67 resultaten.
Lentebode
netgedicht
4.8 met 23 stemmen 509 Een veulen doet voor-
zichtig zijn eerste stappen
de natuur ontwaakt.
Wollige schapen
plompverloren in de wei
warmpjes bij elkaar.
Vlinders klapwieken
met hun gekleurde vleugels
geluidloos applaus.
De dagen worden langer
de rokjes kruipen korter
de liefde rukt op.…
De Eeuwige Dans
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 1.304 Ik dartel als veulen
vrolijk in de wei
voel me gelukkig
met m'n hengst aan m'n zij.
Ik dans als hinde
tussen dennen in 't bos
een mooie reebok
maakt liefde in me los.
Ik ontwaak in een waas
't was een droom, helaas.…
Bloemenvriend
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 766 De bloemen nooit
in onsterfelijke bloei
tussen het malse
gras op jouw graf
onze vriendschap
is niet overleden
als een vlinder
of veulen in draf
hier geuren seringen
in ‘t serene zwijgen
onder sombere wolken
lopen kleine insecten
op zoek naar verpozen
ik overdenk mijn defecten
die zonnestralen bedreigen
nu de dood jou heeft…
Zo eenvoudig
gedicht
3.7 met 6 stemmen 5.089 Zo eenvoudig als een waterdruppel,
zo helder als een splinter berkenhout,
Omdat het veulen geduldig en voorzichtig
uit het paard valt en kan staan,
De vis als een metalen traan ontluikt
en kan vliegen, de mens after all
Moeizaam leert zwijgen en wegzijn
tussen zijn gewapend steenslag,
Zo eenvoudig, zo helder is het niet
wat ik overhoud…
Zij aan zij
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 400 genoeg
Alles loopt, tot ‘t overbodige
Op tijd is zelfs te vroeg
Ik gedij goed in de droogte
Crisis als verwennerij
Gesmeerd dat alles nu zo gaat
Ik ben echt veel te blij
Ik heb niets te concluderen
Geen doordenk-draverij
Geen paarden die naar woorden grazen
Richting een groene wei
Daar in een zachte schaduw
Langs mijn linkerzij
Mijn veulen…
Waterweide
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 225 We waren jong als veulens
onze staarten nog verschroeid
zo pril in Januari
half doof van knallend vuurwerk
ruiste schemerig de rivier
onder ons het verdronken gras
de oevers in een eenzame kleur
de trage stroom een slagader
in het lichaam van het lage land
waar stilstand tegen stroming vecht
aan de waterbomen de toverballen
met de kleuren…
Wei des levens
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 383 Als een veulen draaf ik door de wei,
Zowel los van geest als van zonden,
plots zak ik weg in een grond van klei,
Het leven was wat me vasthield,
De klei was mijn zonden vergeten,
De greep was sterk en zwaar,
De zonden die mij trokken hadden zich vastgebeten,
Zo ging het leven aan mij voorbij,
Nu ben ik alleen op het allergrootste land,…
Overwinningslied
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.601 Of wij het voormalige
opperwezen kunnen overklassen
door onszelf te upgraden naar een
regeneratief organisme is een vraag
die vandaag het zicht beneemt
op deze smartelijke kwinkslag:
jouw paardenstaart herinnert ons
blijvend aan het veulen dat je was
------------------------------
uit: Toen het moest (2017)…
Wie eerst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 54 Ach, wij zijn zo verschillend,
en dat maakt het ook
zo moeilijk.
Vroeger deed gewoon elk zijn goesting,
wie graag op een zaterdag
ging voetballen, deed dat.
Wie liever in zijn huis werkte,
stak een poutrel.
Sinds kort staan wij
echter op één hoopje
en vechten om voorrang.
Alle 65- plussers langer in Lock down?
Dat was buiten Paul Jambers…
Ansichtkaart van Lente
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 256 Gefotografeerde bomen
vertalen jouw zwijgen
energieker in de knoppen
dan mijn eigen loze woorden
Lente groeit in oerbos
jouw leven bloeit in mij
hoopvol en verwachtend
als een veulen in de wei
ik laat je niet meer los
in mijn innerlijke zon
overgoten droomrivier
tot aan de doordeweekse einder
komen sprookjes tot bloei
vol bloesemen…
Moordbasket van het verzakende veulen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 244 Vergeet je niet
mijn vel te schrijven?
