Alle inzendingen, jaar 2015, week 22

Het op afstand bestuurbare oordeel Valt uit een ongeschoolde hemel Verhoort de werktuiglijke gebeden Van een liturgische meerkeuzestatistiek Dakloos hurken kleine wijsheden Op dampende mesthopen van kennis Ten prooi aan cynisme dat doelzoekend Uit gelaagde structuren waaiert Controle blijkt na onderzoek Een afgewimpeld voorrecht Dat als…

in haar omheinde universum draagt ze het water naar de zee rijgt ze de dagen aaneen verliest ze de tijd uit het oog uit haar bewolkte hart verdrijft ze alle wankele waarheden neemt ze de huilende zee in haar armen weeft ze de rafelige randen van vergeten dromen tot een geheel in vergeten dromen dwaalt ze rond de stoffige gaten…

In deze tijd waar we nu in leven hebben we geen cent meer om onze reet mee af te vegen Sinds de euro is gekomen gaat het hele land naar de klote Onze schulden worden alleen maar hoger we kunnen alleen het hoognodige kopen Werk is moeilijk te houden voor jou duizenden anderen Een uitkering kun je bijna niet van leven je moet kiezen betaal je jouw…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk: kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de zon…

Ik heb wat gestoeid met mezelf over m'n ontstaan over m'n gaan en komen over er steeds weer uitkomen Ik heb wat gestoeid met m'n naam na het uitbreken van de crisis een failliet voor de familienaam Krediet en dat Jan, dat werd altijd Jantje of Janneman Maar nu noemt iedereen me 'Jan Jacob' m'n gegeven geboorte en doopnamen en dat…

Het is zwoel en zwaar de bomen zwijgen op deze windstille dag de bloemen fluisteren wat als hun geuren worden opgesnoven stemmen stil gezwegen alles lijkt in ruste de zon verbergt zich achter een dik zwart wolkendek wie wacht er niet op de verlossende regen.…

met blote voeten betreed ik het natte zand hef mijn handen naar de hemel en schreeuw het uit onbegrip rolt over mijn wangen net zolang totdat ik antwoord krijg…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

Ik heb een doosje waar ik alles in bewaar Aan dingen die hun waarde zijn verloren Maar die ik toch met goed fatsoen Niet zomaar even weg kan doen Omdat ze ook een ander toebehoren Een prille zoen door Greetje mij gegeven Een lief gedicht van mij aan haar geschreven Een rode lok, die kreeg ik van haar toen Voor wat er kwam, een poosje na die…

Wat de voorgeschiedenis Ook met je heeft gedaan, Hoe zeer je ook aan Het kwaad ten onder Bent gegaan, Je hebt altijd Weer een keuze Om de andere kant Uit te denken, Het kwaad en de dood Te laten voor wat ze zijn, En ondubbelzinnig te kiezen Voor het licht, voor de lucht, Voor het leven…

ik hang mijn wensen aan de wilgen & m'n liefde voor jou mag in een boom 't oude zeer zal ik verstrooien voedsel voor scheuten van 'n nieuwe droom…

Vergeven zijn alle gesproken en verzwegen onvertogen woorden Vergeten de momenten waarop wij elkaar niet hoorden Onvervulde verlangens met diep verstilde wensen Stromen afwaarts de rivier naar nieuwe plaatsen en mensen De mooie momenten blijven ons bij, de geur van een rijpe vrucht Ze komen en gaan, als een uur…

Kinderjaren. I Ik vond een vogel, stervende in de tuin. Geen koestren hielp, hij drinken wou noch eten. Gelijk een bloem, wier stengel werd gereten, Aan 't slappe halsje hing het kopje schuin. Eén siddering - en dan, in niets meer weten, Verstrakte 't lijfje, als de aarde grijzigbruin. Wij hebben 't stil begraven in de tuin -…

hoger en hoger klimt de maan in het geboomte tot zij zich nog aan één tak vasthoudt dan laat zij plotseling de aarde los ------------------------------------------------ uit: 'de eeuwigheid duurt ieder ogenblik', 2011.…

je kabbelt water van de beek door een uitgesleten bocht kleurt onverwacht de kleine bosanemoon die ik al zo lang zocht tekent met vocht beschouwende gezichten op de basten van bomen wuift met groen van zompige varens die het met weinig licht moeten doen met ontzag zie ik jouw spel van alledag in de lach van het paradijs…

