Alle inzendingen, jaar 2009, week 27

Lieve Michael je grote vaarwel vandaag je muziek leeft voort jouw stem en je dansen zullen me als immer blijven doen genieten tot weerziens Michael You’re not alone…

een koe die graast op zulk kort gras kan niet an- ders dan boe roepen.…

onder heiligheid van schijn kent het leven vele kanten als ik praat over mijn en dijn blijken mijn woorden balken en de ogen van de ander, gedragen door splinters, toch nog blinde bollen onder een sterrenloze baldakijn in mijn rug gapen velen gaten soms met zout verweven ook ik ken het haten, pekelen en kneden onder mijn hand is en wordt…

Slechts een gevoel voelen we het dan zijn we het Geluk Het is een keuze en dat beseffen we te laat Geluk Niet te verdienen maar te verwerven het is ware kunst Geluk…

Pasgeboren liefde, intenser kan het niet, wie zal vermoeden wat die dichter in jou ziet. Je vult mijn gedachten, in elk gedicht huppelt jouw pas, lees ik jouw gezicht. Die zandkloppende handen, je grappige weetjes dan weer onbereikbaar en toch wij tweetjes, geen plekje te vinden in heel Amsterdam die jouw gestalte aan mijn blik…

Het meisje doet haar kleedje uit laat de woorden zien, die beroeren lange nek en schouderbladhaartjes de nerven van haar ruggengraat Zij nodigen uit tot levenslang kussen vederlicht strelen van het gemoed Zo bestaan zij in de naaktheid van ouderwetse dingen en tranen om wie men liefhebt en vervolgens met tanden in de onderlip tegenkomt…

Lezend op haar steen ‘Geven is ontvangen’ wat zij deed na jouw lijdensweg zelf te zijn gegaan tot na haar einde om weer bij haar jongste kind te zijn. Verdriet tot as verteerd - moederlijk verlangen…

eenden meeuwen en ganzen alsof ze een luidruchtig gesprek voeren... tevergeefs probeer ik er achter te komen waar ze het over hebben maar mijn zweeds laat vooralsnog veel te wensen over Lejo van Kuijeren…

Donkere wolken drijven woedend boven grauwe grijze daken, er dondert af en toe een zware hagelbui naar beneden op de vrijwel verlaten straat dan plots weer een schimp zon een schitterend afwisselend beeld van wijsheid ligt op straat tussen sjokkende mensen op weg, maar altijd te laat, zorgen stapelen zich onder nieuwe reuze wolken waar…

Het is alsof men op klarinetten speelt wanneer de nacht op het water landt en grijze schimmen stilstaan bij het geler worden van de maan toch neemt de tijd fatalistische vormen aan en verdwijnt en kwijnt het menselijk ras weg in een materialistisch moeras de struiken langs de sloten ademen niet meer, ze besloten om ons als skeletten…

afscheid Soms zit er even Teveel verdriet In ‘t leven De dood strooit dan Zo om zich heen Dat de scherven Van de liefde Zich niet verzameld weten En onheel blijk je dan Veel te weinig tijd te nemen Het afscheid behoort niet Zo snel tot het verleden…

niet de afwezigheid maakt nog de leegte maar 't delen van herinneringen dat zo wreed ontbreekt niets liever was het mij dan dat je mij bevestigt simpel met woorden merken laat dat jij ook van mij hield…

de nieuwe dag begint des ochtends het is goed daar rekening mee te houden een gewaarschuwd man telt voor twee waarbij nog komt dat de ochtendstond slechts kort wat goud heeft in de mond met bovendien een verzilverbaarheidscoëfficient van vrijwel nul…

ik knoop een net van schimmeldraden neem de ezel mee, hij zal mijn lasten zonder lusten dragen. nauwelijks onderweg balkt hij ezelbrij te laat zie ik de grote steen, en jawel, zelfs een ezel stapt eroverheen mijn teen, mijn teen, zijn muil grinnikt dit dier is mij tot last ik vouw zijn lippen en plak ze vast met mokkende ezel loop ik verder…

Er staat voor vandaag een vlakke rit op het programma maar saai zal het zeker niet worden aldus Herbert drs. Ducrot is het roerend met hem eens dit is geen wedstrijd voor linkmichels en luileballen voor prutsers en pretrijders voor flapdrollen en flierefluiters neen bloed zweet en tranen zullen het asfalt bevlekken in deze helse rit en…

scherpe woorden flitsende demarrages de Boss is terug…

Voor het wassen van haar paste Loe de pastoor altijd wijwater toe. Slechts gewijde benzine kreeg Sint Limousine. Zo heette z'n heilige koe. ________________________ noot: Het rijke rijm - verklaar ik u nog even - benadrukt hier het Rijke Roomse Leven.…