De schijnstalt van mijn wezen
zat al lang verscholen;
nog voor mijn huid
deze wereld betrad.
Alle bezwaren
hadden zich op een hoop gegooid.
In de mand van paradoxen en ambivalenties.
Maar het mocht niet baten;
het onophoudelijke zijn draaide me een tong.
De perverse hoop
spitste zich op de roede…
Vreedzaamheid in Groningen
hartenkreet
3.9 met 15 stemmen 956 Na de volgende omrastering
staat een koppel paarden
geduldig te grazen, een veulen
dartelt om de moeder heen.
Vreedzaamheid in al zijn eenvoud
Zet een groep mensen bij elkaar
voor mijn part twee, maar niemand
is in staat om zoveel verdraagzaamheid
ten toon te spreiden dan die veestapel
in de Groningse weiden.…
eindelijk vrij
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 553 ik barstte uit het keurslijf van sonnetten
de lettergrepen waren eensklaps vrij
en dansten vrolijk in een woordenbrij
verlost van alle regeltjes en wetten
geen veertien zoutpilaren op een rij
geen metrum dat mij ooit nog zou beletten
mijn woorden en mijn zinnen te verzetten
ik voelde mij een veulen in de wei
de volta ging verloren in de…
Windesheim - Ommen
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 89 over een rode loper
knotten maken foto's
het riet dat voor me buigt
kieviten krijsen om het hardst
zacht applaus van de wind
paarse bloemetjes aanbidden
de stam van een reus
het mos ligt languit
op de oever
ik adem diep in
en langzaam uit
zie hoe een ooievaar
groots opstijgt
het felle geel
verjaagt het groen
een pasgeboren veulen…
Tekening
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.474 Lijntjes zo onbezorgd getrokken
fijntjes als spinrag zweeft de verovering
al boven het naakte papier dat geschrokken
zich bloot geeft aan de komende betovering
Haar hand vult het wit met een blijheid
van het jonge veulen dat voor het eerst
met zijn benen door het lentegras zwiert
Met iedere streek maakt zij onderscheid
tussen losgebroken…
Een edele Fries
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 41 .
__________________________________
EDEL
Het had toch werkelijk niet zo gehoeven
Ja sterker nog, het had zo
nooit gemoeten
Een Fries heeft - net als Abe Lenstra - voeten
En bovendien daaronder twee stel hoeven
Tenzij het, net als 't eerste
kievitsei
Nog als een veulen springt:
vroeg in de wei!…
Ik heb van je gedroomd.
hartenkreet
3.3 met 13 stemmen 1.806 Ik heb van je gedroomd
Het was heel vroeg vanmorgen
Ineens had ik geen zorgen
Met jou zo aan mijn zij
kon ik de hele wereld aan
Ik heb van je gedroomd
Je mag het best wel weten
Ik kan je niet vergeten
Ik weet niet of het waar is
dat jij ook van me houdt
Ik heb van je gedroomd
‘k was als een kind zo blij
‘k was als een veulen…
Droomvrouw
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 147 Mijn neerslachtigheid
wilde als een jong veulen
in haar weide springen,
maar zij hield
de hekken gesloten.
Andere herten mogen haar
reinheid onverhinderd
beroeren, terwijl ik,ijle
droomgestalte, in
quarantaine verblijf.
Wil mij geselen met de
verachting van je schoonheid,
de loensende, uitpuilende
ogen op je mijnenveldboezem.…
Veluws voorjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Paardenbloemen in de wind zien wiegen
Composieten met de mooiste zweefvliegen
Te kust en te keur zie je Pinksterbloemen
Het voorjaar wil je roemen
Een veulen springend in de wei
Met haar moeder aan d’r zij
Reeën dartelend aan de bosrand
Een zandhagedis zonnend op een boomstronk beland
Zwijnen die schurend tegen een boomstam liggen
Een zeug…
Afscheid van een vriend, en Ark-mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 71 Brabants paard haar veulen werpt
woorden opklaren
Fietsen verwonderd hun weide kent.
