inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.164):

Zelfprojectie

Achter gesloten deuren, daar
voeren rivieren zonder oevers
woorden van leegte mee.
Uiteindelijk vloeit elk woord naar
een volle, woordenloze zee.

Zinnen treden bij woorden in
om te worden tot
woorden zonder zin
en zin zonder geest of god.

Het zoet van de regen
valt in druppels gestadig
zodat het de zee is tot zegen
en het zout ongenadig.

Bomen groeien tot hemelsblauw
in rijen aaneengesloten
opdat niemand vergeten zou
of uit het paradijs verstoten.

Schrijver: Iniduo, 26 januari 2012


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 107

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
28 januari 2012
Email:
irmart140xs4all.nl
De essentie van het dichterschap en dus ook van het leven weergegeven... Echt heel mooi geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)