Alle inzendingen

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent! lacht cindy de spanning…

het gras groeit de bloem bloeit keer op keer de natuur boeit altijd weer de baby groeit de peuter stoeit de tiener loeit de puber broeit de mens knoeit en groeit en is vermoeid toch vraagt men telkens weer waarom het leven steeds zo boeit en heeft daartegen geen verweer…

ik zag je ogen langzaam opengaan nerveus knipperend ik keek je hoopvol aan maar uit jouw licht ontwijken kon ik begrijpen wat de uitslag al met jou heeft gedaan in angst en onzekerheden ik heb ze in de lijnen van je gezicht al gelezen we hadden samen nog gebeden al is dat lang geleden onzekerheid bleef als het zwaard…

De dagen lengen maar het weer zit tegen De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat ’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie: De krokussen zijn dit keer op vakantie…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden. Wie moe zijn stap de avond tegenricht en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden, groet blijder hart van wijd uw lampelicht, waar zoete nachtrust wacht zijn matte…

Ik stak de sleutel in het slot en wrikte de deuren schuurden langs de drempel de kamer was verlicht, het bed verspreid op tafel stond een pot met soep de haverkoeken lagen op een bord en vet, geeloranje kaas en uien en augurken ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm aan tafel zitten bij de warmte van een vuur bekers vol…

Een eigen plek een schuilplaats op het land op water of hoog in de wolken van bescheiden naar riant waar ook ter wereld wonen een mensen waarde ergens thuis zijn is meer is een gevoel de binnenwereld bij de huismus als bij de zwervende zijn wie je bent verbonden vertrouwd en welbeschouwd het fundament thuis dat ben jij.…

vol hoop en dromen vertrok ik westwaarts om mezelf opnieuw uit te vinden mijn oorsprong te zoeken de dood voor te blijven en de nachtman die alles verduistert ik vond de onherhaalbaarheid de lineaire tijd de ontoereikendheid van woorden de ware aard van liefde en natuurlijk de dood en de nachtman…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…

Ik ben de gifkikker, de groene koning van planeet Lexania Geen queen kan mij swipen maar jij kunt mij liken mij, met mijn felgroene doornenkroon op mijn voor een halflang bruinharige seniorpensionado volgens de mediane mondaine date vretende geruisvrouw toch meer dan gemiddeld juvenaal ogende spetterende tetter totte mij of…

Het taaie beukenhout, weerbarstig door regen en de wind geworteld in donkere grond in het park waar de reiger wandelt een droom over jou en mij en de snel zwemmende vissen omdat het zwijgen onder water lijkt en beuken beginnen te bladeren voor het dorp dat in de lade ligt een brief zo ongeschreven blijft.…

ik heb het de laatste tijd heel moeilijk met de almachtige god, die volgens de bijbel de mens met vrije wil geschapen heeft om zijn schepping te vervolmaken. moderne potentaten hebben daar geen oren zij vernielen meer dan ze opbouwen sommige dictators helpen die naar de bliksem. en god kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

de spoorlijn loopt dwars door het dal we reizen twee kanten op onherstelbare stappen in het landschap onderstrepen de stilte we vergaten hoe onze ledematen zich naar elkaar konden bewegen…

voor 't eerst in mijn bestaan zag ik in de laan naar drieboompjesberg een oude trappistenpater met een verkennertje dat voor hem , verlangend ,knielde, in zijn blootje staan.…

het was weer stormachtig vannacht de ontwortelde bomen waaiden tot waar de wind hen bracht alwaar ze zich ontheemd hebben neergelegd de kruinen diep verscholen in de nog volle bladerpracht maar zó kwetsbaar als een prooi voor elke onverlaat…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

Een grauwe lucht het grijszwart stapelt zich op in en om me heen Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht. Men heeft hier te maken met verschillende…

In het bos staat een theehuis, daar schenken ze alleen maar thee. Ze hebben heel veel soorten, dus drink gezellig een kopje mee. Hee, wie hebben we daar? O, dat is mevrouw Konijn. ‘Wat leuk om u te zien, welke smaak zal het dit keer zijn?’ ‘Nou, ik ben een beetje misselijk en heb last van mijn maag. Geef me maar een kopje kruidenthee,…

ik heb de stukjes lente gekoesterd die wij samen hebben ontdekt op onze geheime plek wat luwte en een paar straaltjes zon een enkele nachtvorst op de rulle snel drogende ondergrond heerlijk om jou dadelijk weer te zien met een handvol duin en glinsterend zee-natuur wind schrijnend koud en venijnig guur maar in je gezicht…

Dit jubileum moeten wij betreuren De oorlog duurt verdomme al twee jaar Er is zelfs sprake van gewenning maar Dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren De neo-tsaar, Navalny’s moordenaar, Brengt heel de wereldvrede in gevaar…

Het is nog steeds stil aan de andere kant van de lijn blijkbaar is er iets gezegd dat tot nadenken stemt iemand is duidelijk in verlegenheid gebracht misschien was ik het zelf wel toen veel als nagalm doordrong in het dichte bos van kwetsbare gevoelens en tijd zoals je niet meteen reageert op een bericht. Stel je voor dat het misschien…

ach vliegen we er onderhand niet allemaal in blind gevangen worden door het world wide web van de immer spinnende internetspin…

De mens schept zich duizend behoeften, Dat ligt in zijn werkzame geest, Maar de een maakt hem schepper en koning En de ander tot slaaf, ja tot beest. Behoefte aan volmaking veredelt, Behoefte aan ontwijding verneert; De een put hier zijn kracht uit ontbering, Waar de ander bij weelde verteert. De rijkdom ligt niet in het 'hebben'.…

Voel jij ook het lustig verlangen van kwetsbare voorjaarsbloesem op zoek naar onzekere schoonheid omdat de stad nog ligt te slapen ochtenddauw in het park parelt diep van binnen bloeit de lente nu je in jouw oude kloffie koffie drinkt en nadenkt over problemen in de wereld terwijl ik zorg voor zoete koffiekoekjes merk jij dat de mensen…

Soms heb ik genoeg aan mezelf Kan me moeilijk concentreren Heb drukte in mijn hoofd Alles valt me zwaar Het is een teveel aan prikkels Soms raak ik in paniek Dan kan ik niets hebben Smeek naar innerlijke rust Als de buitenwereld schreeuwt En de binnenwereld bang is Dan heb je moeite Om rechtop te blijven staan Het is de kunst te overleven…

Ter verzoening zing ik de woorden die passen -- het bekende lied.…

Na dertien jaar verrast hij met een sneaker Een schoen van goud met op de hak de vlag van USA, heel leuk voor Vaderdag Zeer Trumpiaans, kan het nog artistieker? Maar wil hij straks niet op een houtje bijten Dan moet hij flink wat van die stappers slijten…

onverbiddelijk, vermoordt oorlog soldaten, doodt wereldvrede.…

Ik zou willen vliegen ver hier vandaan op zoek naar rust en vrede heel ver vliegen Ik zou willen dromen over een wereld zonder geweld het zal nooit gebeuren alleen in dromen Ik zou willen vluchten weg van mezelf mijn problemen achter me laten steeds maar vluchten Ik zou willen genieten van muziek, boeken en schilderijen…