Alle inzendingen, jaar 2013, week 22

nu nadagen naken, koud onzeker tastend naar een vlaag van warme wind zie ik een kind, het speelt met zand en water waar het slechts zijn handen vindt herinnerend aan later daar zal hij op wasdom stuiten doorgeleefd in zijn ballon rood, geel, goud de dag is oud nog voor zijn ogen sluiten…

Zo is zij altijd dus geweest passie met vuur Bloem boven wolk Zij hield en houdt van niemand Verdriet de haar omringende wereld met geconserveerde leugens Onbegrijpelijk. Haar ogen die dus niet zien Bloem van de strijd Het verlangen van de man - oprecht, toegewijd en eerlijk - dat hoe kleiner, hoe groter, mooier wordt Zij vindt…

Hoe de valkenier met zijn loer draait Om zijn roofvogel terug te lokken Horzels bijten niet Mensen ook niet, hooguit in een mooie rode appel Honden bijten wel, "niet allemaal" Alleen de valse honden die scheuren het vel van je botten Dazen die bijten ook Ik denk aan de tijd dat ik voer in een bootje Op een meertje over de larven van…

ach tevergeefs de slaap betrachtend - (hoor, hoe troostend is het tikken van de zomerregen op het raam in lood en het geluid van wind in de bladerrijke bomen) - denk ik: o wat dacht ik toen de zomerstormen mij nieuwsgierig en verschrikt door 't witte huis zonder gordijnen deden dwalen en de muren witgekalkt nog witter ware door de…

zij heeft haar echte partner nooit goed bekeken las uit ogen hoe zij moest bewegen bestaan los van de vloer wenden en keren in handen en armen hoefde zij niet te leren zij heeft haar liefde voeten gegeven in een eindeloos zweven op aard pas als zij rust en de grond heeft gekust is hun passie bedaard…

Onthullend onderzoek heeft blootgelegd dat zeer veel mannen in hun stoutste dromen graag Eva in een string voorbij zien komen. Maar in mij zit een stemmetje dat zegt: ‘Kom op..dat heeft zo’n meisje toch niet nodig, die string lijkt mij volkomen overbodig’.…

Wij, armen, laten ons weer en weer bedriegen; Illusie is behaagziek als een vrouw; Haar sluier veegt de wolken weg tot blauw Het Niets weer glimlacht, en de sterren liegen. Hoop blijft verlokkend ons met liedjes wiegen; Verdwaasde minnaars, blijven wij haar trouw; Onze ijdle ziel bindt zich na iedre rouw Wieken weer aan om 't drogbeeld toe…

Het is altijd fijn om de baas te zijn. Maar velen willen alleen de baas spelen, dat is niet zo fijn. Maar de basis is wie de baas is.…

Lief meisje Wat ben je toch mooi Hoe je kijkt, hoe je lacht Hoe je praat, hard of zacht Je bent de gaafste, de liefste Zo grappig, zo klein Het is altijd een feestje Om bij jou te zijn.…

Soms vraag ik me af of goed en kwaad wel bestaan, of de dingen niet gaan, zoals ze gaan, of waarheid niet van verontwaardiging komt, of gewoon eigen gewin. Net zoals de cirkel van tijd geen einde kent, of begin, net zomin.…

Vandaag zag ik mijn jeugd terug en aan de achterkant van een grand defilé in een onderbelichte zetting van vensters zonder ruiten liepen vreemde vogels zonder snavels mee. Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop ik als redacteur zijn stem en z’n zegen rust, de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan,…

Het zweet is opgezogen de straat glimt daar waar gesloten koppen over de keien sjokken zeulen met broodzakken zonder taartbeslag. Angst waadt met zevenmijlslaarzen Huizen liggen afgewend rug naar straatkant achtertuins geroezemoes en doen net alsof.... kijken stiekem…. Door luxaflex gluren de woorden bespreken gedachten…

Soms verlies je iemand, Terwijl je het niet verwacht. Dat jij denkt: hij heeft na die tijd veel moed. En dan ineens verliest hij zijn macht. Macht over zijn eigen leven. En iedereen probeerde hem nog wat te geven. Maar helaas niks redde hem nog om te blijven leven. Het leven is nu eenmaal nemen en geven. Maar waarom juist de goede mensen? Die…

Boyke, Boyke, neen, ga niet dood! Boyke, we houden van je, hou vol, lieve chihuahua van ons. Het gif deed z'n werk snel, onverbiddelijk, adequaat. Gif dat je argeloos en gretig verslond. Vermomd gif dat je een lekker, extra hapje vond. Gif, moedwillig gelegd door een of ander onverlaat. We aaien je kleine, slappe hondenlijfje. We roepen…

