Stereotiep
Er is slechts het krampachtige bewegen
der mensen in hun stenen huizen.
Kinderen brengen soms iets van de vogels
in de ruimten achter de blinde deuren.
Al vlug wordt het stof in de vaste tapijten
in de vaste gewoonten in de vaste woorden.
De ouderen zitten in hun leren fauteuils
tableaux vivants tussen rekwisieten.
Het duurt fracties van de tijd
voordat de kinderen
die iets van buiten
iets van wind en zon
iets van dier en plant
binnen de gedecoreerde muren brachten
stereotiep hun benen over elkaar slaan
in de leren fauteuils
tussen de rekwisieten.
Er is slechts het krampachtige bewegen
der mensen in hun stenen huizen.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid