Alle inzendingen, jaar 2015, week 35

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

een duik in het verleden is met een plons in de vorige eeuw terechtkomen wentelen in weemoed watertrappelen in de moederschoot van herinneringen en dit vol blijven houden tot je bent geslaagd voor zwemdiploma A…

Hoe kleurloos kun je zijn als je blijft wachten tot je kleurloos bent, als zwart en wit je dromen hebben grijsgedraaid tot pelgrimsjaren. Hoe kon je zo lang leven zonder antwoord in de doodsnood van je grijs verleden. Kom je in actie, zet die dan ook voort, laat zien dat jij niet kleurloos bent je kunt toch dingen maken, blijf toch…

Ik doe mijn briefje aan jou Vandaag op de flessenpost, Geef het over aan De schuimende branding op Het Callantsoger strand, En laat het gaan, Ik hoop dat het Je ooit bereiken zal, En zal rusten in je Opengevouwen hand, En dat ik je Zal leren kennen, Ook al ken ik Mezelf nog niet - Misschien helpt mijn Noodkreet aan jou ook…

Andermaal lees ik jouw brieven is het een omarming van een afscheid of de terugkeer van jouw lange reis met gesloten ogen voel ik jou weg blindelings volg ik je als een magneet bij elk woord wat mijn wijsvinger aanwijst. De brieven die jij hebt achtergelaten na inzicht om jouw droom te ambiëren verloor ik mijn rust op…

Een publieke relatie, een schaduwloos Bestaan. Voor het middelpunt telt slechts De gratie, en het applaus vooral zo verder te gaan. Schaduwen die jagen, iedere keer maar Weer. Het succes uit te dagen, te Overschaduwen zonder eer. Schaduwen houden van middelmaat Die behoeven geen excellentie. De Middelmaat strijdt niet voor het licht, Vindt…

gevangen in het beeld dat mijn ogen van jou schapen raapt mijn verstand de illusie van de straat…

Genietend rondgaan in het schoongewassen bos; zelf blijven we droog, maar onafgebroken klinkt blader- en druppelgetik.…

het gemoed wankelt nu het onwelgevallige van dood en verderf ver weg gezaaid ons machteloos slaat ook nu nu dit kind waarvan een de ogen onbevangen straalden ons de harten openbreekt schermutselen wij met vergeefs tumult wegkijkend van de wereld schreeuwen wij haar stil het schuldig geweten met de wijzende vinger ook nu nu dit…

Titel: In zee de dood Als wereld zijn wij een stel idioten Die soms creëren, maar vaker verkloten Als globe doen wij schijnheilig; net als of 't ons echt iets zou schelen maar doe niet zo soft Als wereld zijn wij vaak echt compleet geschift Al dwingend en moordend de wereld op drift Het kind wordt geleefd weet dus echt niet…

mijn kleine kleindochter ruikt lekker en ze is zo mooi ze kletst al wat maar niet over dat jongetje wat iedereen nu ziet op die vreselijke foto aangespoeld op het strand van de vrije wereld, hoe erg maar zo kwaad ben ik ook hoe kan dit,en hoe stom kan je zijn?…

Wolkenformaties stomen op over De Fantastische Oceaan de wind Zit erachter Hij is tegen saaiheid Wolken kennen geen afgunst En zijn niet verwaand. Ze bewegen en als zij een ziel hadden Zouden zij geroerd zijn En zo gaan zij voort Vinden altijd ruimte Zelfs als ze in botsing komen Met wat ze zelf verzinnen ----------------- uit: blog…

de bosrand staat nog vlammend in rood krijt bij het afscheid van de zomer waar groen al donker duistert draden elkaar kruisen tot herfstige huizen heeft zij de zon gekeerd op hete dagen hitte geweerd en verwezen naar trillende einders zij was de poort van het schaduwrijke bos het veilige oord voor schuilende dieren nu kaalt de…

De oudjes hebben in hun vrije tijd teveel gelegenheid voor foute dingen. Bij barbecues of sportverenigingen zijn ze aan Bacchus heel wat offers kwijt. Hik... sodermietels das ja slap gelulll Flikkel toch op.... geef me …hik…nog een pull…

Toen Z ij n e stem, wellend uit diepe nacht ... Lichtend gelaat zag 'k over mij gebogen; Ik staarde in kalme, vriendlijk blikkende ogen: ‘Kom met mij,’ wenkten oog en lippen zacht. Mijn Gids had vleuglen, en op vleuglen vlogen Wij de aarde langs, die droomrig, dauwbevracht, Opglansde een wijl. Dan hoger, tot in pracht De sterrenzeeën om…

nog voor de nacht valt en zich als een slapend dier onder de grond begraaft ontsteek ik de haard je kan hier schuilen of huilen of wat dan ook geen vragen die als antwoorden een eigen leven leiden met verzegelde lippen zal ik naar je kijken mijn ogen zullen niet spreken mijn handen vrezen ieder stemgeluid voel je hier veilig ik stippel…

ogen liggen diep gelegen, kraters vol met rag, de nacht huisvest enkel donderslag met af en toe een stem die schreeuwt naar het volk dat niet meer is het uur is zwaar bepakt en slentert van tijd naar adem, beelden uiten zich in stalen constructies, het is koud in de graden waarin het bed is neergezet ergens begint het licht te gniffelen…

Al jaren terug riepen we al, waarom die grote panden, al jaren, zeker decennia terug zeiden we, moet dat nou? Al jaren wordt er gecollecteerd en telkens gaat er iets verkeerd, bussen MET geld worden gestolen, mensen die avonden op straat lopen voor " het goede doel" lopen voor niks, want de bussen waren weg. Dan op het nieuws dat nota bene Green…

Kijk Aylan daar komt de boot we gaan lieverd we gaan! Cabada? Bijna goed Ca-na-da zeg nog maar eens Cad Nee, Ca-na-da Can aa da goed zo niet bang zijn hoor op de boot de zee is leuk hij schommelt kom even met je schoenen zo alweer dicht nog meer plassen gauw want de boot wacht niet drinken? straks ... in Canada…

Toekomst is reeds daar en het verleden voorbij, maar nu het moment...…

Het zal je maar gebeuren; je komt bij de dokter en na een paar onderzoeken krijg je te horen dan je kanker hebt Je hele wereld stort in elkaar, je voelt je verloren... Je moet een gevecht aangaan met een ziekte die je van binnen opeet Je weet niet of je kunt winnen, je bent onzeker over je leven, niet iedereen kan kanker overleven, het kan het…

opgevist uit de goot vergeeld en verregend een enveloppe met een postzegel erop ontsnapt uit de volgepropte doos met oud papier van huis naar straat naar goot gewaaid bibberende hanenpoten die de leegte moesten veroveren een scheef getrokken streep onder de naam van de stad wat wilde je meedelen vragen vertellen toen je je handen…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

In mijn buik zit een kei. Vol en koud hangt mijn jurk die niet past bij de kleur van mijn gezicht. Ik probeer te verbergen ruimte leegte diepte zin. Op die plek in mijn hoofd sloeg een steen mijn hersens in.…

Zwarte schaduw Die midden op De zonovergoten dag Alles verduistert, Hand met onderbroken Levenslijn die in het Donker tast, Op zoek naar Jij die bent Maar die voor mij Amper nog zichtbaar is…

(requiem voor een oude Ford) roest van jaren heeft het vehikel gemaakt tot wat het is geworden…

blote voeten bruine benen jurken rokjes korte broek bonte hoedjes hoge hakken slippers en een omslagdoek jonge eendjes witte zwanen bomen vol met vers groen blad weilanden met boterbloemen blauwe lucht wie doet je wat fluiten zingen zomerliedjes koffie op een groot terras zonnebril en mensen kijken ik wou dat het nog zomer was…

Vage rafel strepen wit drijven op waterverf blauw boven verre bergen waas en groene sinaasappelbomen. Zuchtjes zoete geur zweven in de lucht, en een zalig Zen gevoel doordringt me. Onthecht ,onttrokken aan het dagelijks bestaan ben ik. Alleen maar zijn alleen maar nu en zie wat vage witte rafelstrepen op eindeloos blauw en zucht…

Deelder wordt deze week zeventig jaar. Daarom is een Rotterdams feestje gebouwd Vol jazz, poëzie en goede vrienden gestouwd. Ahmed heeft een woordje voor hem klaar. Terwijl de mensen op hem fuiven zal Jules de sfeer proberen op te snuiven.…

kleine huizen aan het eind der akkers, hun wakkere bazen strooien met water, waar het veld te droge halmen draagt zie de kraaien hoe ze wentelen van oud naar nieuw, de vleugels wijdgespreid op wieken van een warme wind het zomerkind ten top dat bovenal haar wiegje vindt, een baldakijn een zachte wolk een toermalijnen page lichtvoetig…