153 resultaten.
Ins Blaue hinein
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 329 Daar had je gezicht ineens weer die sombere blik
van tijdens je wanhopige huilbuien
maar ik trapte er niet in
versnelde mijn pas
en slikte je weg
ik heb het recht niet om als psychiater te opereren
zou met liefde ook niets oplossen
weet ik nu
waar je op neerkeek rommel je nu in rond
geen enkele vat meer op mij
spiegel je mij een doodsstrijd…
Luizen verlinken
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 260 In tegenspraak met hoe een luis zou leven
Is de hoofdmoot van hun dag niet zo relaxed
Hun werkterrein wordt steevast uitgemaxed
En afgestroopt met zalfjes en met zeven
Men broedt op actie op het hoofdkantoor
En geeft verkeerde luislocaties door…
De Koepel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 241 Gesymboliseerd gezag
(Deel IV in een serie van 5)
Jij straalt het centrum
Van deez' stad
Flonkert in de Arno
Knipoogt naar Ponte Vecchio
Symboliseert gezag
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jij kruiste wegen
Ooit. Toen. Nu
Streed eeuwen door rampen
Vocht jezelf naar 't gewelf omhoog
Uitzicht. Architectuur
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~…
IN ENE WINTERNACHT
poëzie
3.0 met 2 stemmen 390 Op bergen had de winter hoog
Zijn witte vaan geplant,
En zag met koud en glinsterend oog
Omlaag op 't groene land.
Dáár rustte gouden zonnegloed
Op 't langgepluimde gras;
Dáár toefden warmte en overvloed,
Alsof het zomer was.
Of was de lucht niet blauw en klaar,
Al kromp de blijde dag?
Geen bloempje nam de vijand waar,
Die op de hoogten…
Net als ik zeg
gedicht
2.0 met 6 stemmen 3.629 Net als ik zeg: er is niets meer,
ik ben niets meer, hoor ik wat.
En het begint weer helemaal
opnieuw:
daar heb je mij weer.
Als ik het zelf niet was,
help jij mij dan zeggen
wie ik ben.
------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 2010.…
Genade
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 179 Je komt bij Pastoor Norbert van der Sluis
wanneer je lang ondragelijk hebt geleden
en met een beetje hulp bent overleden,
qua uitvaart van een koude kermis thuis.
Maar mijn vertrouwen in zijn Baas blijft groot
God gunt zijn Kerk straks vast een zachte dood.
--------------------------------------------------
...De…
Op Drs. P's 92ste verjaardag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 230 Is dit wel mogelijk?
Twitter voor jarige
’t Is hem gegund
Want vandaag is het feest!
Goed dan, ik lever dit
Ollekebolleke
Te zijner ere,
Maar… of hij het leest?
----------
Inzending voor de Ollekebolleke-prijsvraag op Twitter, georganiseerd door Frank van Pamelen.…
Iokaste spreekt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 405 ik schaam me diep, durf niet uit te spreken
dat ik verlief en verlang naar mijn zoon,
verliefd, ja verliefd ben ik, nota bene
hevig verliefd op mijn eigen zoon,
op zijn stem, zijn ogen, zijn zachte huid,
hij, mijn zoon, spant zijn sterke spieren,
kracht en soepelheid dansen onderhuids,
zo uitdagend als zijn sterke schouders
zo vol verlangen…
Wanneer álles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Wanneer alles vanzelfsprekend is,
wanneer men niet meer verrast opkijkt
bij een attentie,
wanneer men zelfs een bedankje niet meer
door de strot krijgt,
wanneer vanzelfsprekendheid een bijwoord
verworden is,
dan mensen, ja dan alleen
is het in de gehele maatschappij,
zo ontzettend mis.…
Een moment in tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 416 Een moment in tijd
Niets meer dan alleen een in moment in de tijd
Gedreven door leegte in secondes van strijd
De stille storm vreest een nietszeggend krijsen
maar de wereld leert de mens te zwijgen
De wereld is een moment in de tijd
in zeurende minuten van helderheid
Tot levenloos dwalen naar uren van rust
in momenten en tijden van spanning…
Mijn gedachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 396 Dikwijls kan ik de gedachten
in mijn woorden niet kwijt
kan ik nog slechts wachten
op iedere zin die om voorrang strijdt
wachten op verlossende woorden
die mijn onrust op doen klaren
in talrijke klankvolle akkoorden
mijn brein voor rampspoed bewaren
dan spreek ik als volleerd redenaar
de bühne vol gloed betredend
iedere tegenspraak overredend…
AMOR FATI
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 249 Welk lot wacht ons, wij arme stakkers ?
Wij dichters , ijdele minnaars van het woord.
’t Is zielig, ja zelfs ongehoord
Dat men ons indeelt bij de volksverlakkers.
Men zegt: jullie zijn linkse rakkers.
Wij dansen op een te slap koord.
Maar wat mij nog het meeste stoort:
Kritiek komt vaak van wapenmakkers.
