Alle inzendingen, jaar 2009, week 41

Zachtjes streelt de stilte Haar gure kou over mijn gezicht De bries van onrust stormt Door de nachten naar het licht Een treurwilg wuift me bescheiden toe De duistere rust van een lege ruimte Waarvan ik langzaam de deur dicht doe.…

Je was zo lief Neem nou niet de bonus benen Je kunt het geld van ons wel lenen We beginnen gewoon met jouw tarief Geen paniek Je kreeg dat lintje niet voor niets Hang hem maar rustig om je fiets Zolang je liegt, ben je niet failliet En elke keer doet het zo zeer, hee Dirk, bekeer Werp je zorgen op de Heer, je bent de trots van God Ik gooi…

Fier boven alles reiken HOOGTEpunten Luisterrijk en prachtig door heuvels omringd De DUOMO en CAMPANILE SANTA CROCE met standbeeld van Dante SANTA MARIA NOVELLA met koor dat zingt PONTE VECCHIO het BAPTISTERIUM Van bronzen deuren van Ghiberti voorzien Handel, verkoop kunst, vanalles Prachtige luchten. Hemel op aarde Florence…

deze morgen wou ik diep duiken in het herfstig rood ontluiken verder leven in een wereld vol fantasie waar sensatie onbegrensd lijkt…

‘k slenter door de nacht gek wordend van m’ n voetstappen kijkend naar (hij kijkt ook) de sterrenwacht vraag ik me af wanneer mijn "vallende ster" uiteen zal klappen…

Nu de herfstwind de geheimen van ritselend boombladeren heeft ontfutseld en ze neergedwarreld zijn soms bijeen geveegd door nijvere handen maar veelal in bossen en parken als beschuttend bladtapijt voor moeder aarde neergevlijd begint hun tweede leven bedekken en verwarmen ze alle geheimen in de grond waar kleine diertjes leven waar…

heb kruiden verzameld van naamloze planten woestijnen doorkruist en bergen beklommen elixers getrokken uit zeldzame wortels gevijzeld gedroogd de hymnen gezongen riten gevolgd en spreuken gezegd stenen in eigen kwartieren van maanlicht gelegd de sterren staan goed het offer bereid als zon’s eerst straal het staal van het beulszwaard…

hoe zou het zijn zonder de pijn van geweten verlies te verkeren slechts als besef het oordeel voorbij een inductie van wat gevoelig was in gangen van verlangens strijdig in zichzelf verblijd en gekweld van aantrekking en afweer verlost zonder keer om te weten wat eenmalig ervaren momenten feitelijk zijn…

Vandaag had ik geen idee Ik stelde ook geen vragen Koude wind waaide gewoon Met flarden van vlagen Tijd ging zoals het gaat Ik googlede op ‘Zwaal’ En de wind ging liggen Aan het einde van de straat…

Beland op zoiets als een eiland alleen zoekt ze zich iemand. Neemt dan bijvoorbeeld de man die van zee komt, ontvangt en bedient hem en als hij dan gaat, richt ze een hier voor hem in voor als hij terugkeert, als ze weer wil. Wachten maakt deel van haar lijf uit voortaan en denken hoe was hij, wier aan zijn voeten in zijn handen een net…

Dat is toch wel bijzonder wat voor hit er In Nijmegen op internet floreert Voor wie (wil weten of-ie) iets mankeert: Een huisarts die een spreekuur houdt op Twitter Welk virus jou ook treft onder de dekens 't Is opgelost in 140 tekens…

hoe te zeggen wat ik voel vrij te geven mijn gevoel zonder een ander pijn te doen juist dààr wringt bij mij de schoen ik hou van hun maar ook van hem loop ik dus met al mijn liefde klem vertik ik het te moeten kiezen maar wil geen van hen verliezen volg ik naar eigen wil mijn hart krijg ik anderzijds roe en gard dit alles doet mij zoveel pijn…

haar vuur kent geen uur van sterven of een flakkering geen doven onder naaktheid hemel biddend smekend geen koude taiga strekt zich uit onder haar weemoed het meer weerspiegelt slechts sneeuwvlokken uit het hart haar trillen is niet dat van het riet aan de poel waar bedorven water kleeft aan de klauwen van de hebber meer dat van de…

Ik wandel door het bos Daar zie ik ze vliegen Zo mooi vrolijk en los De kleine elfjes fluisteren in mijn oor We gaan je niet verlaten, zeggen de stemmetjes, die ik liever niet hoor. Dan open ik mijn ogen Moeder zit naast mijn bed Ze zit daar onbewogen Te bidden, Opdat ik het red. Ik pak haar hand En hoop dat onze band Alle kleine…

voel je de herfst in al zijn kleuren wankelt nu al in oktober straks november weer met storm heb jij je dikke winterjas al gepakt voel je die bladeren om je heen steeds meer verzamelen ze zich alsof ze hebben afgesproken dat het nu de tijd is zie je dat de kleuren van de bladeren verspringen van goud naar geel en dan weer goud het…

