159864 resultaten.
Lentepreludium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 92 vogels vullen de lucht
met prangend koorgezang
als in een kosmische kathedraal met
bomen als pilaren en blauw hemelgewelf
ze kondigen heilige dooi aan
het einde van bevroren tijd…
VERLICHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 29 Het is een ware bron
die lamp aan het plafond.
Maar echt licht
in een gedicht
komt alleen van de zon.…
Bloem in voorjaarsregen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 104 de zee spoelt de oudste dromen
door het onderwaterwoud
zwart groeit door het grijze heen
ongepolijste sporen van erosie en verval
hoe zacht deze hemel van schelpenkleuren
het licht beeft van verlangen
in de blauwe koelte
bloemen vogels en vroege dromen
een milde voorjaarsregen
vult de verweerde letters van jouw naam
verre tonen…
LIEFDESMEDICIJN
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 435 Ik was nog zo jong en ziek geweest
een liefdeswonde, die zomaar niet geneest
Had dokters van dorp tot stad bezocht
Toen bleek dat ik overal tevergeefs had gezocht.
IK bladerde door medische encyclopedieën
Viel voor psychiaters op mijn knieën:
“geef me een pil om mijn liefdesverdriet te genezen
Maar ze schudden zich het hoofd en vreesden…
Toen…
Voorjaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 't is vastentijd en lente wil wel komen
maar ook de zon is nu nog niet echt klaar.
De botten aan de bomen zijn al daar
maar bloesems nog maar enkel in mijn dromen.
Toch hoor ik al wat vogels in de morgen
die zeggen mij: relativeer je zorgen.…
Liefdeskater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Laat ons klinken,
laat ons drinken,
laat ons maken de dubbele haan,
ik wil wijn gaan drinken
al komt er een kater achteraan.
Vul mijn glas
met eerste klas
rood of wit druivenvocht;
superieur van ras,
dus geen goedkope fles bocht.
Wijn met de macht
om mij vannacht
m’n verdriet te doen vergeten,
dat zij naar wie ik smacht
niets meer van…
Paarse zee
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 42 De winter keert weer op zijn natte schreden
Ik had flink met mijn laarzen moeten wroeten
Toen plots een paarse zee lag
aan mijn voeten
Na één dag zon...zo lang lijkt
het geleden
Mijn kap en poncho kwamen goed van pas
Geen sneeuw, maar regenruis
in 't struikgewas…
PAS OPGESTAAN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Onze Heer Jezus
volbrengt aan het vereerde kruis
Zijn onmenselijk lijden
rust drie dagen in het graf
omgeven door een schone hof
herrezen uit de dood
wandelt de levende Heiland
door de bloeiende tuin
bloemen geuren jeugdig
sterken Zijn vreugde
weldra te verschijnen
bij wie Hem nabij waren
en voor hen de laatste woorden
van de…
Ver weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 75 Hoe
Kom ik hier
Uit
Alles
Zo
Onwerkelijk
Niets
Lijkt op
Wat het is
Zo
Onwerkelijk
Ik kom
Er
Even
Niet uit
Alles
Voelt
Zo ver weg
Weg
Van mij
Verwijderd
Van mijn
Innerlijke
Wereld…
Februaristaking 1941
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 26 vijfentwintig twee
negentien eenenveertig
een grootse staking…
Gevolg met prélude
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 30 Tegels schuiven door een strak dambord
Licht sluimert langs de kamer
Verborgen in dat ene hoekje
Stemt hij het instrument
Onderwijl rijgt een vrouw haar spitzen…
[ Vergeef me, ik zal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7 Vergeef me, ik zal
niet meer zoveel verlangen --
en meer ontvangen.…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
op vrijerspad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 iemand kan leuk zijn
op een foto
in zijn tuintje
bij een bruine van westmal
maar reeds bij een eerste date
verknalt hij het al
met uit te pakken
wat hij
allemaal bezit
en vooral wat hij kan
en nog veel meer verlangt.
aan mijn lijf met hem
geen polonaise
en nog minder een wurgslang
noch een serpent van een vent!
lacht cindy de spanning…
Groei
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 34 het gras groeit
de bloem bloeit
keer op keer
de natuur boeit
altijd weer
de baby groeit
de peuter stoeit
de tiener loeit
de puber broeit
de mens
knoeit en groeit
en is vermoeid
toch vraagt men
telkens weer
waarom het leven
steeds zo boeit
en heeft daartegen
geen verweer…
Het zwaard van damocles
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 31 ik zag
je ogen
langzaam
opengaan
nerveus
knipperend
ik keek je
hoopvol aan
maar uit jouw
licht ontwijken
kon ik begrijpen
wat de uitslag
al met jou
heeft gedaan
in angst en
onzekerheden
ik heb ze
in de lijnen
van je gezicht
al gelezen
we hadden
samen nog
gebeden al is
dat lang geleden
onzekerheid bleef
als het zwaard…
Krokusvakantie
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 148 De dagen lengen maar het weer zit tegen
De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat
Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat
’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen
Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie:
De krokussen zijn dit keer op vakantie…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 6 stemmen 921 Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt
de landweg langs die leidt naar verre steden,
hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht,
uw uitgesleten dorpel op zien treden.
Wie moe zijn stap de avond tegenricht
en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden,
groet blijder hart van wijd uw lampelicht,
waar zoete nachtrust wacht zijn matte…
Donderdag
gedicht
2.0 met 37 stemmen 8.823 Ik stak de sleutel in het slot en wrikte
de deuren schuurden langs de drempel
de kamer was verlicht, het bed verspreid
op tafel stond een pot met soep
de haverkoeken lagen op een bord
en vet, geeloranje kaas en uien en augurken
ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm
aan tafel zitten bij de warmte van een vuur
bekers vol…
Thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 34 Een eigen plek
een schuilplaats
op het land
op water
of hoog in de wolken
van bescheiden naar riant
waar ook ter wereld
wonen
een mensen waarde
ergens thuis zijn is meer
is een gevoel
de binnenwereld
bij de huismus
als bij de zwervende
zijn wie je bent
verbonden vertrouwd
en welbeschouwd
het
fundament
thuis dat ben jij.…
westwaarts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 vol hoop en dromen
vertrok ik westwaarts
om mezelf opnieuw uit te vinden
mijn oorsprong te zoeken
de dood voor te blijven
en de nachtman die alles verduistert
ik vond de onherhaalbaarheid
de lineaire tijd
de ontoereikendheid van woorden
de ware aard van liefde
en natuurlijk de dood
en de nachtman…
Het ritme van de aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 Het ritme van de aarde
Balanceert op een
Uniek evenwicht
Van licht, lucht en leven,
Van eb en vloed
Van zon en maan
Van dag en nacht.
We hebben maar één aarde,
Die op dit moment
Naar de Filistijnen
Wordt geholpen
Door het mensbeest
Met zijn onstilbare honger
Naar meer, meer, meer.…
Spetterende tetter
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 48 Ik ben de gifkikker, de groene koning van planeet Lexania
Geen queen kan mij swipen
maar jij kunt mij liken
mij, met mijn felgroene doornenkroon op mijn
voor een halflang bruinharige
seniorpensionado
volgens de mediane mondaine
date vretende geruisvrouw
toch meer dan gemiddeld juvenaal ogende
spetterende tetter
totte mij of…
Beuken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Het taaie beukenhout, weerbarstig
door regen en de wind
geworteld in donkere grond
in het park waar de reiger wandelt
een droom over jou en mij
en de snel zwemmende vissen
omdat het zwijgen onder water lijkt
en beuken beginnen te bladeren
voor het dorp dat in de lade ligt
een brief zo ongeschreven blijft.…
het moeilijk hebben met
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 ik heb het de laatste tijd
heel moeilijk
met de almachtige god,
die volgens
de bijbel
de mens met vrije wil geschapen heeft
om zijn schepping te vervolmaken.
moderne potentaten
hebben daar geen oren
zij vernielen meer
dan ze opbouwen
sommige dictators
helpen die naar de bliksem.
en god
kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…
dichters brengen mensen dichter bij elkaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 24 dichters
liegen de waarheid niet,
maar ze zoeken wel,de beste woorden
om juist te vertolken
wat hen boeit,
door hen heen
groeit en stoeit,
als vlinders fladderen
in hun buik
en het voelen dan
belangrijker wordt
dan het denken bij de lessen
seksuele voorlichting.…
twee kanten op
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 de spoorlijn loopt dwars door het dal
we reizen twee kanten op
onherstelbare stappen in het landschap
onderstrepen de stilte
we vergaten hoe onze ledematen
zich naar elkaar konden bewegen…
grensoverschrijdend:oud en jong
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 voor 't eerst
in mijn bestaan
zag ik
in de laan
naar drieboompjesberg
een oude trappistenpater
met een verkennertje
dat voor hem ,
verlangend ,knielde,
in zijn blootje staan.…
waaibomen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 49 het was weer
stormachtig vannacht
de ontwortelde bomen
waaiden tot waar
de wind hen bracht
alwaar ze zich ontheemd
hebben neergelegd
de kruinen diep verscholen
in de nog volle bladerpracht
maar zó kwetsbaar als een
prooi voor elke onverlaat…
[ Vooruitgang: de storm ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 Vooruitgang: de storm
die opstak aan de poorten --
van het paradijs.…