Alle inzendingen, jaar 2012, week 4

De ijdele vriend van Helena heeft zeven kostuums die op één na gemaakt zijn van zijde, pikzwart. Eén pak is een pak van z'n hart: 't is roze. Dat trekt-ie dan aan om naar z'n Helena te gaan. Hij ligt nu in kleuren te dromen, hoe hij bij d'r over zal komen. Zal zij hem met zoenen vereren? Hij gaat z'n kostuums inspecteren. Dan slaat hem de…

Geluk is niet alleen geld maar ook vrede en vrijheid. Geluk is een toestand van de geest. Geluk is reizen, overal geweest. Geluk is liefde, familie, vrienden, een thuis, blijheid. Ik weet niet waar we naar toe gaan. Neem een voorbeeld aan Bhutan.…

(voor Annelies) juist omdat je zoveel achterliet voelen vingers nog de randen van jouw leven ergens daar vertoeft jouw glimlach op een foto en ik beef geef me jouw tekens in lucht aan de wand en in geluiden, maak me blij want jij, je bent niet ver ik voel me bij je altijd als de achterkant van morgen zoveel schemert in vandaag…

Het was dus gisteren Gedichtendag Als versjesschrijver had ik moeten weten Dat ik juist deze dag niet mocht vergeten Maar doet u nu luidruchtig uw beklag Bedenk dan, al verzaakte ik mijn plichten Dat elke dag een dag is voor gedichten.…

Vijfenveertig jaar geleden ging ons bootje varen en op negentien zevenenzestig staken wij van wal Tussen enorm hoge golven door de woelige baren balanceerden wij tussen de bergen en ’t diep dal Eeuwig en altijd maar voor elkander open staan altijd en eeuwig het geluk van de ander op ’t oog Ons bootje dobberde onder de romantische maan en bij…

zacht vallen vlokken haken in elkaar tot dromende gedachten die woorden verwachten uit de onuitspreekbare taal van stilte en rust maar vlaagjes wind verwaaien al de ijle tonen van kristal wit danst fel een eigen symfonie in bedekte klanken licht tot een schitterend winters vergezicht op een blanco vel…

De kapster was knap Knap op een knappe kapster manier Ze waste mijn haar Op de manier waarop alleen knappe kapsters dat kunnen Ze speelde met mijn krullen Mijn krullen krulden om haar knappe kapster handen Ze vroeg of het water niet te heet was Het was niet te heet, ik hou wel van heet Ik zei dat ik wel van heet hield Ik wachtte op een knappe…

Hier waar het niet kan komen de woorden elkaar afstoten Dit wat men noemt 'het vrije veld' het kent horizon noch grenzen Uit de hemel hangen draden, slordig afgehecht bewegend in de wind (want altijd waait het daar) Verder beweegt er niets Een paar losse stenen slurpen zich vol licht (alle schaduwen verdwenen) Toch moet het hier ergens…

De SP groeit maar door volgens De Hond Straks wordt die Emile Roemer nog premier Dan zegt ie vast geen TEGEN meer of NEE En wordt Nederland eind’lijk weer gezond ‘Altijd naar links’ roept de nieuwe TomTom Tijl Uilenspiegel met een vleug Dik Trom…

O! maan! gij die de schone schepping Met zacht en kwijnend licht bestraalt, En in dit stille heldre beekje, Uw hemels beeld naar 't leven maalt. Gij, die in 't loof verscholen hutten Mij ginds in halve schaduw toont, Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld Bij stille vergenoeging woont. Gij, die alom op berg en dalen, Nu doodlijke…

Gefacedbooked, met je face in een boek Wat ben jij aan het doen? Een por, een likeje, ik like je hartje en geef je een zoen Voor iedereen te zien Geef jij mijn leven ook een tien?…

Het zijn van die schaarse dingen Als er een glas bier over je autostoel gelazerd wordt dat je dan geld voor een nieuwe auto op je rekening krijgt gestort Of iemand naast je in bed, die doet waar jij niet van durfde te dromen En je de tijd geeft als ze klaar is om zelf ook te komen Het zijn van die schaarse dingen Je vrouw kan eieren koken…

Morgen weer Holocaust Memorial Day. Ik haat de verplichte frases die bij zo'n dag horen. En wat voor foto hoort daar bij? De tekening van Albrecht Duerer pakte me. Zo miserabel. Koning Dood op een paarderug en dan die omgehangen doodsbel. displaced person hier is het wak in het kroos hier de grote staande snoek en aan de overkant de roomsen…

als ik doorstroom uit mijn geldstroom kom ik als ik instroom of uitstroom in een maalstroom van wisselstroom want geloof het of niet maar nachtstroom is nu duurder dan dagstroom…

Voor C. Nog draag jij de kleur van jouw moeder als de schalen van onsterfelijkheid zich ongemoeid laten Het gemis wordt zwaar gewogen sinds het blad de boom los mocht laten en de wind het heeft weggedragen Een moment van samen zijn heeft zijn deuren voorgoed gesloten en in ieder beeld dat jij van haar schept leeft zij onverstoorbaar…

