124 resultaten.
Lente trip
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 Verrast door mijn invoelbaar spel
Dat eindeloos verweven
En toch direct weer wel
Iets had van een gezongen leven
Blijft het werktuigelijk doormarcheren
Stilaan ontdaan van doel
Altijd onbegrensd en verder leren
Doorgeslagen boel
De zon kruipt ongemoeid schoot
Wolken drijven op de ruit
De kapitein van die vloot
Droomt nergens uit
Vreemde…
Je weet niet wat je weet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Je weet niet wat je weet
over de stille waters van
je geest. Bewust wordt
je geplaatst op de
intuities die het leest.
De communicant hoeft
niet te leren hoe die
door taal kan communiceren.
Presteren door de veren
drijft de geest ons tot
nieuw leren. Een geest
die ons vanuit de stille
waters levenslang stimuleert;
en ons doet leren wat
geen leraar…
Alles is daar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Alles is daar maar we weten het niet:
de lente in het schuiloord van de winter,
de regen in de rivier,
de zon achter de wolken.
Alles is daar maar we weten het niet:
de verzoening in het glimlachen naar elkaar,
de omhelzing in de mooie kaart,
de zwaluw in de lente.
Alles is daar maar we weten het niet:
de woorden van het gedicht in het…
De “Johannes” , tranen en een glimlach
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 188 Moeder en zoon zingen de Johannes Passion
in de Sint-Urbanuskerk te Amstelveen
vrijdagavond 16 maart van het jaar des heren 2018
Daar staan ze dan, daar zingen ze mee met hun ACOV
‘zie daar’ mijn schoonmoeder, 83, het oudste koorlid
‘zie daar’ haar zoon, 52, sinds ‘84 mijn vriend&partner
En ik, ik Jan Jacob, anno 52, voel me een ‘leerling’…
Post
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 169 Woorden schrijf ik tot kilometers
om afstanden te overbruggen.
Mijn eenzame gedachten
vormen ontelbare PS’sen;
ze vliegen als postduiven weg.
Geen grenzen kunnen
mijn minnende mijmeringen dwarsbomen
Zo smokkel ik de verwachting van het weerzien
over het afscheid en de tijd heen
die ik bukkend sprokkel.…
vaderdag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 224 over vaderen is eigenlijk weinig bekend
over moederen zijn boeken volgeschreven
op Vaderdag ben ik eerbetoon gewend
en worden mij als dank cadeautjes meegegeven
als moeder over vader moedert
en vader over moeder vadert
is er niemand die verloedert
wordt het optimum aan geluk benadert…
Vriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 Het maakt me nieuwsgierig
nu je wortelt in mijn dromen
onderneem ik mijn vragen
op vruchtbare aarde
met meer inzicht
dan ik aan antwoorden
kan verzinnen
maar in mijn ogen
bewoon jij het wereldrijk van liefde
met mooiere dromen
dan die ik in mijn groentetuintje
kan verwezenlijken
ik zaai wortels
jij zaait radijsjes
voor mij ben jij…
onkruid?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 384 zwerven door het weiland
of het onbewerkte veld
op zoek naar paardenbloemen
want daar kosten ze geen geld
velen zien dit als onkruid
maar niets is minder waar
want hun helende krachten
zijn voor mens en dier kostbaar
door stress en te goed leven
ligt uw maag of lever in een knoop
hou dan de dokter weg van huis
en maak van paardenbloemen…
onbenoemd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 hoeveel vuur is een vulkaan
met hoeveel woorden zwijgen we
hoeveel dorst gaat in een glas
anders dan droogte of afstand
waar begon een naam, een oud bos,
een rots, de groenheid van gras
kennen we de kanalen en straten
van het hart, nemen we ooit afscheid
noemen we kustenloos land in de diepte
een eiland?…
wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 een schilder
streek met verf
en dik penseel
witte windveren
langs het hemeldak
toen plots door de
lucht vier veertjes
dwarrelden
afgeschud
pluimage van
luchtig gewicht
opgeveerd
uit kussen
of matras
samen maakten
ze er het
beste van dit
licht reizend
kwartet de
regen draalde
liet nog
even op zich
wachten…
Waargenomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Op straat verschuilen mensen zich
in de onzichtbare jassen
van andermans verdenking
Natuurlijk, roept er iemand
Ze hebben een slecht geweten
Zo zitten we gevangen
mijn behoefte om te leven
opgesloten in een spelonk
van mijn gedachten
met samengeknepen ogen
moedeloos zoekend
naar een uitweg
uit de dichte netten
geknoopt van misverstanden…
AAN DE REIZIGER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Steden spinnen wegen:
Webben tussen kerkers.
