gesprek in de schemer
nu de tuin niet meer in het licht
drijft
en de winter aan lage schaduwen hangt
windstil
als wit papieren vogels
met gevouwen vleugels
voel ik het eindeloze gedicht
waarin mijn stem zacht en zachter wordt
de ogen geduldiger
rondom de sneeuw die valt
zorgvuldig door de stilte
beschreven
... voor ingesproken versie, zie link ...
Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=TE8iI_4jPOk&feature=youtu.be
Schrijver: kerima ellouise, 14 januari 2016
Geplaatst in de categorie: psychologie
waarin je jezelf hervindt. Mooi Kerima.
Als op vleugels gedragen woorden. Heel mooi Kerima.
is wat ik lees. Prachtig Kerima.
Lieve groet.