Alle inzendingen, jaar 2014, week 17

Zij wil slechts seks, maar is zeer beslist geen nymfomaan Zij kijkt naar hemel terwijl zij niet in (een) God gelooft de bliksem slaat neer Zij rookt nog maar eens een sigaret, een E-Smoker geen stank en beter voor haar longen die jarenlang knauw hebben gekregen Haar tijd ligt in het ver- leden dat niet mede lijdt zich niet bewust van…

Het dorp de rug gekeerd, niet meer omgekeken Lots lot voor ogen Nimmer komt een wending opgeslorpt in groter gebeuren waarbij dode bladeren verzeilen in riolen Het wordt stil in de herfst van leven alleen het hart heeft nog te lijden van dit verlaten stille dorp…

Ik kwam nog even op bezoek om je gedag te zeggen voordat je aan je laatste reis zou gaan beginnen met één pootje stond je al op de regenboogbrug en het flinterdunne lijntje dat ‘leven’ heet Esmeralda kwam om je op weg te helpen vanuit je eigen vertrouwde omgeving met je makkers vlakbij in de buurt je allergrootste vriend…

Zij bloeien dat het een luxe is wit lila heel de hoek staat vol…

Daar ging ik dan na de nodige afwegingen de lucht in ik telde al mijn zegeningen Durf en moed hebben om zoiets te doen het is niet zo vanzelfsprekend ook al heb je nog zoveel fatsoen Daar ging ik overgeleverd aan de wind vertrouwend op het weer tevreden als een kind Zo vrij als een vogel in de lucht verblijven in hogere sferen mijn…

een podiumbeest moet er vroeg mee beginnen zoals u hier ziet…

de trage gang van oorlogsdagen vraagt een bange blik om moed gepast bij holle buiken en de gloed van koortsig toevlucht zoeken -bij elkaar kijk maar door het glas dat boven gas en licht met uitzicht op jouw stervensduur en dat dan ieder uur kerf de angst in duizend ogen kras de dagen in de muur…

Elke dag een streepje ouder je kijkt niet op of om en je wordt ergens in de ruimte aan jezelf in iemand weerspiegeld je volgt een reepje pijnloos licht, waarin je weg kunt glippen, jezelf verkleind het doel zonder dat je het dromen verleert, een vergezicht dat tegen zichzelf en in de ochtendspiegel keert. Misschien heeft de dood…

Koolmezenpaartje hectisch af en aan vliegend, snavels te voeden!…

Als jij in mij baadt als je in mijn wateren waadt; vergeet dan niet dat ik je niet laat verdrinken je bij mij niet vergaat ik jou níet zinken laat, maar ik breng je op het droge vergeet dat niet... áls jij in mij waadt! Je zult opnieuw leren ademen, drinken en leven enkel dan wanneer ik jou laat gaan, bestaan als we samengaan, in…

als ik denk: ik zwerf door de taal dan is de taal een landschap en ik ben de vrolijke voetganger maar als in dat landschap enorme zwarte wolken zich samenpakken, weet ik opeens: de taal zwerft door mij en ik ben zelf het landschap in afwachting van de storm…

Wat te zeggen als je elkaar niet ziet wel hoort en weet dat de eerste drie woorden verdwijnen? Zeg: ja, met mij. Hou het kort. Woorden zijn lasso's die golven, curven van echo's in kamers die klinken. Zeg ja, met mij. Hou het kort. Overweeg dat iedereen brult en roep dan mee. Wees gewiekst, weet dit: je praat wel hard je gaat wel hard terwijl…

je speelt vandaag om gisteren te vergeten het niet meer willen weten in je lach kleurt zon wind piekt blonde haren in vrolijkheid rondom maar je ogen blijven stil in het murmelen van de zee hoor je wat hij wil ziet de golven groeien schrikt en stikt haast door zijn brute overrompeling het is niet uit te wissen zijn excuses van…

Niets dan woorden kon ik geven? Vluchtige verganklijkheid Van wat klanken die verzweven Wijd en zijd? En toch heb ik u geschonken 't Zuiverst wat mijn ziel bezat: Konde van een diepst-verzonken Schoonste schat. Dichterwoorden zijn als stralen, Die van smart noch waan besmet In der harten afgrond dalen Onverlet. Dichterwoorden zijn…

Ineens stond daar een viertal bureaucraten, - de meesten zijn al jarenlang bekend – Te strijden voor het ambt van president, En over onze hoofden heen te praten. Ze vinden dat, ondanks protest der horden, Hun baan wegens succes verlengd moet worden.…