Zwerf of geef je over.
't Ravijn bant de de blik,
De vlakte verstrooit ze.
Bespring rotstrappen, zwerfblokken naar uw drift.
Laat in de vlakte uw verende voetzool
Liefkozen door het vochtige gras.
Rust in stilte van rumoer,
Doch niet te lang:
De zwerver wet zijn eenzaamheid op de…
Zonder grijze waan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 zij dansen
het grijs uit de
wereld van bewegen
tussen wit en zwart
gaan onder en
komen op in een
niet aflatende vitaliteit
en pure levenskracht
stoppen is vergaan
de ander laten staan
in kleur bekennen
zonder grijze waan
waar kleuren
opponeren zal grijs
die netjes seponeren
omdat er nog tig tinten zijn…
Bank onder water
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 160 Alweer een bank die onder water staat!
Ontsnapt aan toezicht van de overheid
nam deze schepping heimelijk de tijd
te groeien tot een bouwwerk van formaat.
Maar redden hoeft niet; angst is ongegrond.
De Sababank is immers kerngezond!…
Ja
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.395 Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast
en dat maakt het en maakt het, maakt het
soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn
al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben
opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken.
Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen
mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen
ook op de bank…
Terra Incognita
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 132 Boven verwachting
En tegen de trend
Van verwoesting
Door vloedgolven
Van de orkaan
Trof men bij Saba,
Antil met vulkaan
Een bloeiend koraalrif,
Niet eerder bekend
Onschatbaar in prijs
Als geschenk in natura
Zwemparadijs
In exotische flora…
De man van Atlantis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 195 Als land niet te bezeilen.
Hij was van de kaart.
Niet lekker genoeg?
Een verzopen werelddeel.
Een overgelopen gat in het heelal.
Vol van zichzelf en alcohol. Zat.…
Herscheppen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Een maartse wind in een klein dorp
Waarin groen wit verjoeg, waarin een
Koele luchtstroom kopzorgen verdreef
Een prille wind in een negorij
Die een reddingsboei toewierp; een krans
Van sneeuwklokjes, krokussen en
Vroege narcissen
Waardoor je weet er is nog hoop, toch
Nog hoop, toch nog wel redding
Het fluisterende riet van een liefelijk…
Een toevlucht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 De Heer is ons een toevlucht geweest
Van geslacht tot geslacht
Was Hij onze hulp en kracht.
De Heer is ons een toevlucht geweest
Hij is ons steeds nabij gebleven
En heeft ons wat nodig was gegeven.
De Heer is ons een toevlucht geweest
In jaren die als een zucht voorbijgingen
Bleef Hij ons met Zijn liefde omringen.
De Heer is ons een…
Restmensen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Een restmens is een mens te veel.
Een mens buiten het grote geheel.
Die andere blikken steelt zinloos
onnodig; zich een buitenbeentje voelt,
zo onnodig.
Een restmens trekt aan
het spel buiten de grenzen.
