Alle inzendingen, jaar 2010, week 23

Opgedragen aan T. De tonen op de toetsen van de piano vallen als druppels van je hand bij het spelen Als vanzelf resoneren de klanken van mijn ziel mee Je vingertoppen voelen aan als zachte hamertjes op het hout van zwart en wit en hoger en lager Van binnen worden dingen aangeslagen Ik voel je vingers bijna van binnen, als het…

rimpels achtergelaten in de beek van vergeten gevoel laten niets nog zijn zoals het leek vergeten tijden blijken te vergaan verder te gaan dan tijd gaat zoals ik keek kijk ik nu vergelijk de andere stroming met de waterval van ooit het is later veel en veel te laat tijd zal leren zoals tijd gaat en wederkeren tot dan tot…

Dwalend door het land met prachtige uitzichten van wolkenpartijen. Genietend loop ik hier langs Hopend dat dit moment nooit zal eindigen. Maar die sfeer gaat weer voorbij. En het leven vraagt om weer gewoon verder te gaan.…

Nieuw Begin Het Einde is voor Ons in Zicht … Het Einde van het Oude … Een Nieuw Begin dient zich aan … Een Begin van het Nieuwe … De Dag voor ons breekt nu snel aan … Onze Verbintenis, de Hemel Binnengaan … Als een nieuw geboren Mens … De Ontmoeting op Hetzelfde Pad … Vanaf die Tijd heb ik je Liefgehad … Dit Moest gebeuren, voorbestemd…

In het keukenlicht dwaalt een losgeweekte herinnering binnen twee lachende gezichtjes boven het tafelblad twee kleintjes op schoot ruziënd mama, die knie was van mij In het slapend donker sneeuwt een onverhoeds verlangen onder Eén man, kindertjes: twee een dag met schuimend rijm van wee naar heim…

Acht jaar gebuffeld in ’t aanschijn van zijn zweet Een griezelige drive tot knokken voor ’t land bracht hem geleid door ‘iets’ van Hogerhand tot bij de rand van wat de politieke afgrond heet Als puber hoorde hij van een doorknede catecheet: Let op! Kijk uit! Pas op dat gij niet lanterfant! Werken is het levensdoel van ied’re protestant Wel…

De overwinning van twee rechtse partijen, die haast al het sociale willen laten verdwijnen, stemt mij tot zorgen en droefenis, niet te geloven dat dit de uitslag is! Ik volhardde namelijk in mijn stille hoop, tot in de láátste minuut van de stembusloop, dat toch nog massaal in de stemlokalen met gerichte kleine roodkleurige halen het potlood…

Zo liefelijk als het stadje was Zo toegetakeld de poëet Van wie niet een de naam nog weet Van wie niet een de verzen las Versvoeten vol versplinterd glas Spoorden het dier aan dat hij reed De schrijftaal die hij openreet Vormde een incompleet karkas Het vakwerk dat het stadje sierde Kenmerkte hem nu niet bepaald Tot hij een kleine kerk…

natuurlijk blijven wij dichtbij hangen aan wijzers als stralen van de zon geef maar een datum waar wij kunnen doorgaan met sterven de toekomst is zuiver maar achteruit is uit de maat raak mij nooit meer aan aub de wegen zijn bepaald met een t…

Niet elke dag Heer ben ik schipper naast U de psalm van zondag dreunt nog na haast U om mij te helpen ja haast U een zware vracht kunnen wij wel aan maar niet de last van dit onzekere bestaan geef ons de moed te zingen ook tegen de stroom in van zegeningen één voor één U mag de vlag zijn die onze lading dekt ja U alleen de…

De ster van Bethlehem leidde de drie wijzen naar het westen vol belofte maar misleidde hen te Jeruzalem eer zij tevreden stilstond boven de gezegende stal dit geëerde hemellichaam verloor ooit een spitsje het doolt nog door de wereld lopend in grillige schemer zie ik vaak die vonk verschijnen soms brandt ze als smidsvuur binnen mijn…

Woorden dansen als vervreemde metaforen wiegen eenzaam stilte onder stadse avondregen ritme zoekend in waarde wegen beelden van verzonnen vakantie kraanvogels in het witte zand avondzon en blonde stranden misschien dat je terugkomt in ‘t nog niet geschreven boek maar vooralsnog ben je verder weg dan toen en alsmaar dieper in dit…

Brandende benen op stroperig asfalt verleiden mij, meter na meter, om te stoppen. Ik ben te grazen genomen door de lengte van de afstand, maar ik zet door. Leeg, krachteloos en kapot gelopen verschijnt het bevrijdende zicht op de finish Ik zak naar de grond vlak achter het lint. Lichaam en geest vervloeien in tranen…

Vervilte hamers liggen stil in verroeste slotakkoorden dood samenspel in de paskwil waartoe aanslagen behoorden op alle zenders die ik zap dwars door klankbord van gekeuvel zoek ik de stok onder de klep van mijn dichtgeklapte vleugel spreek tot mij in alle tonen van onze pure partituur waar je zingt daar zal ik wonen en spelen tot het…