Het laatste uur, de laatste gang, weten, voelen, maar niet bang liggend op mijn schoot, jouw wang tegen de mijne ik moet je laten gaan ik kan het niet maar het moet je wilt niet gaan, je vecht en je gromt je moet nu jongen, het einde komt, ga en vrees niet, ik houd je stevig vast ik ben bij je, slaap maar in denk maar aan ons eerste begin…

Justitie eist nog 6 jaar extra cel Voor Saban die zijn vrouwen tatoueerde Mishandelde, bedreigde, aborteerde Helaas verscheen hij niet op het appèl Vanuit een Turkse badplaats laat hij weten Dat 't hem spijt dat hij de afspraak is vergeten. ---- ALMELO - Het Openbaar Ministerie…

En elke dag maar blijven lachen ik ging gewoon mijn eigen gang gaf met liefde alle aandacht maar was intussen zelf zo bang Toch bleef ik elke dag weer lachen leek er met mij niets aan de hand opeens werd alles me te machtig en wist ik, dit houdt niet lang stand Maar niemand hoefde het te weten die angst en spanning was van mij ik, die…

Vroeger was mijn leven compleet. Een vader een moeder, wat wens je als kind nog meer. Ik voel me waardeloos, een meisje dat in de steek wordt gelaten door haar vader. NATUURLIJK doet het me wat. Maar voor je gevoelens uitkomen, nee dat kan ik niet, bang om in tranen uit te barsten, nee dat wil ik niet. Ik laat het rusten. Ik kom…

het is kil en klam ik waan mij in de wolken zo dicht is de mist…

Al die mensen zeggen: je moet ophouden met die onzin eindelijk word je ouder zie je die gezichten dat zijn gezichten van mensen die ouder zijn geworden en die mensen zijn opgehouden met die onzin…

In vervlogen tijd, als door de wind geduwd een mensenleven vaak te vlug, ideeën in je hoofd, plannen gemaakt, zoveel nog, wat je had willen doen. Door ziekte plots geraakt, geen weg meer terug, bedolven onder pillen, het leven geluwd. Leef jij het leven, dat je niet zou willen. Vervaagde kleuren, verwelkte bloemen die niet meer geuren. Geen…

Zo'n diner is prachtig, sprak Marie, het geeft wat kleur en versterkt de familieband en uit de keuken kwam een geur van vlees dat was aangebrand.…

Uit de liturgie : Het Requiem vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard ik voel nog steeds jullie warme liefde en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten engelen vol van Geest en zo fijn besnaard zullen jullie aardse…

Er is iets, maar ik hoor niets ik zie niets ik voel niets... Ben ik dan niets, word ik dan niets? NIETS.…

Zeeën van tijd. Dat brengt mijn rust. Ontelbare zandkorreltjes. Staat voor eeuwige liefde. Met kloppend hart Fluister ik iets in jouw oor. Jou zien slapen. Mijn lavendel. Bloemen bloeien. Vogels fluiten. Winter, lente. Zomer, herfst. Jij en ik. Laat ons leven. Voor mijn allerliefste Waar ik zoveel van hou.…

Betoverend aanschouw ik de sterrehemel Herinneringen die me raken denkend aan jou hoe onze lippen versmolten die 1001 nachten alsof we het levenslot onomkeerbaar volbrachten Ooit zien we elkaar terug het leven biedt enkel tijdelijk een brug naar de sfeer waar wij eeuwig samenhoren waar de bron van onze liefde ooit is geboren de…

een mooie bloem wat eenzaam ogend aan de graskant van de sloot wiegend in de wind een laatste hommel drinkend van de nectar tot de herfstregen hem verstoord een vlinder die nog even dartelt de vleugels gespreid een vrouw die in de vroege morgen haar venster opent zichzelf goede morgen wenst een kushand toe glimlacht aan het nieuwe…

als coullisse ben ik ooit op de voorgrond getreden het gordijn viel te snel had geen achtergrond in verleden en heden het toneel was er wel was misplaatst als kronkel van de regisseur slechte tijden die mij als pion door glitter en glamour zag schrijden het gordijn viel te snel voor mijn wording als ster die hel was mij nog een…

Zomeravond (Samen) Samen genietend van de langzaam dalende avondzon. Ik raak je aan en mijn binnenste trilt. Ik denk aan het einde, waarmee alles begon. Samen verdriet, samen even mild. Strelend door je haar en genietend van je boezem. Je boezem die zich bijna bloot door de zon laat verwarmen. Stralend zijn je ogen en zacht klinkt je stem…