Alle inzendingen, jaar 2015, week 22

Lekker uit eten: Gratis een Mongool Gestoofd, gekookt of liever goed doorbakken De billen, armen of misschien de hakken Naar keus met bieten of met rodekool Mijn lieve sliptong jou treft echt geen blaam Och...nu verklap ik plots je troetelnaam…

Bij ’t Schaken dien je om de beurt te zetten Wie doet er mee? Wie durft? Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen! Ik…

Later. Een nevelige zon. Een cliché als een steenappel. Ik verhaastte mijn pas. Dacht: als het licht ons inslikt, waar zijn we dan? Als de wind bevriest, wonen we op het land. Je opende een gat tussen ons. ----------------------- uit: 'De gang', 1979.…

Kruipen en smullen in de vuilnisbak op straat: ontheemde miertjes!…

Bent u ook zo te vree, Met de wet Wbp. Die gaat uw persoonsgegevens beschermen, Conform juridische termen, U gaat rechtstreeks in de pc. Het lijkt oké, Maar wat doen ze er zelf mee?…

We rijden weg van wat me dierbaar is De kamperfoelie geurend aan de muur Een mossig klinkerpaadje naar de schuur Dat oude thuis met mijn geschiedenis Het is geen einde maar een nieuw begin Met alles wat me lief is binnenin.…

Tis een hele kunst Om nergens aan te denken Probeer het maar eens: Alles vergeten Alle aandacht focussen: Scherp als een laser…

Amsterdam weerspiegelt in het water van gracht en vaart van het IJ van Herengracht Ik zing zacht en fluister met Ramses mee: 'het is stil in Amsterdam' Ik denk WIJ hebben gedacht dat water spiegel is van bouwlust en bouwnijverheid de tijd spint zijn cocon en wij schuilen als onder een dak weerspiegeling wordt afspiegeling…

Voor de tiende maal op rij, lopen zij die " iets " hebben met het monster kanker, de Alp op. Voor de tiende maal op rij en al ben ik er zelf niet bij, mijn hoofd loopt mee! Voor hen, die voor de tiende maal op rij alles opzij zetten om de mensen die eraan stierven, of eraan lijden een groot hart onder de riem te steken…

Zo eigen zo trots zijn alles uit het leven halen altijd fijn Doorgaan niet verzuimen dingen doen puin ruimen Interesses overal intelligent en sociaal streven naar dat ultieme een boeiend verhaal Iets laten zien en voelen wat het leven inhoudt samen sterk klinkt zo vertrouwd Ook is er pijn om wat mensen zeggen dan geen vergelding…

65 jaar mocht ie worden, "onze Albert" Een val van zijn fiets werd hem fataal Sha lalalalala Een val op zijn hoofd was hem teveel Albert West, we hoorden hem niet meer zoveel Maar sha lalalalala blijft dreunen in ons hoofd. Ooit had ik hem aan de telefoon, de man bleef ondanks roem, zo ongekend gewoon! Nu zingt ie boven, gegarandeerd…

We gingen eens naar Wallis Waar gebergte heel hoog het geval is Op weg naar wat weken leken van vertier Staken we volgestouwd van wal In onze rode Renault vier Duitsland door via een voorspoedige weg Afgelegd met gelukkig geen pech We konden onze schik niet op Van doorzijpert stukje laagland Naar een hemelshoge top Mam had aan alles lopen…

Angst speelt mij nog wel eens parten, Angst voor pijn en angst voor smarten, huiver in het duister, vrees voor het onbekende luister, het zwarte paard zonder ruiter dat steeds verder rende, hoor je zuiver door de nacht met vonkende hoeven over de kasseien is het in mijn bonkende hart gaan vertoeven dat al loopt op batterijen Bang om te mislukken…

Uitgegroeid door de jaren heen laat hun bast de sporen zien holte als stille getuige de ruimte kan niet wijder zijn leven en dood trokken aan de tijd voorbij beknopt wat is geweest de stille boom…

ik hou van Oosters van de traagheid van tai chi van frêle geisha's en draken die geluk brengen van sumo, ikebana en origami ganesh vind ik een leuke god boeddha mag er wezen en ook Confucius en de dalai lama en uiteraard gelakte eend gewokte kikkerbillen en dan nog bami en nasi en sushi en sashimi hopen kroepoek zelfs komboecha als…

