136 resultaten.
Zijn mooiste rafels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 ik heb garen
gesponnen uit
de tijd dat onze
geschiedenis is begonnen
nog niet van
de wollige periode maar
te midden van rots en zand
beelden gemaakt met de hand
in de geel bruine
kleur van hitte en woestijn
met duizenden slaven die
stierven door ontbering en pijn
het markante gebeuren
in patroon en structuur
kon ik later pas weven…
Vroeg
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.371 Uit driftloos grijs bestaat
de morgen van het riet,
waaraan nog pluis van
schemer hecht, de resten
van verdriet in dunne
hersenschimmen.
Nevel van een ons
stijgt van het water op
om zich te voegen bij
geluid en bronst van
uitdijend ontwaken.
De eerste kraai forenst
van nacht naar licht
in de ternauwernood
onthouden plicht iets
van de…
Vurrukkulluk
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 221 Het was onlangs weer Open Huizen Dag,
Dus maar eens bij zo ‘n open huis gekeken.
Bij een gezellig echtpaar neergestreken,
Met koffie, thee, en een gastvrije lach.
Vurrukkullukku koekjes bij de thee,
Het volgend jaar doe ik beslist weer mee!…
Nel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 183 60 lentes mocht zij maar worden
zorgzaam als zij was
heeft altijd voor haar vader gezorgd
toen hij overleed, kreeg zij het bericht
kanker te hebben, chemo maakte haar
zo ziek dat zij hiervoor bedankte
zij vierde liever het leven
zo goed en kwaad als ’t kon
op goede dagen kwam
ze voor ’n bakkie naar de kantine
altijd vriendelijk en opgewekt…
vieren wat stralen laat - van hare
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 296 net nog maar begonnen
is het seizoen van belofte
als wij het feest mogen vieren
van jouw jaardag bart
jij die voelt als ons eigen
als stralend jouw ogen
charismatisch en charmant
jij jouw liefde betoont
in het ervaren weten
dat haast voorbij geluk snelt
doorloop jij het leven
eenvoudig - stap voor stap
als geluk zich verkopen laat…
hogere waarheden (de moeder 1)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 de pluizige blauwe
hemel verandert in
een grommend grijs monster
alles ademt afscheid
in een rivier van bloed
keert ze de stenen om
haar lied moet de kille
gronden warmer kleuren
haar schrille schurende
stem verhaalt over een
hoge waarheid als in
een Griekse tragedie…
Wie mij kende
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 Wie mij kende heeft mij
ongemerkt verlaten,
Is opgelost in een
dampende doolhof
Van ongekend verlangen
waar ik niet langer
Toe behoren kan,
Ik ben slechts nog
in mijzelf gevangen -
De woorden waarin ik
haar naam nog noem
Zijn in de wind
vervlogen, naam van ooit,
Naam van altijd, naam van een
eeuwig bloeiende bloem.…
Schrijverij-erfenis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 151 Als ik dood ben
zal men mij
meer willen, vooral kunnen begrijpen
Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom
gerijpt en met mijn laatste adem geijkt
Als ik leef
zal men mij
best willen begrijpen maar kunnen?
Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom
"Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…
Een wonder komt van boven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 199 Een wonder komt van boven.
Het zegent de handen van
hen die werken aan genezing
in het overwinnen van een ziekte
in de strijd. Zonder angst kan
een lijder erop vertrouwen dat
zijn lijden wordt doorbroken
mettertijd.
Want diegene die angst heeft
voor het lijden dat hij vreest
is nog nimmer onder handen van
al die beoefenaren in de medische…
Lentefeest
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 227 doorheen het duister kwam het Licht te zweven
de dood was niet echt werkelijkheid geweest
in de ontluistering ontwaakte het nieuwe leven
doorheen het duister kwam het Licht te zweven
waaraan wij onze pijn en smarten mogen geven
de Japanse kerselaar bloesemt tot een lentefeest
doorheen het duister kwam het Licht te zweven
de…
zou het?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 107 maar dan vraag ik het me af
of ik dat ook zou kunnen
gewoon mijn handen dragen
vastgeklonken aan de voortgang
van de tijd
en zonder spijt heel zacht
jouw rozen plukken
zou het lukken als ik wacht
de zwaarte van een groot verlies
verschijnt in levenslijnen, onbesmukt
en opgerukt uit oude beelden
daar ben ik geweest
nu wil ik het meest…
Als....?!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 211 Hoe moeilijk kan het zijn,
hoe lastig ook soms,
als je ziet dat kinderen spelen
er later een knop omgaat,
zodra: er iemand 'anders' is
er sprake van mishandeling is?…
afgedankt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 125 Bij ons in de straat daar staat een leren bank
Die wordt waarschijnlijk afgedankt
De gemeente die komt hem straks halen
En hij staat daar stilletjes te balen
Hij voelt zich alleen en berooid
Ze hebben hem de deur uitgegooid
Op naar de pers, daar wordt hij in elkaar gedrukt
Zijn diensten bewezen dat is wel gelukt
Nooit wil iemand meer…
Piano.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 408 Neem me mee naar de zee, beter nog naar kersenwonderland
Schenk me nogmaals verzachtende helende sterke hand.
Feeërieke toverkracht mijn lieveke
Steeds weer dat wonderbare hartendieveke.
Je aanbeden, vaak geleden zo puur, moeder natuur
k Zie je graag en heb je broodnodig venteke yep spetterend vuur.
Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten…
zomer en winter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 148 zoals seizoenen gaan en komen
beleven wij plezier en pijn
de zomer wordt ons wreed ontnomen
de winter zingt een nieuw refrein
de kunst is onverstoord te blijven
in ons genot en in ons lijden
de onrust uit ons hart te drijven
in alle vier de jaargetijden
zoals een kaarsvlam rustig brandt
indien geen wind haar kan beroeren
zo houden wij…
Hoog in de lucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik dacht
dat ik niet
vliegen kon maar
heb me vergist
ik zweefde al
voordat ik
dat besefte en
het zeker wist
los van aarde
zonder vleugels
en geluid het lijf
bleef rustig thuis
er was een
knopje omgegaan
keek niet meer
tegen alles aan
de details had
ik al ooit bekeken
projectie in de geest
weefde volmaakt beeld
toch ben…
Flotus
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 236 De vrouw van Ronald Reagan was een spriet,
En Hillary was vroeger al een baasje,
Die Betty Ford, die hield wel van een glaasje,
De vrouw van Kennedy blijft favoriet.
En lady Trump? Te dun? Te laag allooi?
Nee, nú luidt de kritiek: ze is te mooi!…
Vertrokken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 238 We zitten te praten
maar je bent al vertrokken
en wat ik gezegd heb
heb jij niet gehoord
De muziek en het glas
ze brachten je elders
naar andere oorden
met ander genot
Ik zie nog je handen
om het wijnglas gebogen
en voel hoe je adem
de mijne ontmoet
maar je ogen, ze dwalen
je zinnen ontwijken
Ik zag hoe je wegging
al ben je er nog…
pink ladies
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 144 Er schuilt een gedicht in mij
als een trage kanker
een koekoeksei dat zich laven wil
aan het merg van de vredige avonden
Zo weeg ik de dagen in mijn handen
en dicht van mijn schamel bestaan,
van haar hals die vaag geurde naar viooltjes
in haar huis onder de magere maan..
En later op het malse vijvergras
at ze pink ladies op mijn schoot,…
Avond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Langzaam
sluipt de avond
nader
'n jas van duister
En luister
de merels laten
nog van zich horen
een slotzang
Ik ben bang
dat woorden
blijven steken
in m'n keel...
Een dichter
is ook....
maar een mens.…
Wolkjes geluk
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 69 Toen de wind
zijn ware gestalte aannam
Ontstond er een
hapering in de tijd
knipte mislukte
momenten weg
plakte er vrolijke
tijden voor terug
En met een adem
Een zucht
Proefde ik
alleen nog
donzige wolkjes
van geluk…
Aduard 825 sonnet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 Licht strijkt over wapperend geel
van Heereweg tot in het hart,
een slinger door heel Aduard
versiert het dorp als feesttoneel.
Het inspireert de kunstenaar,
kom in het rechthuis exposeren,
hoor Juliana musiceren,
ideeën worden scheppend waar.
Hier komt men in beweging,
een heel jaar wordt dit dorp belicht,
het spreekt van de verbeelding…
zelfopoffering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 121 Ik heb zoveel gezwegen
Ik heb zoveel over mij laten gaan.
De diepgang van de woorden herkende ik niet meer,
Het deed pijn als ik er aan dacht.
Het waarom op alle vlakken
kon ik niet meer vatten.
Ik werd meegesleurd in de diepte
waar de bodem zoek was.
Ik trachtte mij vast te klampen
aan de resterende goedheid,
helaas dat was bij benadering…
Regenboog tegen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 197 Je hoeft het niet met iedereen eens te zijn,
dat is niet verplicht,
maar hoeveel moeite kost het een statement
te zetten, door middel van een regenboog?
Helemaal niks toch?…
wederopbouw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 184 lente als kunststuk
de wederopbouw van de natuur
krijgt z'n beslag...
de rest spreekt vanzelf
zoals we dat eigenlijk
wel een beetje van
de lente verwachten…
Schimmen van mijn hart
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 190 Soms vraag ik me af, of het dat is wat ik zie of dat is wat ik voel.
Zie ik dit alleen omdat ik het wil, of omdat het er is.
Schimmen van mijn hart zijn als esdoornbladeren in de herfst.
Eenmaal per jaar rood en de rest van de tijd groen.
Hun kleuren bijna eentonig op dat moment na.
Zo'n schim van mijn hart is een verlangen
Een verlangen dat komt…
hapering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 ik zag het
moment van
hapering
toen de wind
zijn smalle
gestalte
aan flarden
knipte de
gekromde
roestige
rug boog iets
verder door
hij snakte
naar adem
een handvol
windstilte…
Quadragesima
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 179 Tot ons is gekomen
méér dan lentelicht
een menselijke engel
ons te verschonen van
alle nonsens die wij hebben opgebouwd
want hij blijft kind
van een Voorbeeldvader
dat wij verruild hebben voor
iets dat nooit genoegen geeft:
een ijdel kader.
Geef maar toe dat de welvaart
niet alleen op onze kennis dobbert
geef toe dat in onze woestijn…
Chopin.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 127 Dansend zwevend door helblauwe luchten
Zwoele zinderende zuchten.
Hemeltergend schoon ondraaglijke lichtheid des bestaans
Paradijselijke rijkdom reikend tot groots puur fraais.
Koningin blij vrij niets evenarend, majestatisch
Hoogste hemelen wenken, energie borrelt op zo statisch.
Prinses in dromenland me wanend
Hete tranen vloeien biggelend…
April
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 138 iedere morgen ontroert mij het ontluiken
wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht
elke bloem en plant krijgt zijn eigen dracht
ook de bomen staan bol met groene pruiken
zon en regen doen het gras frisser ruiken
waarin madelief en paardenbloem glimlacht
iedere morgen ontroert mij het ontluiken
wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht…