Alle inzendingen, jaar 2017, week 9

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

De weidse gebaren van jouw golfstroom beademen het voorjaar met nieuwe zomer in de stilte van die heimwee ben ik het kind van de duinen te klein om de horizon te aanschouwen te groot om de zandkorrels te tellen in de verte van dat grote verlangen zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen laat het land van mijn hart jouw schip zijn de…

Onafhankelijk blijft het leven objectief seizoensgebonden.…

Een dijk van een vrouw ben jij Geen zee gaat je te hoog Jij bent eb en vloed het 'Luctor en emergo'.…

Zonder woorden geen taal. Zonder woorden een hart dat leeft in expressie van een verlangen. Zonder woorden is een leven kaal. Zingt het leven de innerlijke melodie van nimmer geopenbaarde gezangen. Zonder woorden lijk je dood. lijk je in een gesloten cocon te existeren. Monddood en ook erg bloot zonder al die woorden waarin je als mens…

Als ik jouw spiegelen mag jouw schoonheid en vervorming je waarheid, echtheid en vermomming kan ik vanuit zachtheid bij je zijn. Als jij mij spiegelen wilt in speelsheid en vertrouwen met een open geest mijn dagelijks oefenterrein voortdurend leren mededogend zijn. Als we elkaar spiegelen in afwezigheid van wantrouwen zonder onwaarheid…

dit noemen we toeval een gebeurtenis of raakvlak het lijkt nog het meest op een feitelijke onderbreking ooit aangespoeld als eencellige en inmiddels verankerd met loodlijnen staand, turend langs de kromming van eindigheid…

en in het donkere bos keek zij haar ogen uit haar rok en uit haar hoofd op haar rug en uit haar blote voetjes er was heel veel overal boven overal beneden en dan ook nog om haar heen zoveel dat het woord slapen zoekgeraakt was en zonder dat woord geen rust nergens...…

als ik de wereld wil zien sla ik een boek open nu val ik stil in jouw dodenboek je stem kan ik niet horen je kleine lijf niet van jezelf een eiland van pijn ingesloten als een insect in barnsteen vanuit de dood ontvouwt zich het broze alleen zijn dat je in een trage rit naar de dood voeren zal je…

Soms ontmoet je iemand waarmee je spontaan een gesprek begint maar al gauw ontdek je dat de luisterknop van de zender op een lage frequentie staat je wordt overspoeld met een waterval aan woorden en zender ook nog praat in overtreffende trap ontvanger wordt niet gehoord zo wordt een spontaan gesprek bij voorbaat al in de wieg gesmoord.…

wandelen gaat al een tijdje niet meer goed door de vele operaties aan mijn rechtervoet maakt iedere stap kennis met helse pijnen maar mijn lach gaat daardoor niet… verdwijnen positief zoals ik ben, blijf ik het steeds proberen om nu één dag… zonder die pijn te mogen marcheren maar voorlopig kan ik het alleen maar hopen dat ik ooit weer…

ik ben een man van tienen en énen en aard niet in de middelmaat gedoemd tot een solitair leven verkies ik de veldweg en laat ik de straat Een kruid gedijend bij noorderwind en malse regen in het ochtendgrijs ver van de meute, weg van de massa's tref je mij tussen paardebloem en ereprijs "Hij die de slaap vindt wint de morgen Geen man…

in de koffer van ’t verleden lees ik over alleen zijn en verdriet in de koffer van ’t heden vind ik innerlijke groei de geboorte van mooier kon het niet in de koffer van de toekomst liggen liefdevolle dromen, vol met uitdagingen in ’t verschiet ik verwelkom haar met open armen…

Krolse katers op een kluitje in de tuin. Poot opgeheven kop wat schuin. Ze bakkeleien heel wat af. Vallen aan intimideren, en druipen weer af. Dit alles om ons poesje Te kunnen beminnen. Maar helaas heren, er is bij haar íets mis van binnen. Het is al zó vaak geprobeerd, maar ons katje is gesteriliseerd. Dus ga alsjeblieft, ergens anders…

Letters zijn eenzaam. Woorden symbolen. Dode talen dood. Taal is een uitgestoken hand. De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

De coureur en het stuur, Scherp op de snede en vlak langs de muur! De beker vol champagne en de stik-jaloerse buur. Hoogwaardige apparatuur, pitspoezen, rook en vuur. Dat is waar ik graag naar gluur!…

ze klikten kordaat op hoge pootjes ging zij haar eigen weg onverwacht stopte ze draaide zich om wuifde haar laatste emoties pal in de zon ontging mij haar sprekende mimiek ik zag slechts de glimp van een gebeeldhouwd gezicht later heb ik haar nog gesproken maar de spoken zijn gebleven wij konden er niet mee leven ieder zijn…

Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken, Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas, Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas, De hoogste loov'ren van de zon doorblonken. Hoe zacht wij naderde', onze stille pas Had storend in die eenzaamheid geklonken, De raven vloden op met luid gekras, Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken. Op…

Het mannenbolwerk van het snelsonnet, het land van grap en grol en spotvermogen, kent enkel maar twee vrouwen die, bevlogen, garant staan voor hun wekelijks vignet. Het angstzweet breekt mij uit in bange nachten: Ben ik een truus in ‘t diepst van mijn gedachten?…

Laat in de nacht, wanneer ik dromend door het venster staar, roepen uit hoge luchten onzichtbaar overgaande ganzenvluchten; een zwak gekrijs, dat zwelt en gaat teloor. Nauw drijven door de duisternis geruchten; de zomernacht is zwoel en drachtig. Voor de sterren hangt een nevelwaas. Ik hoor de donkere aard’ in diepe sluimer zuchten…

Bereikbare doelen schenken een mens onverwachte kracht. Het opstijgen van waar je de grond nog kan voelen houdt de realiteit gelukkig nog binnen de grenzen van de zwaartekracht. Met beide benen stevig verbonden met de grond; maakt men nimmer de fout dat er meer kan zijn dan gedacht op basis van een te grote mond. Te kunnen vliegen…

Een verkeerd begrepene, een door het lot gedrevene, Op voorspraak van hen die het kunnen weten tot de nek volgestopt met -dol, -xat en -ine, Knalt ze keihard haar radeloze kop tegen de gecapitonneerde bruinlederen wand van de isoleer - Bij iedere beuk komt ze alleen zichzelf nog tegen, al weet ze niet meer wie dat is, Want de…

Een nat uur brengen we door in de omringende natuur We wandelen langs boom en struik in winterkledij Een in de rij kleurt al naar lente: de hazelaar We wijken niet teveel van pad of weg Het regenwater aan de lippen Mij dwingt 't niet langer zuur .....te kijken.…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

ik betrap mezelf op een vleugje heimwee naar het oude Frankrijk Hotel des Alpes tout le confort A Die route de Gap en de Grand Garage van A.Saviard Centre Ville waar je destijds terecht kon voor een Peugeot of Simca de snel vervagende schildering op de oude muur in Pontaix maakt weemoed in mij los met het glas pastis op het…

Ik kom je tegen in vormsnoei van planten vogelformaties in zon en middernachtsblauw in de seizoenen in vreugde en verdriet in stilte en welluidenheid in vertellingen in realisme en stilering in grijswaarden en in kleurrijke mozaïeken in architectuur en heemkunde in reuzen in monumentale glasramen tekeningen en reliëfs in boeken, typografie…

Helaas, het is Jan weer eens niet gegeven Staat zijn partij er eindelijk goed voor Blijkt Henk net voor de streep een kletsmajoor Een mens beneemt voor minder zich het leven ‘We blijven hem vertrouwen’…, maar hij sist: ‘Die sukkel is een nagel aan mijn kist.’…

Katten eten geen groente of fruit, maar toch zien ze er gelikt uit!…

De Heer zal u steeds gadeslaan Van Hem mag u hulp verwachten Alle dagen en ook alle nachten Want Hij blijft met uw lot begaan. De Heer slaapt of sluimert niet Hij is als een schaduw aan uw zij En blijft u altijd heel dicht nabij In vreugde maar ook bij verdriet. De Heer wil altijd uw helper zijn. Hij die hemel en aarde voortbracht En aan…

geboren uit de schoot van onze moeders waren wij eens gelukzalige baby 's en we laafden onze dorstige behoeften aan haar volle borsten zo wentelden we ons in gelukzaligheid en verder moesten wij niets maar al snel was daar de wereld met haar verwachtingen van baby werden wij peuter van peuter kleuter en gehoorzaam kind van leerlingen…