Alle inzendingen, jaar 2009, week 28

Een soldaat die met de buffels danst maar met geweer en bruut gezicht op mensenharten mikt. Zijn liefde in zijn land gelaten. Gelaten nu op zoek naar huis. Gebalde vuisten soms op tafel, Bij het ontbijt de koffie lauw. Het vuur laait op. Ruis op de achtergrond. Woorden die geen zinnen maken. Een dolle hond die wonden likt. Deze soldaat…

Van Servië tot in Kandahar bestraft men het druggebruik zeer zwaar. Maar De Crem's cabinet voorziet wel een budget voor Stella-manoeuvers in de bar.…

je tierelantijnde en verfijnde turbotaal je toverde genegenheid met buitenlands accent je luchtigheid vervluchtigde al snel toen nieuwsgierigheid haar klauwen zette in mijn vel als een havik dook je in mijn nek medelijden was bij jou de prooi voor in je bek daarmee dacht je nu de wereld recht te doen je oordeel was nog sneller dan…

Bij het omslaan van de laatst te nemen bocht Pagina opvolgend, ga ik de verlichte tunnel in Waar samenkomen de verharde gladde wegen Grof dwingend zegt het mij blind er in te racen Het negeren mijn geleden wanordelijke drempels Zodat ik willoos onmachtig voort dender Schokkend omklem ik het bezwete stuurloze Dan flits het voorbij, einde…

Verstilling ik wil verstilling en bedachtzame, langzame bewegingen fluwelen voetstappen zacht als een zomerbries ogen vol verwondering en het ontluiken van verlangens aan de oever van de zilveren rivier en de bomen, ach ja, de bomen trouwhartige wachters waaronder ik mag schuilen onder een groene keizerskroon luister ik naar hun…

‘Vuile kutmarokkaan’ bijt zij van zich af Spijt heeft ze onmiddellijk daarna - niet van de term Wel dat zij zich verlaagde tot zijn niveau ‘Vuile rothoer’ noemde hij haar smalend, voor de tigste keer in het voorbijgaan. Wat bezielt zo’n joch? Wat is er mis met mij? denkt ze.…

De tak gebroken deelt de schaduw mede ontmaagd door het zwaard van de eenvoud zoals ik al wist tijdens het begin zijn spreektaal lippen trillen de zaadlozing uit elkaar als een dode kip laat hij zich pakken voegt hij zich zijn worst bij het uitgestalde vleeswaar van de Agrarische Hema die soms neigt naar het Oosten dat zucht onder…

Klanken vol met Jazz later nog wat Blof en even later nog wat Kane ongekend rustig en zoals ik ben. Het nachtelijke vertoeven speelt met dromen in het hart die sterren laat vallen waar je niet op had verwacht. Bloed dat sneller stroomt de rust die mij overwint liefde overwint altijd omdat een ieder weet dat na het zaaien het…

wat biedt het. een tegel. een tank. de schipper is een team. luister achter de nevelvoile zeilen - bevelen: vragen van wind, stroom aan het schip; richting: een antwoord dat de koers vermoedt. luister stilte verpulvert de branding maakt hoorbaar een reis naar de zon - zontijd: de benevolente zijnsfiguur die men eist, niet vraagt. fietspad…

Kunst mag het Fries fatsoen niet ondermijnen. Het volk daar voelt zich zeer voor lul gezet en heeft de onschuld van het kroost gered door deze fallustroep te doen verdwijnen. Maar ik denk dat die plassers ongeschonden straks in het Pikmeer worden teruggevonden.…

Ik dacht dat echte liefde alleen in films voorkwam maar ik weet nu wel beter toen jij plots in mijn leven kwam. Wij hadden niet één woord gezegd slechts een vluchtige lieve blik, maar die leuke manier waarop gaf mij een onbeschrijflijke kick. Jouw ogen straalden zonneschijn deden vlinders in mij dartelen en nu het wonder was geschied…

Volgens het kompas is het zuiden het noorden maar ik kom pas uit het westen te lang onderweg naar het oosten waar de wijzen wonen in de ban van al hun goden die zij denken te kennen nog beter dan zichzelf Terug naar de bron waar het allemaal begon om te concluderen dat alles al ergens moet zitten in jezelf Leven lijkt de kunst…

Mijn wil leek gebroken Voor even Soms lang Al jaren weer Werk ik Met soms nog Die hang Die lust De waarheid van Boven Die heldere ogen Zij spraken en Zeiden Jij hebt het gehaald Terwijl ik toen kroop Door het Oog van De naald…