Boomstronk. Vogel. Hoog in de lucht. Geen plek meer. bossen. Vervuiling. Kapping. Mensen. Water. Zee. Rivier. Olie. Vervuiling. Leegroof. Vissen. Dood. Hoelang nog? Tot Sint Juttemis? Nee. Veel eerder. Als we zo door gaan. De lul. De mens. gezond- heid. Schadelijk. Niet leuk. Voor gene- raties na ons. En nu al. Verschrikkelijk. Dood. Dood…

het zou overal kunnen gebeuren hier tussen deze woorden van een vrouw die in de spiegel het hart van haar minnaar ziet en die, door de roes van oorsprong zonnezuiver zwaluwen losmaakt uit schaduw en tralienachten bij bloemen spreekt in de wind en tot hem, onderwijl met blosjes op haar wangen het zou ook dáár kunnen gebeuren…

( voor Jessica Durlacher ) Jij etaleert flinterdunne bespiegelingen achter een violette voile van plastic wijsneuzen, jouw geheim, al hebben ze duizend oren, duizend ogen, daar komen ze niet achter. De zuiderwind waait door je gave oren, je fluorescerende billen, voorbij doordringende nautilus-klanken in de bolle zeilen van je hersens, dienstbare…

FIFA wil een miljard winst gaan maken Zuid-Afrika moet daarom veel slikken en veel opgelegde eisen pikken De bond denkt nu de locals te schaken Ze hebben daarbij echter iets gemist De Afrikaan is een echte activist ...De FIFA houdt Zuid-Afrika in een wurggreep door het vastleggen van merkrechten; ongehoorzaamheid tegen autoriteiten is bij…

Paarden uit sagen voeren kinderen mee weg langs bamboebos. Kleinste boom in wind, helpt mee in ruizen, in de betekenis van macht. Om gelijke te vinden naar natuur gemodelleerd, nooit met eer strijken. Stilte boort gaatjes in de torso van de beek, regendruppels gemorst. Hoog vertrapt gras, verbuigt zich niet in schande, goudgeel…

in mijn droom vloeit tijd over mijn kussen het druppelt warm over de rand de klok wijst nog maar vier wijl het seconden lekt in de straling van vormen en in de cohesie van lichtgeraakt laat het zich langzaam uit mijn geheugen stromen terwijl mijn oog waakt en speurt in eeuwigheid van ruimte…

Begaan met hun lot altijd bereid altijd actief al te naïef wat is dat lot? nauwelijks afgevraagd impulsief al te bereid al te actief altijd naïef…

25 jaar lief en leed. 25 jaar naast elkaar wakker worden 25 jaar bijna naast elkaar opstaan 25 jaar lief gedeeld 25 jaar ook veel leed 25 jaar niet alleen pais en vree 25 jaar ruzies deden ook mee 25 jaar elkaar de waarheid vertellen 25 jaar best wat met elkaar te stellen 25 jaar zijn 9131 dagen 25 jaar inclusief de schrikkeldagen 25 jaar…

haastige voeten reppen zich huiswaarts thuiskomen voelt als warme armen om je heen in een welkome omhelzing…

De mensheid evolueert door natuurlijke selectie; uit goedkeur komt de volgende generatie voort en de afkeur rust in de berm van de evolutie. Om te ontdekken waar het mens zijn voor staat, sluit ik mij aan bij een groep hooligans waar elk individu in het collectief opgaat; de groepsinvloed doet mijn normen verbleken en ik ga op in het veelkoppig…

Stilte bij het kijken is schoonheid. Stilte tijdens het praten is gevoeligheid. Stilte bij aanvaarding is glimlachen. Stilte tijdens de ademhaling is aandacht. Stilte in een oneindige ruimte is liefde. Stilte is….…

. de wereld stuitert binnen angsten en een vaag gevoel onwezenlijk versnippert haar besef dat wat ik uit mijn ogen geef niet veel meer is, dan een dochter geven kan: verstand vervalt, slechts haar momenten tellen alles draait zich: bindt de muren rond wat tafels en een stoel maar- welke ooit van haar was- ziet ze niet ze ziet…

Als ik mijn mond in V-vorm trek onder de rood met wit geblokte pet bebloemd met een margriet lijk ik toch aardig vredig, is het niet? De kunstenaar bestrijkt in het decor een vleugje wereldvrede waarin mijn duifmuziek zal spelen zoekend snaren die geen strijkstok raken kan o, dat ooit vredestichters echte vrede winnen, dan speel…

de tsunami is weer langs geweest kaarsen zijn gedoofd in heilige huisjes waar aarde beefde liepen catacomben vol met rijke roomse geesten nog flakkert in schuilkerken de vlam van hoop in droef verwerken brood en spelen zegeviert maar jan modaal betaalt de decadenten voor zijn loos vertier…

ik weet men schrijft hier geen buitenlands maar toch ik ken een fransoos met wein, weib und gesang to loose low track mag het een keertje ?…

Ben op ademhalen na stil en denk aan mijn problemen die me geen rust geven. Dat ik wel anders wil maar niet anders kan. Wat zou ik weer graag zorgeloos zijn, zoals een kind die de dag begint, zonder gevoelens van verdriet en pijn.…