136 resultaten.
Gezien vanaf een duintop.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Verlangen deed ik,
naar idealen die onbereikbaar zijn.
Vrede in een mannelijke wereld.
Gelijke rechten voor allemaal.
Idealiseren van vrienden en vrouwen,
van wie je nooit iets hoeft of moet.
Edel van geest, een tijdloos lijf.
Helemaal trouw en alleen maar goed.
Onbestemd zoeken naar betere huizen,
met chique keukens en grote tuinen.
In…
Potvis
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 153 Ik wou dat ik een potvis was
geen moeite wordt gespaard
in schril contrast met de bejaarde
waar Rutte al zo veel op bespaarde
De bejaarden moeten vechten
een potvis krijgt ongevraagd rechten…
Droef
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 tranen hangen aan de takken
nu de hemel onophoudelijk huilt
kijk haar lopen op hoge hakken
hoe de fietser onder een galerij schuilt
kindervoetjes vinden plassen
om in te stampen bovendien
loopt hij harder met hond en plu
de vrijdag is droef begonnen zo te zien…
Mijn hart heb je bij je geboorte gekregen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 286 Mijn kind, ik kan je geen perfecte wereld geven maar ik zal er altijd voor je zijn.
Mijn liefde voor jou is onvoorwaardelijk, er zit geen einde aan.
Ik kan er niet voor zorgen dat jij geen verdriet in je leven zal ondervinden, maar ik kan jou wel troostend in mijn armen nemen, als het nodig is.
Ik kan niet voorkomen dat er problemen op jouw pad zullen…
Een grijze dag
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 490 Een dag vóór je 50e verjaardag
Je hebt het niet gehaald
Met lood in mijn schoenen
Voorop lopend in de kleine stoet treurende mensen
Zonneschijn en vrolijk fluitende vogels
Vergezelde jou in je laatste reis
Mijn voeten wilden niet meer verder
Maar ik kon je nog niet alleen laten
We bereikten jou bestemming
Langzaam werd je daar neer gelegd…
Lucht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Nu zij weggaat neemt zij
de dingen met zich mee
Een steun voor het lijf een
kruk die in de oksel geschoven
ontlast en het lichaam
zo rechtop houdt
Hij zucht en begint met hamer
en beitel in de hand
het scheppen van een beeld
dat overeenkomt met vuur
dat schaduwen werpt van een
onduldbare werkelijkheid…
Toeval
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Wij maken ons zo druk
om de reden van het
bestaan,
om verdieping te vinden
alvorens wij
vergaan.
Misschien is het gewoon
toeval dat jij en ik
hier zijn,
uitgerekend op deze planeet,
en voor hetzelfde geld
een dolfijn.…
De vette jaren van de vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 De vette jaren van de vergankelijkheid;
waar zijn ze gebleven in de regentijd?
Spijtig genoeg dat ik nu speel, met de
gedachten aan een voorbij te veel.
De felle passie splijt mijn hart over
de gedachten die mijn ziel verwart.
De vette jaren van de vergankelijkheid.
Wat hebben we nog, wat zijn we kwijt?
In een zandloper bezinkt het fijnste…
vast
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 in het oord van
gesloten deuren
schaarse ruimte
en vlakke dagen
ligt een man
in de bleke leegte
van versteende dagen
en het hart in winterslaap
een man met
vogelvrije dromen
pendelt van de kast
naar de muur…
De macht van Mark Rutte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Het werktorentje van Mark,
toont hoe machtig Rutte is.
Hoe indrukwekkend Nederland Europa leidt.
Vladimir Poetin zal nu heel onrustig slapen.
Mark zal hem straks zijn lesje leren.
