Netgedichten

netgedicht (nr. 82.439):

Liefdeskater

Laat ons klinken,
laat ons drinken,
laat ons maken de dubbele haan,
ik wil wijn gaan drinken
al komt er een kater achteraan.
Vul mijn glas
met eerste klas
rood of wit druivenvocht;
superieur van ras,
dus geen goedkope fles bocht.

Wijn met de macht
om mij vannacht
m’n verdriet te doen vergeten,
dat zij naar wie ik smacht
niets meer van mij wil weten.
Dat zij haar schoot
aan een ander bood
om wellustig te minnekozen;
God, ik wil dood,
zij ligt met een ander te vozen!

Ik bedenk de hele tijd
hoe hij met haar vrijt,
hoe hij haar borsten zal strelen,
hoe in hun liefdesstrijd
zijn vingers met haar poesje spelen.
Hoe zij vol lust
hem vurig kust,
hoe hij eenmaal in haar gekomen
haar brandje blust;
dat zijn mijn zwartste dromen.

Dat ik me na een wijntje
geil gaf aan Trijntje,
dat was mijn allergrootste fout;
want door dat geintje
verloor ik haar van wie ik houd.
Dus, laat ons klinken,
en laat ons drinken,
laat ons maken de dubbele haan,
ik wil flink wijn gaan drinken
al komt er een kater achteraan.