Zeemeeuwen het land (h)erkend.
Uw lach ingeprent.
Zonlicht golven baren
uw zout in voetje baden
dorst ingebed
wolken opklaren.
Tekenen aan de wand,
warm zeewaterstrand.
Uw vriendschap wil ik
bezittelijk houden.
Luchtkastelen bouwen.…
Gedichtenvriend
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 62 Het eerste gedicht was als een veulen
toen het begon, in de wei galopperend
onwennig dartel, zonder dralen
opvallend vrolijk in de zon
en jij daar in de bergen
de ganzenveer in jouw handen
schreef me een hand geschreven brief
waarin het gedicht werd opgeschreven
hoe je de onstuimige rivier volgde
naar het kalme dal met groene weide…
lentegroei
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 147 Flora en fauna zoeken evenwicht, een merel wekt de morgen, de bloesem bloost afhankelijk, het veulen schaduwt elke stap, geen enkele notie van de tijd, laat staan de zondagsmorgen.
Maak je portret, je schilderij, en vul met geuren mijn gedachten silhouetten zijn verzweemt in groen, de merelnesten wachten.…
GOUDEN MACHT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 711 Dans en spring, zing en wees blij
Een veulen, een kalfje, ook een bij.
Stralend lachend komt ze op ons toe
Dag zon; deze geurige ruiker hoort jou toe.…
Intieme verschillen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 295 probeert te verleggen
ademt de zomer een wildlied voor de horizon
alle dwergen zijn dappere tuinmannen
die nippen aan een lauwe advocaat
de stad is een oneerlijke jungle
jouw geweten in constante spagaat
je voelt je als een jonge man
die voor het eerst een gestorven dier begraaft
de grond zit vol met wortels en stenen
je voelt je als het veulen…
O DAT VOORJAAR
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 is wakker worden
je ogen uitwrijven het gordijn openen
de laatste slaap verdrijven
de zon zien glimlachen
en hopen en dan zeker weten
het wordt een stralende dag
het leven overrompelt met een gulle lach
de oer energie pleegt natuurlijk overal
z’n te verwachten overval
knoppen barsten open
zet m’n deur op wagenwijd
en het als een jong veulen…
Als Jakob uit zijn schelp kruipt
gedicht
2.0 met 178 stemmen 24.081 Ik: ‘Groot veulen knikte goedendag naar de trein daar
tussen Luik en Leuven. Nar op een beer. Wolkengloed
als goud op blauw. Vuurbal, maar voor webcamkinderen
nergens hout. Verhalenvrouw, kom proeven, hier nog wat
melkwit vlees. In rusthuizen is het puree, puree.’
‘Hou ervan als koeien naar je komen luisteren.…
Ik zag jou laatst versnellen
gedicht
2.5 met 6 stemmen 5.507 Feitelijk gebeurde
dat, dus wie ben ik om het niet op te schrijven,
om daarna toch bij je aan te haken, het tempo vast te houden
wat toen niet gebeurde, omdat ik hopeloos uit vorm was,
laat gemaakt, versleten schoenen, mezelf vastliep in
smoesjes, terwijl jij dartel als een veulen op doping,
hier doe ik waartoe mij de macht ontbrak: jouw hoogmoed…
Stilte in het bos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Kerkklokken luiden het tijdstip in van acht uur
een windvlaag laat groene bladeren knisperen
de aandacht typeert het interesse van generaties
zoals jong, welp, kuiken, kalf, pup, veulen en lam.…
de dieren
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 264 Ze lonken naar
het naakte natte vlees van het jong veulen,
haar gladde blonde manen krampachtig beteugeld
De dieren. Ze gieten hete, dode vellen
gebrand en geroosterd, gezwaveld en zwart
dieper dieper weg.
Met bekers. Met emmers.
Met bakken, vol vet en verdoving. De putten
vullend tot doof en gedempt.
Oh dieren.…
Staaltjes van ijdelheid
poëzie
2.8 met 8 stemmen 1.851 Zo waant zich vaak 't bezopen veulen
Der ezelin een jeugdig paard,
En, zo het de oren en de staart
Slechts weg kan steken of verheulen,
De hoge prijs van 't strijdros waard.…