Fluitend loop je door een verwilderde stad trams doorkruisen haar met hoge snelheid en een fietser steekt zijn vinger naar hen op, leve de vrijheid graffiti schilders zijn druk bezig een grauwgrijze muur te bespuiten met vormen en kleuren, waarop Dali en Picasso van boven al lachend naar hen fluiten in het stadspark lopen kinderen met…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

stil is de machteloosheid als door duizend glazen deuren roep ik jou toch hoor je mij niet (veilig) binnenin gekropen naar daar, waar woorden niet te vinden zijn zwijg je in alle talen ogen spreken boekdelen vol inktloze letters die nooit geschreven zullen worden daar verdriet geen kleur heeft…

Hoe zinloos is het Telkenmale terug te keren Naar dat wat je Verloren bent In de hoop het Terug te vinden, Terwijl je weet Dat de toekomst Niet meer bestaat…

door ratten vrouw & kind verlaten, ben ik op zoek naar een zinkend schip, zelfs in een fles vind ik geen steun & wat er inzit biedt me geen troost, 't geeft mijn pijn een verloren stem verdrietige woorden die niet rijmen op betraand papier…

je loopt langs de grachten en je vraagt je af in de lente waar zijn die eeuwige meeuwen nu natuurlijk op de warme zee ze hebben ons niet meer nodig vliegen boven oceanen vol vissen achter duistere schepen aan in onrustig en onverschillig water zien verder niet wat daar nog meer drijft of aan het zinken is waar ze naar duiken…

Je kunt je er geen fijner maaltijd wensen En wordt daarbij ook vriendelijk bediend Zoals een klant dat overal verdient Verstandelijk beperkt noemt men die mensen Gelukkig vind je in hun Brasserie Niet één mongool zoals Annemarie.…

Hou de deur tegen als die op een kiertje staat de wind is de herinnering van het verleden dat was een storm in een glas water zo klein, ik weet niet eens meer de reden. Het piepende geluid van de scharnieren laat de deur klapperen in het heden problematiek waar wij nooit omheen draaiden te groot, voor herinneringen van het verleden.…

ik zag in je lach een glimp van je ziel hemelse schoonheid voorbij de schaduw van leven mimiek componeerde blijdschap uit stukjes geluk je ogen straalden een zomerse zon in uitbundige verhalen op dat gouden moment wist ik dat onze liefde eeuwigheid kent…

Terwijl de laatste jaren van haar leven Getekend zijn door chaos in haar hoofd, Waarbij gezond verstand waarneembaar dooft, Zien wij, dat zij zich over heeft gegeven. Geen angsten meer, geen wanen en geen pijn, De Dood kan ook wel eens barmhartig zijn.…

Nu zijt gij, zee, het ondoorgrondbaar wonder, het tartende geheim. - Gij maakt mij bang: ik hoor het doffe dreunen van uw zang, aanzie uw glanzenloze grijsheid onder grauwe luchten, gij sarrende verkonder van onze kleinheid; 'k voel een diepe drang u fel te haten, 'k vloek de vreemde dwang waardoor ik, weer gevangen, u bewonder.…

vanuit het oosten waait het de zee over een veld is begonnen, zout verworden een zwerver, hoe moet ik in deze stilte wegvegen, roepen hoe hoog het golfde maar aan de wind proef je de tijd niet. ----------------------- uit: 'Bezonken', 2014.…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

mijn hond vermist, briefje op een verwaterde boom kettingbreuk, wat nu toch niet weer smerige handen inpoldering, dijkbewaking beperkt weliswaar maar toch, stel je voor geheugen op sterk water een vertrouwd adres straatnaam in kleine letters gezichten die terugkeren als je je ogen sluit gras dat weer fris ruikt glooiend als…

Vertoont u ook van die rare kuren Overal te willen gluren. Dat stiekeme kijken vind ik maar nergens op lijken, dat moet niet lang meer duren. Hoelang je ook zult gluren, Het gras blijft toch groener bij de buren.…