Mag 'k mij even voorstellen, ik ben Theodoor, de vlieg. Ik ga je iets fraais vertellen, je mag me doodslaan als ik lieg. 'k Ben een vlieg en vlieg en vlieg maar soms moet 'k toch eens rusten, en dan liefst van al op dingen die jullie, mensen zo graag lusten. Ik land graag op een lapje vlees of een stukje vers gebak of op de rand van de…

liefdevol wrijf ik witte haren uit jouw nog warme gezicht het is alsof engelen dansen rondom jou in het schemerlicht vredig je glimlach duidelijk klaar voor jouw weg naar het paradijs hadden wij je slechts te leen je was op doorreis *~ Lady Love ~*…

Liefste, ik wil je kussen zonder de wetenschap dat er ondertussen een ander meisje is in jouw leven. Ook al weet ik dat zij jou nooit kan geven wat ik jou geef. Onze belevenissen zijn hetzelfde. Dat heb je zelf gezegd, maar nu ben je weg. Kom je nog terug? Uit mijn hart ontvlucht een zucht. Ik geef niet toe. Ik geef niet op. Jij bent…

ik ben zoals ik ben intussen ken ik de kronkels in de paden van mijn geest elke zijstraat afgeweest eronderdoor eroverheen gelopen wegen maar met waarden meten is het niet gedaan waarvan wil ik bestaan kom mijzelf bij ontij tegen griploos wadend in het waterland ** waar is nog schapendroogte wat houdt er deze tijden stand…

poedel je nat in de bekken van een rivier vlieg de wind na met al je plezier laat je schaterlach klinken over de hoogste bergen van mij mag je want je weet voor mij hoef jij je niet te verbergen…

in deze wereld zie je nog sterren helder en zacht soms dichtbij dan weer veraf in deze wereld kijk ik de maan diep in haar ogen soms zijn ze open dan weer gesloten in deze wereld is de zon onze belangrijkste bron geeft ze ons een warme lach maar tegelijk een tikkende bom in deze wereld drijven wolken af en aan valt er regen uit…

Het is gedaan de pijn doemt op ik zie de mensen voorbijglijden als vissen in een aquarium. Een kapster zit met haar dijen om een jongeman het strakke donker rond haar slanke benen en het haar van de jongeman van dezelfde kleur zwartgallig. In de gotische kamers van het Goudse stadhuis ontwaar ik een trollenfeest en in de priemende…

Als je wordt gegeten kruip je in de waan smaakvol te zijn. Ze slikken je door. Het speeksel rest waarmee ze je bespuwen.…

Ik verlang niet naar een boek Een boek moet naar mij verlangen Om gelezen te worden Telkens weer Dorstig naar oogcontact Doorboren woorden mijn ogen Verstrengeld in mijn ziel/verslingerd aan mij Ze zullen zich zoekend - zelfs zalig zoenend - nestelen Om nooit uit te vliegen.…

Overvlogen. Vleugels van vissen, die wonderlijk zingen op rotsen: "Kom tot mij" En dan de reflectie die op of net onder het water rust; daar het zonlicht kust tussen waterrijders, lelies en verdronken seringen. Tot hij zachtjes zucht: "Ik zal je missen". Het is niet gelogen.…

M'n nieuwe arts gaf gister toe: 'Heel vaak volgt op een amputatie algauw begraving of crematie.' Ik ben nog lang niet levensmoe. Ik dacht toch even aan m'n as. en bracht euthanasie ter sprake. Zou hij bezwaar ertegen maken? Hij zei, dat hij niet tegen was. Ik zei: 'Wanneer u adviseert: "Uw been moet echt geamputeerd, misschien wel tot…

Ik vind en vond je altijd mooi er zijn geen woorden voor…

stukken verdriet dacht ik in steen een beeld te geven mijn werk brokkelt af de dagen zijn gekrompen handen in gepeins verzonken ik hakte op herinneringen in maakte een sterk begin het is bij pogingen gebleven liet mijn harten bloeien maar de stenen bleven koud er konden weer geen tranen vloeien sleep mijn puin naar de ravijnen die…

morgen weer een dag op voorhand kan ik daar ongelooflijk van genieten regent het morgen tsja, dan ben ik niet te genieten…

Huilend loop je, ren je door de massa. Je ogen nat, verschrikt en rond. Radeloos, je speentje uit je mond. Zoekend tussen zuivel, fris en kassa. Chips beschenen door het neon-licht. Muren van kratten bier en Coke. Bergen komkommers, rode kool en look. Angstrimpels op je drie-jarige gezicht. Kom, ventje, houd je maar wat groot. Je moeder…

De zanger Wolter Kroes :-) (lachend gezichtje) Heeft heel het halve internet verblijd Met pagina's vol positiviteit Ik oefen even vast voor een berichtje: Yolanthe reed niet weg met úw bezit En als moeder heeft u níet die van Jan Smit!…

Langzaam vergeelt het landschap veld na veld: zonnebloemen Ze steken af tegen het blauw van Franse luchten Steken af tegen het geel van velden vol graan Steken af tegen het groen van weiland na weiland Straks glijdt de maan het dekor van deze boerenroman binnen Blijven de zonnebloemen worden handspiegels van maan.…