Alle inzendingen, jaar 2016, week 4

leeg durven laten is niet één voor tussen wiegende wolken en schuimende golven door het verruimt de geest die immer dolend bleef zich laafde aan alles wat houvast bood of was dat de wens van de gedachte opdat de cirkel dan rond zou zijn…

jeugdherinnering ze neemt de autoped mee dromend van vrijheid tegen bakstenen muren leunt de schaduwkant van ooit…

Er zijn tijden van groei. Er zijn tijden van zorgen. Wanneer een mens van zijn zorgen losstaat, Door een juist inzicht in het nu. Zal een mens niet zijn zorgen voelen, Maar groei ervaren. Een Vrind…

In het holst van de nacht, heeft de vrede me gewekt. Ik voel mijn levensadem, in en weer naar buiten gaan. Ik zie kwaadaardige gedachten, komen en tot stof vergaan. In ons warme bed begrijp ik, wat niet kan worden begrepen. Hier, in de stilte van de nacht. Nu, waar de morgen op ons wacht.…

Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel houden, redden wat reddeloos, her- stellen wat ontsteld tot op de kern niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed, genezen. Orde is maar een haar waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist, vezeltje over been, houdt niks niet tegen. Wat stuk is, koester het niet langer dan het vraagt. Laat het alleen…

ik zie de imposante rij het lijkt magisch realisme maar de bomen ruisen blij waar in een verre horizon licht en nevels schoonheid figureren leren witte wieven hun theater in het bos zoals elven feeën en kabouters dansen op het maanverlichte mos en kobolden smeden in hun grotten verder op nooit is de mens alleen er leeft in veel dimensies…

De winter scheert de lustwaranden En schudt de naakte lindentop: De vogels slaan aan andere stranden Het schommelende nestje op; Maar, waar ze ook elders nederstrijken, Vergeten doen ze ons nimmermeer - De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Nu laten ons met stil verlangen De ontvloden ballingen alleen…

Een doelpunt maken is geweldig fijn, Niks mooier dan er flink op los te scoren. Al zal je dat vandaag de dag niet horen: “Ik wil graag voor de ploeg belangrijk zijn”. Maar let daarbij ook eens op zijn gezicht, Dit er zo uit te persen valt niet licht.…

Geschreven stilte op de huid leidt tot het lot van ongebondenheid zonder dat de ganzenveren breken geslepen in hun vrije vlucht van toegankelijkheid op de grens van de werkelijkheid en het lijdzaam schrijven genas verbonden in gehechte levensplooien sluimerde een onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die…

Boven op de Domtoren biedt zich voor een ieder in het Sticht geboren een markant panorama over gracht en bolwerk aan. De rode dakpannen van de huizen en kerken geven een impressie van een doorleefd bestaan. Boven op de Domtoren biedt de stad aan wie Utrechter wil zijn; een skyline grillig door het blauw doorsneden van de Vecht en de Kromme…

Is het eenzame onzekerheid van een boom in de regen van de vroege ochtend tijdens een winter die aarzelt in stilte nu adem valt in zwijgend verlangen met niemand die de droom opraapt is het de schaduw van de nacht die me terugroept naar jou.…

‘U bent weer aan het hyperventileren’ - Gebroken ribben, zeven, pen in arm - ‘Hoe komt het dat u zo moet transpireren’ - Ik ben in shock en heb het vreeslijk warm - ‘Allez nu op uw rechterzij proberen’ - Ik zit verstopt tot aan mijn endeldarm En ik begin alsnog te protesteren Mijn polsslag slaat met wild geraas alarm - De inquisitie van…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg? Soms wilde ik zo vreeslijk graag iemand voorzien van een flink pak slaag, alle frustatie botvieren en erna een feestje vieren…

verloren lopen in onheilspellende nachten waar de dag geen vat op lijkt te krijgen hongert het hart naar hetgeen ongeschreven verder kabbelt struikelend over een grote leegte aan het begin van de doodlopende weg roep jij : ' mijn hart is blind ' stug loop je door net zolang tot jij jezelf tegenkomt…

Monsters met vlijmscherpe tanden en grijpgrage klauwen wonen in kasten en onder mijn bed. Zodra de schemer en stilte valt in huis, gaan ze op jacht naar sappig meisjesvlees. Verstijfd onder mijn deken luister ik ze dichterbij, tot hun hete adem op mijn gezicht, mijn longen vult. En papa naar boven stormt, op het nippertje en…

het schrijven kan je vergaan net als lachen zomaar weg je zoekt naar woorden pakt pen en schrift maar de wanhoop geeft je niets de hardheid van het bestaan pikt jouw letters en jouw schater teveel leegte vult geen papier en alleen maar dichten over al die ellende geeft ook de schrijver geen plezier…

