevraagd het bad vol laten lopen Kleding ondergoed naar jouw keuze kopen Altijd die gestreken overhemden spierwit Begrijp je niet dat er ook een eigen ik in mij zit Dus laat mij…

Eenzaam mijmerend wandel ik door de stad duistere gedachten houden me gegijzeld Ik loop als in trance langs winkelstraten niet eens beseffend wat ik tegenkom niet realiserend waar ik ben ik hoor ook geen geluiden meer er is alleen die onophoudelijke gedachtenstroom die zich meester maakt van mijn hoofd en mijn hele denken controleert. Ik probeer…

Ik wil je beminnen liefde laten groeien Gevoelens koesteren vechten en stoeien Ik wil in je kruipen in jouw warmte leven Je huid zacht strelen steeds blijven zweven Ik wil jou verlaten om terug te komen Warm in je armen samen wegdromen Ik wil enkel nog jou mijn liefde is zo groot Meer kan er niet zijn mijn hart kleurt rood…

speelt haantje de voorste kiest voor modieus en close met computercommando's met schijt aan geschiedenis geharnaste taalrobots schrijven niet geven tekens af taalvorm zal ze rotzorg wezen nooit een boek gelezen als ze maar overkomen vormrespect is ze te straf niet moeilijk doen the medium is the message achterlijk gezeik over woordbeeld…

voorbij de redelijkheid voel ik slechts jouw verdriet. het huilen van jouw haat dat nooit in liefde praat. Ik zie de stralen van regen de kou van jouw herinnering, het liefdeloze dat jou vormde tot gekwetst mishandeld wezen dat daar slechts nog schemert in de ijskou van het bevroren gevoel achter tranenblauwe ogen.…

Laat ik het toe... dit mooie gevoel of ben ik nog moe moe van het verleden? het mooi en warme gevoel.. jij weet wat ik daarmee bedoel laat ik het toe... het verleden laten gaan er niet meer stil blijven staan.. gewoon laten gaan laat ik het toe... genieten van het heden genieten van dit byzondere gevoel.. het is zo lang…

en met mijn handen stil binnenin, schep ik los wat aarde nog warm van zon en zegen zodat je weet dat wat zij schonk als eeuwigheid zal leven diep uit haar naar jou zo mooi in 't hart neergestreken opgedragen aan F. en H.…

Tandarts over tijd moet een tandje bij steken tandloos mondje méér…

Amerika heeft goede doelen, waardoor men zich beter gaat voelen. Uncle Sam (ja, die oom!) wil, dat slechts groene stroom wordt gebruikt voor elektrische stoelen.…

ik zwaai het afscheid omver met maaiende blijfbewegingen breek tegenwinds vliedende golven overbrug afstand in een ommezien ongestreken zeil ik landinwaarts vaarwelkom je weer in mijn armen de zilte waterlanders laat ik over aan een schuimbekkende kust…

rustig ademend vlijt zich de zee tegen het koude land wil zich de wangen koelen diep verzinkt de stap in het vergeten van een zomer drijven bikken in een grijze verte daar aan die oeverrand waar vlokken in het onzekere landen vinden zich onze lippen.…

Iets in de toekomst voorspellen is gemakkelijker dan te achterhalen in het verleden. Omdat wat je zoekt reeds eerder werd voorspeld!…

zag weer een rugzak lopen hoofd gebogen de oortjes in dacht dat ik keek naar hard muziek gedogen maar hoorde zacht zijn stem in samen verder lopen vertelde hij verhalen uit zijn leven de ogen bleven ongekend…

uit het niets kwam jij liep mijn gedachtenwereld binnen in voetsporen uit de tijd een golf warme lucht overspoelde mij en juiste snaren werden geraakt waarin dromen leefden dankzij de opwaartse stroming tot onder de juiste toon sliep ik langer dan ik waakte in ogen die doortastend zijn en elke wolk waas ’n gezicht reizen woorden met…

Over water geen gedicht, hoewel adel verplicht, wanneer je in Dordt woont. Toch maar niet, tégendraads, tégen de stroom in. De oplettende lezer tóch z'n zin! Een gedicht over lucht(en), land, de 'overkant' Over wát? Dordts water. Vooruit, een on-Dordts gedicht schrijf ik nog, later...…

Een vrij omvangrijk gebaar begroet Zijn huichelarij waaruit hij zich voeden moet. Zowel bekeken als bejegend als bescheten Als belogend betreedt hij zijn levensbron Slechts de serene stilte kan diens geest Voeden als brood de armen hun darmen Nog niet gered noch verloren beseft hij Dat hij niet kan opdat hij niet kiezen wil Waarvoor…

Wat lippenstift, een beetje aardig kleden: een korte rok en een decolleté, een mondelinge beurt geheel privé… Wat toch een schat aan studievaardigheden! Ze nam pikant, charmant en elegant haar hele studie recht in eigen hand.…