129 resultaten.
Te vroeg gevallen fruit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 In de lente is het
Zo voorspoedig begonnen
De bloesem overweldigt
Al het oude, wijst het
Donker van de winter
Resoluut de deur
Het nieuwe leven
Gaat los, de knoppen
Barsten open
Wind, water en warmte
Doen de rest -
Het fruit begint te rijpen,
Wel anderhalve maand te vroeg,
Een fikse zomerbries
Komt onverwacht, het fruit…
gronden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 langs de grote
grijze rivier tracht ik
het verleden te ontlopen
de bodem is
soms zo zacht
dat ik wegzink
van vaste grond
naar de afgrond
is een kleine stap
van de zwarte rouw naar
het passionele rood
daartussen de witregels
alles van vroeger
meenemen naar later
kan ik niet
niet alle doden
zijn begraven
ik zit de storm…
Vervreemding
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 86 Vervreemding
is verwildering
woeste, nachtelijke ademtocht
je hebt haar lief
slechts in gedachten
onveranderde momenten
in toekomst
waar nieuwe dromen
slapen
komt ze terug
verschijnt ze
als nieuwe vervreemding
op een dag na een nacht
neemt ze eenzaamheid mee
in gevulde boodschappentassen
vervoert ze onbeschermde illusies
naar…
eclips
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 verbaast kraait de haan
wederom uit volle borst
een nieuwe morgen…
Voorjaarsgedicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 333 Zonder toestemming
ruim ik de karkassen op,
want ik ben ineens
de vleesgeworden leiding.
Als een haan die victorie kraait
ben ik wakker geworden uit een droom,
waarin ik aangemoedigd word
door hen die mij liefhebben.
Door mijn vader vooral.
Hij laat het dienblad vol rijkelijk bier
rondgaan over de toegestroomde menigte.
Mijn linkerhand…
Maanlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 Anders dan de zon
Zorg je niet elke dag
Voor licht in mijn leven
Maar sta je soms
Ook niet aan de hemel
Achter de wolken
Geef je je over
En laat je me alleen
In het donker
Toch denk ik ook dan
Ook dan aan jou
En hoe jij
Verwarmd door de zon
Mij eenzaam
Laat snakken
Naar jou
Schoonheid…
geluk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 boodschap van het hart
de roos van pure liefde
woordeloos geluk…
Het Verdrinkingsleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Verdrinken kun je in water.
Omkomen in de chaos.
Sterven van angst.
Verdwalen kun je in de toekomst.
Zoekraken in het verre verleden.
Doodgaan in de overleden tijd.
Verdrinken kun je in het moment.
Dat is de énige, Goddelijke weg,
die tot ons ware leven leidt.…
en telkens keren ze weer...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 Elk jaar opnieuw schieten
ze als pijlen omhoog
de hosta's met de ziel
van mijn vader en moeder
Ik groef ze uit hun aarde
en plantte ze in de mijne
en elk jaar opnieuw
als ze hoog genoeg
ontrollen zij langzaam
generfde en gekerfde
krachtige prachtige bladeren
en dan op de dertiende mei
de verjaardag van mijn vader
zullen…
Onder moeders rok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 451 ik ben een beeldhouwer
maak armpjes voor een kind
geef het tevens beentjes
en een mondje voor de pret
volmaakt hoeft het niet te zijn
want mijn mond staat niet recht
spreekt onvolkomen woorden
en kwijlt als een dronken gek
ze lachen de mannen en vrouwen
die gluren door de winkelruit
want ja ik ben anders dan hun kroost
dat zich verschuilt…
bij hoog en bij laag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 118 tussen eb en vloed
verdween je
geruisloos
in afstromend water
heb nog vele dagen
je naam geroepen
en gezocht
bij hoog en bij laag
maar tevergeefs
je wilde het tij niet meer keren…
Het geuzenlied
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 181 Heb het geuzenlied gehoord
in mistig ochtend dralen
kwam met geluid van zee
wierp een schaduw over daken
verbloemde duistere zaken
versnelde op weg naar de haven
van een onbewoond eiland
ijl gekrijs uit zilte lucht
het geuzenlied gehoord
kwam zonder woorden.…
Idioot
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 293 ik voel naast mij het buitenaardse leven
en kan met plant of dier soms uren praten
dat zesde zintuig is mij ooit gegeven
alleen kan ik de mens niet goed verstaan
zie in hun ogen grote zwarte gaten
waarin het aardse leven wordt gezogen
met volle vaart zal het ten onder gaan
ik weet dat ik hun scepsis moet gedogen
tot aan het einde waar zij…
Het schilderij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 Eindelijk kan ik naar het schilderij
Kijken en zie ik de werkelijkheid
Op loopbare afstand, zelfs het reizen
Herbeleef ik met eigen bepakking.
Onwennig nog van de gewaarwording
Dat niet bij iedere blik het paneel
Opnieuw moet worden opgehangen,
Aanvaard ik vertrek, aankomst en schijn.
De tussenruimte, die nooit heeft bestaan,
Betreed ik…
uit het hoofd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 99 verstilde liefde
lichamelijk stopteken
verkramptheid verstilt
verdraaide liefde
liefdestralen naar buiten
waar draait het echt om
verdreven liefde
de kernwaarde als drijfveer
waar drijft het naar toe
verbonden liefde
de basis om te geven
puur verbondenheid
verdwenen liefde
verloren door hoofdzaken
verlangen naar rust
verdwaalde…
Lof der zotheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 339 lente bijt gulzig in de dagen.
het gaat van hup en pak ’m beet!
onder reuzenparasol een ‘meisje’
dat blond neerstrijkt.
ze zoekt een plekje
tussen mijn aanhalingstekens
en wat wordt ze mooi
als ze langoureus aan haar mojito nipt.
ik maak mezelf langzaam.
het wordt zo’n dag,
zo’n heerlijke, zonder liegjes
(eigenlijk leugentjes,…
Toevlucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 250 een vogel
zoekt het ochtendlicht
wil zingen in de weemoed
van het sterven
de vruchtbare bloesem
waait uit de bomen
zo graag…
een wens…dromen
kom maar landen
op mijn handen
ik stop mijn adem
in een fluister
en luister
naar jouw laatste lied……
Een goed besluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 Ik sta aan de kant
s’morgens vroeg
de waterlelie moe
van haar dag die
is omgegaan heeft
besloten zich
te sluiten
dan gooi ik
doorzichtig
een kiezel
in het water
zodat de kringen
haar doen besluiten
voor mij weer
open te gaan…
Hoe lang mag het duren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 253 toe laat mij niet het wild meer zijn
waarop de jagers jagen
verberg mij in uw huis
en als zij naar
mij vragen
zeg dan dat u mij niet kent
ook nooit zou willen kennen
misschien lopen zij dan voorbij
op zoek naar een nieuwe buit
en ben ik even vrij
totdat het net zich sluit…
Retourtje moederdag
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 315 In de trein achter glas
brandende zon als
zomergast van stilte
naar hitte coupé
een droogboeket
verschoten rood
'n hart
als blanco kaartje
waarschijnlijk
voor een vergeten moeder…
Koppen tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 De koppen
wil je niet
tellen
de tel
gauw kwijtgeraakt
Je hebt
jezelf
wijsgemaakt:
ze zijn met
......velen
Ze willen
een stekje
met je delen
ter grootte van
een postzegel
waarop je
niet met een ander
maar
met jezelf
kunt dansen
Een kuil
willen graven
een kasteel
misschien
niet voor een ander
maar voor
zichzelf…
Dit is geen gewone rivier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Dit is geen gewone rivier
Die zoals van haar verwacht wordt
Ergens uitmondt in een breed
Uitwaaierende delta ergens aan
Een kust -
Mijn rivier gaat tegengesteld,
Stroomt van een naamloze kust
Van een niet nader te noemen land
De droogte in, brengt water
Voor hen die dorsten, en vruchtbaar
Leven in de woestijn
Waarin zij uitloopt…
Stringent
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 251 elke dag
loopt ze dezelfde weg
naar daar waar haar
voorland is
waar zij
haar geliefden achter
heeft moeten
laten
stringent houdt zij
vast aan haar rituelen
meer dan ooit
om niet te vallen
in dat diepe gat…
lenteavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 een lenteavond
vol natuurlijke klanken
de schaap blaat zeven
avondsymphonie
geluid en tegengeluid
de grasmaaier rolt
ondergaande zon
met fluitende solisten
de takken zwiepen…
Traan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 Je hebt prachtig metselwerk geleverd
niemand kan bij je hart
daarachter schuilt een oneindige leegte
je beweegt er heel tevreden mee
je lacht zelfs
je dromen liggen in diggelen
hier ziet niemand iets van je gezicht af
je zwijgt als het graf
maar soms dwingt zich een traan naar buiten.…
Balans van vandaag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 De zon is brandend aan het ondergaan.
De avond is vredig aan het vallen.
En ik? Ik ben hier mijmerend neergestreken.
Hier, aan deze tafel, onder een oude beuk,
maak ik de balans op van de dag.
De toekomst wil ik hier vergeten.
Het verleden heeft al afgedaan.
Wat bleef zijn mijn sigaren,
een glas met koffie en Keizer.
Een vogel zingt een…
Méér zien...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 Eerlijkheid,
heeft me altijd aangesproken.
Meningen uiten,
zeggen waar het echt op staat.
Mensen in beide ogen kijken,
was me veel te recht door zee.
Nu ik maar één oog over heb,
heb ik daar geen moeite mee.…
Reikhalzend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 steevast kijkt zij
in de richting
van waar hij gevlogen is
hopend op een teken
werpt de tand des tijds
vruchten in haar schoot
nog altijd kijkt zij
in dezelfde richting…
Schaam-tranen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Wanneer we een emotie binnenkrijgen
bij het kijken naar een film of ongeluk
is het onmogelijk het droog te laten blijven
dus laat ik mijn schaam- tranen naar buiten drijven.
Immers, huilen mag?…
Riviergezicht....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 223 We keken
uit
over de stroom
die nauwelijks stroomde
De reling
voelde al warm aan
't was de rivier
die ons raakte
Het was
een dag
zonder wind
zelfs geen briesje
Het water
rimpelde en plooide
ontroerd door roeiers
die hun ruggen bogen
voor de brug
die ons droeg
op goede voet
met onze schoenen
Die dag
leek omgevlogen
als…