Apart in het zwart tussen
de mensen. Een restmens
huilt met de wolven in
het stille bos. Niet welkom
is hij de nummer vijftien
buiten het gros…
Reünie voor even
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Daar zat ik dan aan tafel
te midden van levenden en doden
oude stemmen weerklonken
tussen eten en drinken door
een bekende lach galmde luid
ouder verschijnen ze nooit
wel vaak jonger
tastbaarder kunnen ze
bijna niet meer worden
dan in onze dromen
eigenlijk zie ik al weer uit
naar een volgende reünie…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 255 Ik lig stil op bed
Ik heb de lampen uit
Ik geniet van de stilte
Een lantaarn schijnt door mijn ruit
Soms is het heerlijk om niets te horen
Te baden in stilte
Denkend aan mooie dingen
Warmte in plaats van kilte
Ik loop naar buiten
En rook een sigaret
Heerlijk toch die stilte
Nu maar weer naar bed…
Suites voor Bloem X - achtergronden 1874
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 in de lentetuinen
dienstmeisjes zonder broekje
- l'histoire d'o
ergens in die tuin
sluimert achter het lusthof
de achttiende eeuw
het kinderwetje
en heel het verzuilde land
viert vijftien jaar
vier zuilen
ondersteunen het dak
een stoa met shoah
evenredig
vertegenwoordigd -
arbeid en adel…
achter de coulissen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 ik verlies me
in de veiligheid
van blauwe
schemer en de
geur van bloemen
ik vergis me
in het vliegen
kom meestal
net niet van
de grond
ik verkijk me
op de muur van
zwijgzaamheid
terwijl ik te veel
uit de kast trek…
Struikelstenen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 De zon doet stenen schijnen
die met messing facelift
opvallend in het gelid staan
We maken pas op de plaats
Blinkend tussen doffe materie
haal je ze uit de massa
Reflectie startend als korte flits
wordt besef nu we er bij stilstaan
Ze flikkeren nu onder stil daglicht
Koele stenen die warm glimmen
Als karma generaties heen wortelt…
Zin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 Het zit niet in wie de snelheid
aan kan van het leven
Niet in het hebben van
aanzien of opgebouwde kastelen
Niet in het volgzaam
volgen van bevelen
Niet in het genotzuchtig
andersdenkenden kelen
Maar in het blijven koesteren en
uitdragen van je puurheid
gekregen aan het allereerste begin
Misschien zit daarin de uitdaging
en de schoonheid…
Zelfkennis inz. spontaniteit en originaliteit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 138 Mensen vinden dat ik leuk uit de hoek kan komen
mensen vinden dat ik heel erg origineel, spontaan ben
ja mensen en hoe komt dat nou
Dat komt door de hoek, ja de hoek
de strafhoek in de huiskamer van m'n ouderlijk huis
“Jantje ga in de hoek staan” sprak vader anno 1960
Vader Gerrit sprak het meerdere, meerdere malen
In de hoek heb ik…
Hoop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 wanneer de storm
weer rondgaat als
een wervelwind
zijn donkere
verschrikkingen uw
arme berooide
mensen kinderen
tezamen striemt
wij schamen onze
tranen niet
die in het donker
op U wachten
o Geest
van God
stroom onze
harten binnen
in koelte van
de nachten
opdat wij
kunnen zingen
dat uit de
donkerte van plagen
altijd uw…
aiMe
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Middernacht alvast
alleen naar bed – zijn plek
voor hem verwarmen
heeft geen zin
In stabiele zijligging
raden waar hij is
Soms ergens een M
in een hartje vinden
Dat briefje blij opplakken
in mijn jaarboek
's Nachts hem zien liggen
als ik ga plassen, daarna wakker
genoeg om in de war te raken
van zijn…
Alles is vier fier veelzeggend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 128 De onuitgegeven gedachten en regels
grond, de gezaaide dagboekfragmenten
de straten en lanen die ik slapend beliep,
dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk
aan het voetlicht leggen, ik denk van niet.
Bij sommige momenten hoeft niemand toe
te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon
wat we niet hadden, te maaien of betreden.
Nu…