[…] (Een woonstee op Thira. Slaapvertrek van Iphigenia en Euriplates.) Zij: ons kind dood geboren ik opgedroogd wat zal er van mij worden? Hij: Zeus terwille trouwde ik u een kindermoordenares Medea’s evenknie! Zij: zeg mij dat het niet zo is ik verdoem mijzelf de dood van het kind was een ongeluk! Koor: o wrede hatelijke liefde…

Achter gesloten deuren, daar voeren rivieren zonder oevers woorden van leegte mee. Uiteindelijk vloeit elk woord naar een volle, woordenloze zee. Zinnen treden bij woorden in om te worden tot woorden zonder zin en zin zonder geest of god. Het zoet van de regen valt in druppels gestadig zodat het de zee is tot zegen en het zout ongenadig…

poëzie wil ontplooiing het wil expansie het klampt vast in pientere puberschoenen in losse klanken raakt het niet uit de maat het verfrist zich in de muze van warme omarming in bronnen van droombeelden zo valt ze in de zachte schemering dalend achter de horizon iedere dag in verandering als een stroompje in beweging…

Mijn hart in goud gehuld. Eindelijk de ruimte, die voor jou bestemd was, opgevuld. Zij is er in gekropen, met haar tranen van verdriet. Nu kan ik niet meer van je houden ... door dat mens, die parasiet.…

Fingerspitzengefühl komt op en laat niet los wringt z’n weg door je buik en je borst en stroomt tot tussen je oren - de materniteit waar woorden worden geboren – die wriemelen en wrikken wippen en springen om zo snel als kan langs je handen in die Fingerspitzen te belanden en te ontsnappen te gaan lopen en te gaan vliegen een lammerendans…

Mannen aan de top spelen met hun macht, ze denken aan niemand en doen verdacht. Ze trekken aan touwtjes, spelen met geld, en krijgen hun zin, al is 't met geweld. Mannen aan de top kennen geen zorgen, of houden ze al hun angsten verborgen? Hou ze klein, die miljoenen kleine mensen, want straks breken ze door de grenzen. Mannen aan de top…

Ik zoek de wereld achter de woorden, Achter het bedrog, de schuld en haat Ik zoek de wereld achter de gezichten Achter het slechte, het vernietigende en achter de leugens Ik zoek die zachte, fragiele, breekbare wereld, de wereld, die alleen uit vluchtige momenten bestaat, Dat is de wereld, die ik zoek…

De muur in Berlijn voor de val Je proeft de teneur van mishagen Het volk spuugt al jaren zijn gal Maar voelt zich ontdaan en verslagen De val van de muur in Berlijn Geeft aan dat de grenzen vervagen Het sein voor een werelds festijn Ik lees met plezier de verslagen Berlijn na de val van de muur Een stad in gelukkiger dagen Men kent…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten in ritme van alledaagse omgang zoek ik de paden in het leven waar ik verzekerd ben van ’t zijn, liefde krijg waarnaar ik verlang dat ik niet over eigen woorden val zeker wetend het eind zal halen niet…

gedicht-en-dag, de jas gehavend geschouderd, tegenspraak ligt op het leesgebeuren dat zich scharniert in ruime zinnen, het publiek buigt geërgerd en scharrelt door de zaal op zoek naar begeerte bevolken ze de flanken om schuchter de vlamboog van de waarheid te ontduiken gedegenheid is het antiek van zorg en vertrouwen, nu stoffig en schraal…

het enige ritueel dat de kamer kent is er niet meer, hoe hard ik ook met mijn mouw schud een betraande zakdoek maakt elk woord overbodig: de duif is dood kaarten voorspellen nuchterheid, het teken is het lege glas zonder dubbele bodem kan ik niet verdwijnen de asbak geeft geen gehoor aan het rookgordijn; die illusie brandt zichzelf…

Houd me niet houd me niet vast in die beklemmende omarming die verstikkende liefde. LAAT ME LAAT ME LOS geef me de vrijheid de vrijheid om te leven om mezelf te zijn om te kunnen doen wat ik wil om het te kunnen doen zoals ik wil om vrij te zijn om los van jou te zijn.…

Gedichten zijn als vissen is het water van de taal; ze zwemmen onbewust maar kijken en vertoeven hier en nu. Door kieuwen van beleving ademen zij helder in het licht dat beelden breekt en transformeert tot torenhoog weer nieuwheid wordt geboren. Gedichten zijn als vissen in het water dat kalm en vredig stroomt of klaterend van rotsen stort…

als ik een traan was... zou ik geboren willen worden in jouw ogen... willen leven op je wangen... en willen sterven op jouw lippen...…

Talloos het geluid waar mens en macht degens kruist, ruist de kleinste beek.. Veulens van emoties, beslaan hun hoefslag in elk uur, vuursteen van de tijd. Mensen uit mythen, verstillen dictaturen, oneindige odyssee. Molens malen meel rivieren bloed uit aarde in ondiepe beddingen. Fossiel gelaagd steen zover zijn stem kan dragen…