Landen is de luchten loslaten een deel van vrijheid opgeven de aarde raken vanwaar je ooit onhandig met misslagen opsteeg waar de warmte van de moederborst nog immer nagloeit door voorjaarsnachten kil en guur de vacht nog dof en donzig daar terugkeren, glorieus en machtig als een geslepen edelsteen in de kroon van de schepping is het…

in haar ogen zie ik verbittering, in haar gedrag zie ik ontkenning, in haar 'theater' zie ik de 'gestorven' zwaan. in het verdriet van de nacht, in de kilte van de noordenwind, in de dans van enkelvoud, in een gebroken spiegel van onschuld in verdrongen tijd. ik zie haar snakken naar de adem van haar geweten, verstikkend in…

Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

zijn ogen lopen lichtvoetig uit haar beeld onnavolgbaar hij blijft niet hangen stapt over drempels andere werelden in valt samen met zichzelf hij blijft iemand voor het oog van de camera onvervangbaar hij ontloopt het verlangen naar de val niet de pijn van het bestaan…

is een boom dan niet genoeg om de tijd te tonen het onbeschrijflijke wachten op oneindigheid zoals de schaduw in woorden van een dichter die in zijn stilste zinnen huid lostrekt schrijft dat wijzers op zonnebloemen wonden helen van vroeg tot later en dat cirkelrond, het voorbijgaan de bestemming is onbegrepen op het moment van…

bomen hebben een stem gekregen vraag me niet wie koos voor wie hierdoor schittert het groen nog meer komt zonlicht tot haar recht even blijf ik staan, ga dan zitten om mij te laven aan deze grenzeloze schoonheid, die het hoe en waarom overbodig maken het is…

Dank Conny Palmen dat u wilde delen Met anderen hetgeen u hebt ervaren Het logboek dat u schreef brengt tot bedaren De dingen die in vele levens spelen De dood komt niet alleen de liefste stelen Maar ook een ik gevormd tot wij in jaren Afwezigheid daarvan kan zorgen baren Je valt uiteen en niemand kan je helen Je droeg een symbolon met een…

Gedrag, Dader, Gedachtegoed - zo maar Wat termen uit het Handboek der psychiatrie Die duiding moeten geven Aan wat er in je omging, Mens die zichzelf en ook De weg kwijt was en dingen Deed waarvan je nooit Had gedacht dat ze binnen Jouw bereik zouden liggen, Mens van goede wil die Je altijd geweest bent En nu terechtstaat…

Waar multinationals Goede sier maken Met het terugroepen Van hun personenwagens Die weliswaar van Topkwaliteit zijn Maar desalniettemin Onvolkomenheden vertonen, En deze actie dankbaar Gebruiken als gratis Publiciteit - daar werd Ik, belast door vele Onvolkomenheden in mijn leven, Door de Hoogste van het Heelal teruggeroepen…

jouw huis is leeg de ramen staren blind naar niets meer dan houten schotten, vastgenageld aan de muur beleef ik niet de weg van ooit liep vast in bange hoeken waar ik zoeken moet vergeet ik niet, maar daar waar jij je leven leed huist nog altijd veel verdriet…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg. Aan mij presenteerde het, het krachtig sterkste en zéér schoonste bevrijdingslicht…

hij wist zijn eigen lied nog niet toen de koren zomer zongen speelde met madeliefjes als een griet terwijl jongens zich al om de bal verdrongen heeft de noten toch gekraakt een schitterend zomerlied geschreven ik ben mezelf gebleven…

De Fyra Amsterdam blijft dapper rijden Maar doet dat straks voorzien van nieuwe naam NS beklaagt zich luid ‘Abject! Infaam!’ En gaat voor geld en oplossingen strijden De praatpaal wordt straks van zijn taak ontlast Ik weet wel een traject waar-ie nog past…

Vertekening van de werkelijkheid Verbeelding van de waarheid Verdediging van de trots Veroordeling van de onschuld Verspreiding van het slechte Vernietiging van het eigen Wij, die zijn ondergedompeld in het onjuiste Verdrinkend in de de diepte van het vloeiende Water als normaliteit Doorgebroken door de dijken, om de mensen te bereiken Onwetend…

Vannacht had ik een droom Over een schellenboom. Ik sloeg op de schellen, Luidde de bellen. Kunt u het zich voorstellen? Maar toch voelde ik me bedrogen, De schellen vielen van mijn ogen.…

Het strand, de horizon bij nacht lonkte ons met het geluid van de branding we hadden wel vaker gevreeën op het zand maar nu was er voltooiing van de zwijgtaal geen brieven meer bij volle maan of liefdeswoorden dwaas door waan geen kusjes op blozende wangen melancholie hield ons verlangen gevangen een trui, die jij ooit droeg op…