Als jonge zoeker werd ik kloosterling, En las godvruchtig boeken, hele nachten, Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte, Waardoor de lust voor godsdienst mij verging. Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn, De kennis waar religies één in zijn.…

Beladen tranen, woorden van dankbaarheid. Een komen en gaan in een onverdroten strijd tegen de wil die niet kan worden verwoord. Een enkele zin slechts mondjesmaat. Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de daad die zo lijkt geprezen doet velen in wezen vrezen. Alles gezien, gehoord, gelezen en geschreven, het is niets meer dan damp in het…

Het is allemaal, Gewoon erg basaal. Want, van onderen, Beginnen de wonderen Vanaf het eerste signaal. Zo is het verhaal Voor ons allemaal.…

overleven is méér dan niet sterven ik kijk mijn (nood) lot recht aan en leer dan te leven dat is óók overleven…

Prijs de Heer, want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Dat allen Hem eren, wijd en zijd Voor al het goede dat Hij doet. Prijs de Heer, Hij geeft ons kracht Laten we Hem loven met een lied Voor de zekerheid die Hij ons biedt Alles heeft Hij voor ons volbracht. Prijs de Heer, want Hij is onze God Hij zorgt voor ons, heel ons leven…

liefde kent en soms ontkent door gevolgen van het verleden maar ik gun iedereen dat unieke present liefde maakt je blind maar slechtziend is ook goed zolang je maar je weg niet kwijtraakt en jezelf vind liefde maakt kapot en soms heeft het tijd nodig dat het helen moet dat doet je goed…

Daar gaan ze fluisterend in de wind in nieuwe jurk of broek op pad om de lente te proeven in een bed bij een boom en ze nemen ons mee langs vergeten geheimen de verloren momenten in hartstochtelijk verdriet alsof ze even intiem zijn tussen ons en wat er gebeurt om ons heen in de ruimte, die handelingen ze zijn als lucht happen, door de wolken…

En als we nou naar buiten kijken, zien we de reuzen bijna wijken onder het geweld van de wind. Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint…

De wereld oogt veel te druk in een wenk kan ze je verbazen bekoringen springen in 't oog laten zintuigen overuren draaien.. maar kunnen je ook zomaar verlaten ogen die zien, speuren rond en kijken om naar het hart dat langzaam weer open bloeit, de vele gelukkige jaren achter mij laten meer nog in het verschiet.…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

Het Bundesligabolwerk HSV Heeft het weer op de valreep kunnen redden. Al wou ik er geen euro om verwedden, Een kat maakt rare sprongen in het nauw. Gelukkig ging het nu weer net niet mis, Maar weet men daar dat driemaal scheepsrecht is ?…

God, goede God, genadig, goedertieren Duizendmaal dank voor ’t scheppen van de Dieren God, vooruitziende God, vol pracht en gratie Dank voor ’t fantastisch Rijk der Vegetatie God, onvolprezen Wonderbaarlijk Wezen Ik dank U voor het wonder van ’t genezen En voor de hoogst verhevene prestatie Van de ingebouwde weefselreparatie God, die niet…

Wie kent niet die momenten dat je jezelf verwent met veel eten, teveel met veel snoepen, teveel met veel luieren, teveel met veel spanning, teveel wie kent niet die momenten dat je jezelf verziekt!!…

HET is zwaar zuchtte zij o ja - zei de ZEE en verdrietig - snikte zij en groot en ook zo heel veel te veel ach welnee zei de ZEE leg maar neer schuimde ze en ze nam HET met zich mee op haar ziedende rug rolde brullend en proestend en snel weer terug dan sloeg zij HET duizend maal In druppels uiteen op 't zand van…

Het is niet allemaal sonnet wat uit mijn laptop komt. Ik ben nog niet geheel besmet al denk ik af en toe temet dat ik ben afgestompt en slechts nog veertien zinnen schrijf heel keurig bij elkaar gestoken in een knellend lijf gehouden aan het metrum vijf; nou nee, vergeet het maar. Soms spring ik wel eens uit de band en heb aan regels schijt…