Zomeravond

Zomeravond (Samen)

Samen genietend van de langzaam dalende avondzon.
Ik raak je aan en mijn binnenste trilt.
Ik denk aan het einde, waarmee alles begon.
Samen verdriet, samen even mild.

Strelend door je haar en genietend van je boezem.
Je boezem die zich bijna bloot door de zon laat verwarmen.
Stralend zijn je ogen en zacht klinkt je stem.
Jouw hals is een plek die ik wil omarmen.

Samen even in de stilte van het leven en ons wanende op dat ene terras.
Een omhelzing in het nu met de gedachten aan het verleden.
Alleen wij samen met de zonnestralen op de ziel die is afgesneden
van ware liefde, welke altijd onze levensader was.

Ik geniet van de melancholiek op je gelaat.
Ik verliet even mijn verdriet en vond het geluk in een moment.
Het moment van jouw glimlach die door het zonlicht van de late avond iets magisch kreeg en de dag kreeg een weelderig en warm accent.
Jouw onbevangenheid houdt mij gevangen in dromen van weldaad.

Zomeravond (Alleen)

De avond is zwoel en de lucht voelt zwaar en klam.
De avond nadert zijn einde en de kleuren van de lucht reizen mee.
De wind is stil en de vogels hebben zich hierbij neergelegd.
De druif rijpt in zijn eigen tempo en vertoont al kleuren van geel tot blauw.

Het einde van de zomer is in zicht en de warmte maakt vleugellam.
Mijn vergezicht is geschilderd en licht, mistig zoals vroeger in een rookcoupé.
Ik droom weg, geniet van de stilte, maar daar is alles mee gezegd.
De druif blijft rijpen , van de zwangere avond tot in de maagdelijke ochtenddauw.

Op het moment van scheiding tussen de avond en de nacht word ik bang.
Ineens ontspringen er tranen en terstond sta ik op en de stilte is passé.
Mijn hart schreeuwt het uit, de vogels vliegen verschrikt weg, als in een plotseling gevecht.
De druif blijft rijpen, zoals mijn liefde voor jou.