Mannen in jurken tezamen, een handjevol zij delegeerden bij gebrek aan tijd Ze hadden nog zo’n klein rond dingetje over vier vingers, nee vijf! Hersenen schonken ze, een gift sommigen beschadigd anderen besmet met nacht of ijspegels, de vrieskou De creatiefste verzon guitige diersoorten slurven, wat geestig! vliespoten, natuurlijk…

Er stond dit lijstje in de krant Hoe de euro zich had bewogen Toen ik naar de guldens keek Kreeg ik tranen in mijn ogen. Na negen jaar bleek dat de Euro Zich waardevast kon houden Want ondanks die nieuwe munt Bleef alles toch bij het oude. Wie het oude niet eert Is het nieuwe niet weerd…

Een kleine man Met grote dromen Zijn blonde lokken Waaien vrolijk in de zon Dapper stappen zijn voeten Door plassen en modder Heldhaftig doorsta Jij stormen en de wind Met vriendjes op pad Kleine knuistjes Pakken ongeduldig Blaadjes, stenen en takjes Jij kleine man Met je grote dromen Verstop ze in je rugzak en neem ze mee op jouw…

wie weet komt het er nog eens van misschien : wij die zo gelukkig samen ons verleden overzien – dat mogelijk eens te zullen ervaren maakt dit leven de moeite waard .. volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de…

Toen ze aanspoelden als holle schelpen uitgesleten lichamen bij iedere golfslag, wist ik verloren dag van verre herinneringen verlaten metrum geschonden rijmen waartegen niets vermag dan wachten op vloed tot ze weer verdwijnen…

De zee spreekt De zee nooit slapend, altijd wakend zoemt door mijn oren als een bij in haar korf. Achter mij staat een eenzame den waar de wind woorden uit schudt, geluiden stijgen op, spatten uiteen weer andere kruipen fluisterend als een geheim in mijn oren, alles is zwijgzaam van het luisteren. De zee komt trekt zich terug spreekt…

Op een zonnige dag in april, een dichterskring komt bijeen, de kroppen moeten de grond nog in, wordt "Jonge sla" voorgedragen, "vol met stijlfiguren", hoor ik de spreker er passioneel over uitweiden, "slechts twee zinnen en wat een dramatiek!". Ook ik, geef het toe, ben snoeihard, als het moet, het hele jaar door vaak buitengewoon bot,…

Die lepe burgemeester Fred de Graaf Deed wat wij allemaal wel zouden willen Een slinkse hand op Maxima haar billen 'Ben ik me niet bewust', verklaart hij braaf 'Geloof me, ik ben nergens aangekomen' En anders Fred, is het mooi meegenomen.…

Als je dodelijk geveld wordt door een vallende oude boom spreken we dan van een geweldsmisdrijf of van een natuurlijke dood?…

De enige weerklank die ik nu nog hoor is mijn eigen echo die zelfs het zuchten weerkaatst vanaf lege muren opgetrokken uit beton en niet doorheen te komen verschans ik me vaak achter mijn eigen schaduw wat ik ooit wenste kent de herinnering niet meer bedolven onder een lawine van vergeten woorden de hoeksteen grijs en…

Zwerven naar ginds, Dolen naar her En ben je er Dan weer verlangen Naar daar – Rusteloze geest…

ze kwam van tussen berken die beven gelopen met niet meer dan het relaas van haar overleven en ze doorstond het verhoor dat ik aanbond kranig voorwaar danig ontdaan zei ik “wees blij dat je ademt” er was een wolk in haar lichaam gekropen een tijd uit haar leven gegrepen als koper ik zag haar op de achttiende etage staan ze gooide klokken…

ik wist wel beter dan je mijn hart te laten breken ik hou niet van de slachtofferrol mijn ziel zal ik je nooit meer laten zien en wees hier zeker van er zullen geen littekens zijn…

koningsdag opschoondag opa en oma dag dag van de persvrijheid dag van de lach ufodag stotterdag secretaressedag waarom verdorie geen dag van de dag…

In het lenteatelier van de afwezige artiest vult een zwevend standbeeld een netwerk vol van wonderen een koorddansende suppoost bewaakt de fleurige zalen waar niemand binnentreedt alleen de kruipende en bukkende mens is welkom in dit lokaal een enkeling heeft moed genoeg kwetsbaarheid is de enige kracht en de eenzame weg die tot ontdekken…