In de dierentuin sta ik uren voor het mensapen-verblijf en bestudeer de grote apen; ik leef me in hun wereld in die wenkt en ik zie wie ik ben zou m’n beschaving afzakken Iemand tikt op m’n schouder ik ontbloot met ‘n apengrijns m’n tanden en bijt in 'n hand Volgens mijn vrouw ben ik te gek om los te lopen en niet toerekeningsvatbaar…

vaak houd ik mijn ogen gesloten om de nacht te ervaren wanneer hij aan mijn zijde slaapt om te voelen wat hij voelt zonder begrensde ruimte of, opnieuw, een andere dag mijn vingers aarzelen willen overhellen naar het ongeschonden zwart dichtbij de reis van vroegere dromen de verbinding met een volle zee en de vele onsterflijke…

Remos, Rami, Robilo. Bergeijk tot Grave, waar is de God van luduvudu? Stenen geworpen van huis tot aan de slijterij terug in bochten, terug met golven. Oracle staat al dagen open. Maandagmiddag, Dinsdagochtend of eventueel iets later in de week. Remos, Rami, Robilo; God van luduvudu, Wanneer volgt u de stenen van slijterij weer naar huis…

een dating-site meldt mij hoe ik de zomer moet beginnen schotelt mij als voorgerecht een smakelijke kandidaat wanneer ik toch nieuwsgierig als ik ben mij meld als kijker is er geen weg terug ik zit gebeiteld toch genaaid…

ik kruip in je slapeloosheid uit de reserves van mijn adem vreet ik de dageraad door midden ogen die wachten op een diepe slaap in de zucht van slopen zijn we in het kansspel van de nacht beiden zijn we in onze wereld samen dromen teder in het schijnsel van de maan…

Kaal tot aan het naakt is deze nacht zonder stem en ik mag slechts hopen dat de sterren komen kruien gelang het getijde dat zonder voorwendsels gelegen is tot zeer diep en aan het hart zodat het spreken mijn taal zal wezen totdat de vroege schemer mij de weg zal wijzen vanwaar ik kwam tot aan het eind van mijn vaarwel ‘k wil niet…

ooit een meeuwenpaar op tederheid betrapt..? ik wel onlangs in juni aan het Lesjömeer in Varmland tot drie keer toe aan de bouw van een nest begonnen voordat ze eindelijk hun draai hadden gevonden hetgeen gepaard ging met ongekende tederheid…

Waar heb ik het verloren, toen ik omkeek en vele jaren ouder was, vergeleek me toen ik werd geboren, ben ik levend dood of begint het pas een gedreven duel in een tweegevecht, lijken beiden helften even echt, waarvan de waarheid verder reikte dan het toekomstig pad, zocht naar de kwaal in het hof van Eden, maar wist niet wat, waarschijnlijk…

Tanger, Huizen als blokkendozen in het prachtige witte licht Waar mannen het terras bemannen en geen vrouw goed is te zien Gesluierd en in djellebah eten zij couscous en tajine Rabat, Le capital du Maroc Mondaine stad, evenbeeld van Parijs Casablanca, doet haar naam geen eer aan Vuil, rommelig en grijs Marrakech, Een sprookje, van duizend…

Zachtjes knijpt hij in haar hand en fluistert haar iets toe. Zij lacht ietwat verlegen en antwoordt onopvallend: 'Je weet toch dat 'k dat doe'. Kerkdeuren zwaaien open voor bruidegom en bruid. Kwistig wordt er rondgestrooid met wensen en met rijst. De bruidsmars weerklinkt luid. Zij ondersteunt zijn arm, 'Doe jij maar rustig aan'.…

ik stond bewegingsloos met boven me een donkere wolk wat toen de deur dichtdeed. ik werd weggedreven in een doodskleed en werd gillend wakker in een soort vacuüm ruimte waar nog geen blad of een vlieg binnenkwam, en deze keer stikte ik dus. soms kunt je nóg zo roepen schreeuwen en doen maar dan loopt het verkeerd af, dan kun…

twee en veertig jaar ik zie rimpels op m’n hand op m’n rechterhand…

Wacht niet op de tijd die komen gaat gisteren kwam hij immers ook al niet Pak de wijzers wijs je eigen tijd wees maar tijdelijk te eigenwijs…