Mijn lief had hoge nood van hier naar elders onderweg, dus stoppen bij een tank station. “Als jij nu rustig plassen gaat en ondertussen ik een stukje rijd dan hebben we dat alvast gedaan.” Zoals mijn vader altijd deed, maar omgekeerd, wanneer wij kinderen na een lange rit nu eindelijk aangekomen wilden zijn, dan bood mijn vader aan:…

o ja, ik maak het kleiner. als gedachten in gedichtjes maak ik van Hoop hoopjes, van Liefde liefjes, maar in Geloof geloof ik, al schuilen duizend leugentjes in elke Grote Waarheid. met een Lady in Red, red ik het niet. doe mij maar een onderonsje met een Juffertje-in-'t-groen. ooit zei een wijs man: 'het mooie aan kleine vrouwen…

Dit schattige, bruinvachtige diertje is al hoogst kwetsbaar op zich. Door de opwarming van de aarde dreigt ook deze diersoort uit te sterven. Door de wereldwijde CO2-vervuiling gaan zij door oververhitting dood. Ze kunnen werkelijk geen kant meer op, want in het dal is het nog warmer en hogerop groeien onvoldoende planten. Neem nog…

Zweven tussen hemel en aarde contactloos tijdens het staren met alle zintuigen die open staan. Alleen door jouw gegeven energie beleef ik het uiten door telepathie met het zweven rondom jouw baan. In niemandsland teder omarmd in verbinding met jouw warmte drijft jouw beeld sprakeloos Draaierig in mijn…

er werd gewuifd met uitgestoken hand in een breed lachend gebaar je losse haar verwaaide blond in wind en lentezon ogen die verrast ineens de mijne vinden uitbundigheid in lichaamstaal we kwamen samen in een zinderend omhelzen zonder enig woord pas later verhaalde jij je leven dat voor even was ontspoord ik wist nog van de…

De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven, Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen; Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen, In wisslend spel van schittren en verstuiven - En in de branding van dat stage schuiven, Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, - Tot indigo en brons in grijs verdwijnen, Om zilvren kuiven weer omhoog…

Zie ik het kwik onder het vriespunt dalen, Dan denk ik: dit keer ‘giet it oan’ – ja, vast! Maar als de wedstrijd weer is afgelast, Zie je me droevig door de straten dwalen. Vertel m’n vrouw maar, als ik word gezocht: Ik houd alternatieve kroegentocht!…

Ik ken iemand die zeker weet dat hij gelukkig is, maar het niet is, iemand die zegt dat de dag komt waarop hij gelukkig zal zij - hij glimt al van voorpret en ongeduld - iemand die bij hoog en bij laag beweert dat hij niets is, niet gelukkig en niet ongelukkig, iemand die zijn geluk niet vertrouwt en het uit de weg gaat, iemand die niet gelukkig…

Hier zit ik op m'n stoel een beetje voor me uit te staren Ik heb een vaag gevoel dat ik niet zomaar kan verklaren Er welt iets in me op, wat is het, hoofd wees even stil Relax, ik concentreer me op een innerlijke schil Bloeit daar, vlakbij m'n middenrif, een onderwater-varen En zweeft er langs die klier een kreeft met opgeheven scharen…

Voor toegang tot het tijdelijke paradijs is wat het heden ons steeds zal leren overhandig een geldig plaatsbewijs opmaat tussen de ziel en lichaam onderzoek de klankkleur, geef het een naam dan blijft het niet bij mooie woorden maar geschreven door de volprezen pennen van het hart stilte wordt niet veranderlijker dan het besproken weer hoe…

schrijvende in de zon schrijvende in het licht zo zit de schrijver op zijn balkon en schrijft met een typemachine dit gedicht hij neemt een slok van z 'n wijntje na een stokbroodje met kruidenboter genietend van dit alles lacht hij om een geintje om van zijn binnenpretjes nog maar te zwijgen krijgt hij van de vogels nog een seintje terwijl…

Zij is de bode bode van lente de wilg met haar katjes Aan oever en wal beemd en kant waar water gulzig is Zij is nieuw leven leven aan takken als zon scheutig is met schijnsel en sneeuw plots voor zon verdwijnt Liggend groen komt overeind zoekt hoogten toppen van kunnen in stengels en stelen doen ons delen in 'n…

de Middellandse Zee de Egeïsche Zee en stuurloze rubberbootjes en aangespoelde kinderlijken en stapels reddingvesten en immense chaos en toegeworpen broodhompen en norse politiemensen en haveloze massa's en hoge hekken en rollen prikkeldraad en propvolle treinen en warme welkomwoorden en wir schaffen das en Keulen en modderige barakkenkampen…

ik hou niet van vliegen vliegen zijn vies ze zitten op stront en daarna op je eten dus toen ik een vlieg zag in mijn huis die zich verschool tussen de luxaflex toen dacht ik in een nijdige bui 'jij gaat eraan' spinnen zet ik vaak buiten dat zijn nuttige dieren ze vangen vliegen en muggen vliegen zijn vies brengen…