Een lesje in bescheidenheid.…
Dertien Manen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 128 Dertien Manen kent een jaar
Maakt de Maangodin zich klaar
Om het wonder te verrichten
En ons duister te verlichten
Dertien maal verdwijnt Zij weer
Langzaamaan, niet in één keer
Maar in veertien kleine beetjes
Weggeveegd door vlinderfeetjes
Is Zij dan geheel verscholen
Als uit 't hemels' rijk gestolen
Is het tijd te laten gaan…
Woorden als deze
gedicht
2.0 met 4 stemmen 5.015 Waar geurde je toen naar, toen, het was
een woord dat er niet was, zomersneeuw, zweem
van lichtweefsel, mondstilte, honinggras
vandaag, najaar, in ons slordig beheerd paradijs
hoorde ik, afzijdig, tussen de wildgroei
je pathetisch geblokkeerde zilver rinkelen
ik ziende taalde het doofste, witvlinders, leven
zo licht dat geen naam het kon…
Zij schaduwen schoonheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 89 ik ken de pennen
die vals schrijven
in gif gedrenkt zie je
hoe letters en krullen
hun kwade genius onthullen
zij schaduwen schoonheid
breken met lompheid
het speelse in zinnen
die in hun optie nooit
als kunst kunnen beginnen
toch zijn zij welkom
met hun pennenvruchten
die nu nog zuchten
onder de winterse kou
acceptatie is lente kom…
Bram Robijn
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 201 Disfunctioneren...ach loop naar de hel
Ze wilden daar een trekpop van mij maken
Met zulk gespuis doe ik niet langer zaken
Wat denken ze wel niet bij VNL
Verdorie...weer een smet op je blazoen
Tja zonder bef...een slabbetje omdoen?…
Vooruit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 Vooruit dan maar, er is geen weg terug
We stappen nimmer in hetzelfde water
De tijd stroomt achterwaarts en vroeg wordt later
Verloopt zij traag, dan gaat ons leven vlug
Het bonte nu verbleekt in het verleden
De waterrimpel stolt op ons gezicht
Zij wist de voetstap uit van onze schreden
Zacht knarsend schuurt in ons het tijdsgewricht
Ons…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 553 Afscheid nemen bestaat niet
En toch kunnen wij samen nooit meer lachen
Ik kon het niet geloven
Zo vredig als je daar lag
Mooie en minder mooie herinneringen werden uitgesproken
Jou lievelingsmuziek bracht me tranen
In gedachten hield ik je stevig vast
Terwijl ik een witte roos naast je neer legde
Met tegenzin sloot ik je laatste slaapplaats…
Charade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 655 Jij bent de vrouw die
mij laat leven
Jij bent de vrouw voor
wie ik ben
Jouw adem is de
adem van mij
Zee-O-Twee die mij
doet leven
Samen doet leven
eveneens goed
dat die ontmoeting
adem geeft
Jij bent de vrouw die
mij laat leven
jij bent de vrouw
mijn steven
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoewel bespelen
niet het juiste
woord is…
Voorpagina
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 Hij flikt het toch weer onze Bram,
hoe weet hij elke keer moeiteloos
het oog van de camera te vinden of
in het licht van deschijnwerpers te staan?
Een natuurtalent met wat narcistische trekjes
gelukkig schept dat wat leven in onze brouwerij
na zijn aftocht langs de mediahekjes, met
misschien toch een lichte bewondering van mij
maar…
Bezemfeest
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 174 De wind tuurt door het raam en wil naar binnen
waar muren stevig rond de meubels staan
en deuren achteloos zijn dichtgedaan.
Hij wil erin en moet een list verzinnen.
Er kiert een kelderraampje waar hij nu
zijn felle vlagen tegenaan laat blazen.
Hij laat het venster klapperen en kraken,
en rust niet totdat het hem binnen laat.
Hij slaat…
Het is nog niks, of toch.....wel?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 186 Twee streepjes gaf het aan,
kijk het kind daar nou toch staan,
'k ben over tijd,
zei ze met hoogrode kleur,
wauw zeg ik, da's mooi.
Kijk twee streepjes geeft het aan,
een buikje krijg ik eveneens.
Dan wordt ze wat wit om haar neus,
want ineens valt het kwartje
het is ECHT het is heus,
ze verwacht een BABY.
De eerste echo wordt…
Geloof kwijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 148 Ik ben niet meer
Die ik was
Onbevangenheid verdwenen
Als sneeuw op 't groene gras.
Ik ben kwijt
Wat ik ooit had
Ben vreselijk op
Mijn hart getrapt.
Ik was zoekende
Naar het verlorene
Maar besloot te stoppen
Met het zoeken naar:
Het onvoorspelbare…
wegwerppoëzie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 143 in de jaren zestig van de vorige eeuw
had je een periode dat wegwerppoëzie
erg populair was...
dichters rolden over elkaar heen
om iets wat in de goot lag
als eerste te bemachtigen
de lekke tennisbal sigarenbandjes
het lege blikje Heinz sandwichspread
kortom een teveel om te benoemen
later toen de jeu er een beetje af was
werd alles…
Oeral gebergte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Oeral gebergte
“ Is dit de hal al van het heelal, ”
vroeg de bezopen meelbal?
“ Jawel, goed gesnopen: ” zei de weetal.
Hier spuide de melk weg
en de dronkaard dacht: “ wat u inhoud
op aard verslond is gebaard. ”
Brengt het in kaart,
zijn beiden geëvenaard.
Het noordelijk en het zuidelijk halfrond
in een strak korset verbond.
Als ik aan…
gesprek in de schemer
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 348 nu de tuin niet meer in het licht
drijft
en de winter aan lage schaduwen hangt
windstil
als wit papieren vogels
met gevouwen vleugels
voel ik het eindeloze gedicht
waarin mijn stem zacht en zachter wordt
de ogen geduldiger
rondom de sneeuw die valt
zorgvuldig door de stilte
beschreven…
Afleiding bij moeilijkheden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Waar leidt iets of wat naar toe
maar veelal voelt het als ' lijdt'
zoveel leed om onverwachte ontwikkelingen
kleine en grotere moeilijkheden
Wat leidt dan nog af
weinig tot niets
Maar als ik iets weet
iets voel dat afleidt
dan zal ik het toepassen
op jullie
voor jullie
samen met jullie!!!
Want ik wil jullie niet
zien afglijden…
Leegstand....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Ze staan
leeg
badder-en zwemseizoen
nog niet begonnen
Zon heeft
de aarde
met prille lentevingers
aangeraakt
Ze vragen
om
wielen
wielen van fietsen
Kijken uit
naar fietsers
die een rustpunt
aan deze plas zoeken
Binnensmonds
even vloeken
want ze staan
er nu wel:
onbewaakt.…
Fuck a duck!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Geert Wilders blijkt een fan van Donald Duck
En naar Kim Holland mag hij ook graag gluren
Hij volgt op Twitter al hun avonturen
Op een geheim account: 'Maar what the fuck
In Duckstad kan ik al mijn zorgen kwijt
En nergens vreemde eenden in de bijt!'…
ridder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Een ontspoorde ridder
viel van zijn paard
pakte de degens en zijn zwaard
Ik ga de hemel beklimmen
ik ga vooruit
zei hij luid
andere mensen lachten en mopperden
weer zo één
Blijf jij maar voor je paard zorgen
zeiden ze
zodat het te eten krijgt en schoongemaakt wordt
Dan ontspoor je misschien niet meer
ook al doet het zeer…
Stereotiep
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 Er is slechts het krampachtige bewegen
der mensen in hun stenen huizen.
Kinderen brengen soms iets van de vogels
in de ruimten achter de blinde deuren.
Al vlug wordt het stof in de vaste tapijten
in de vaste gewoonten in de vaste woorden.
De ouderen zitten in hun leren fauteuils
tableaux vivants tussen rekwisieten.
Het duurt fracties van de…
Als een schim heb ik een bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Ik ben anoniem, ik moet niet
zeuren; over bekendheid hoef
ik niet te treuren. Ik kan
denken wat ik wil, het leven
bekijken door een eigen bril.
Mijn mening zeggen is soms
riskant. Te zorgen heb ik dat
ik nimmer mijn vingers brand.
Anoniem ben ik zonder een
eigen gezicht. Ik ben een schim
in het ochtendlicht.
Als een schim heb ik een…