Ons oeuvre bij het leven AFGESCHREVEN…
Betoverend mooie man
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 3.996 Daar sta jij dan,
Geweldige man in zijn prachtige pak
In één woord,
onweerstaanbaar
Sensueel bruine ogen,
En een verleidelijke, mooie lach
Nog steeds betover jij mij met jouw zijn
Alles wie jij bent, wat jij doet en zegt
Ik wil voor altijd dichtbij jou zijn,
Elk moment koesteren in mijn hart
Tranen zorgen voor glinstering in jouw…
Me dunkt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 De anderen zijn de hel
wat je denkt als je een ander ontmoet
De eigen gedachten weerstand vormen
afstand blijft bestaan
Hoe weinig bedreigend als iedereen
een deel van jou vormt en hoe
geruststellend de saamhorigheid der dingen
met afstand, die verdwijnt…
Cobra en de Raaf
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 172 De…
vandaag en morgen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 vandaag en morgen
golven hier de golven
regelmatig uit
allen buigen het hoofd
allen geven de geest…
Wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Waar ik ook ben
hoor ik dezelfde woorden
waar ik ook ben
zie ik dezelfde moorden
waar ik ook kijk
zie ik dezelfde kinderen
waar ik ook kijk
zal honger me hinderen
waar ik ook voel
blijven vuren branden
waar ik ook voel…
SMART
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.196 Ik zit op mijn knieën, ‘k hou me vast
aan de stenen rand die jouw laatste
bed omlijst. Wit grint glimmert in het
zonflikkerend licht, door het gebladerte
van de witte kastanje sporadisch doorgelaten.
Mijn tranen van krampende eenzaamheid druppen,
ze maken tijdelijke vlekjes op het grijze marmer.
Ik probeer met je te praten, maar mijn keel stokt…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.069 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
NACHT MET HAAR
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 414 Zwoele warmte hing als een gordijn
in ‘t ravenzwart duister rondom ons
Liefde vloeide royaal uit ons fontein
door ons opgezogen gelijk een spons
Verlangend in mijn armen gegleden
al in het begin van die zwoele nacht
Haar pyjama? Op het tapijt beneden
Onnodig..nu de liefde werd betracht
Verheugd glimlachte de volle maan
tussen wat wolkjes…
Wandeling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 159 coniferen geuren diep donker
wat een rijke zomeravond aanduidt
rode zon omarmt de tijdgeest
tijdens de wandeling kussen
voeten het in het verschiet
liggende wat leidt tot morgen
die door de dagvorstin verwelkomd
wordt met haar mooiste glimlach
zachtjes krult het gras groen…
Droomwereld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 923 D'r hart begon hevig te tikken:
d'r oog was gevallen op Jan.
Meteen dacht ze: 'Die wil ik strikken!
Ik wil echt geen andere man.'
Helaas was de vrouw niet bij machte
de man van d'r keus te verleiden.
Ze trouwde met hem in gedachte
en droomde dan maar, dat ze vrijden.
Voor haar waren 't heerlijke nachten,
waarin ze naar hartenlust paarde…
Gesluierd met geheimen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 155 jij bent
voor mij altijd
een sprookje geweest
met vingers
lenig als een geest
onzichtbaar in hun feest
gesluierd met geheimen
die wolken in een warme mist
waarvan alleen de hemel helder is
als wij het aardse
gaan verlaten om
leven eeuwig te gaan maken
wij keren altijd terug uit
hogere sferen om in een nieuw
begin het nogmaals…
evenwicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 even
evenwicht
vluchtig vederlicht
even evenwicht
rijker rijper
wijzer wetend
wondend soms
even licht:
even evenwicht…
Ruttos
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 343 En wéér valt premier Rutte door de mand.
Die deal tussen de Grieken en de Finnen
leidt in Europa tot veel kinnesinne.
Hij dacht: een eiland is het onderpand.
De Kamer kon dat volgens hem wel weten.
Dat hij het zelf niet snapt, is hij vergeten.…
Bekentenis
gedicht
3.0 met 24 stemmen 7.081 Met zoveel liefde heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven.
En dit is de liefste herinnering:
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden
sloegen de gele zijde van…
Onzichtbare omgang
poëzie
2.0 met 4 stemmen 422 Heen zonder afscheid en nooit weer te vinden —
'Dood' heet men u, mij eenzaam jaren reeds;
Blijde onafscheid'lijk trouwe vrinden —
Heet ons mijn eigen hart, zo zonnig leeft ge er steeds!…
De moeder het kind
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 808 Ik ging naar Bergen om de zee te zien.
Ik zag de oude zee. Haar overgangen
die elkaar telkens speenden in verlangen
deden mij turen. Een minuut of tien
dat ik haar zag, in ’t glas, mijn droom gedronken,
mijn hoofd vol van het water, wijd en zijd
laat mij daar tussen haar onstuimigheid
een beeld vernemen en mijn ogen blonken.
Het was geen…
als ik weg ben
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 408 als ik weg ben
verschoten
in geuren
van vergetelheid
zwervend
in liefde
verloren
zonder jouw handen
strelend
over mijn rug
koud
verdwaald
zoekend
in kussens
ruikend
naar
lila sterren
weg zwevend
in de waarheid
heb ik lief
zo lief…
De tuin
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 220 Hoor hoe de luchten luid klinken, gevuld
met vogels die droomverloren ergens
niet meer thuis zijn, maar toch hun weemoed
niet de boventoon laten voeren. Hoe ze,
al is het ook nog zo heet op dit ogenblik,
vertellen over het zonnige zuiden en hoe ze
over enkele weken daar weer naartoe trekken.
Hun hart is nu al onderweg. Luister maar.
Kunnen…