Alle inzendingen over handdoek

Ik was een meisje, maar jij leidde me als een dame gewikkeld in een handdoek uit een duur hotel naar je bed en na afloop dronken we warme chocola Zou het nu anders zijn? Wat hebben we geleerd aan liefde? Kennen we het geheim, de listen en de lasten de lieve vrede en ons ongeduld? We zijn nog jong, vind je?…

Menige handdoek gaat als een woeste stier naar de griezel, plet zonder enig beraad het tere lijfje. Een helper vergaat, woning schoon maken zou dat schepsel hier. Het gehate beest houdt voortdurend jacht op mug, vlieg en wants, die ongewenst zijn, is in elk vertrek een vlijtige wacht.…

Snuif in m'n handen je zoete geurspoor je zweet van het vlugge fietsen (je was te laat) gevangen, bewaard in handdoek : koester ik deze avond druppelsgewijs wring de herinnering uit tussen de schrokkende dijen gulzig, terminaal wanhopig vlinderend op bekend terrein : daar lag je hoofd plooien in de drie-zit : tweelijf.…

gooi je de handdoek in de ring? zijn we uitgepraat? ben ik straks een herinnering niet langer meer je maat? slechts nog een herinnering die niet meer naast je staat…

Ogen nat van het tranen, Neus en mond van het bloed, Ik loop naar de badkamer En veeg het af met een handdoek.…

hij plant zijn sporen in mijn huis alle deuren open de kraan blijft lopen jas over een stoel midden in de keuken een schoen lege flessen vuile glazen handdoek naast het bad alles kletsnat hij is duidelijk aanwezig en als ik slapen wil galmt vlakbij een film op de tv hijzelf in diepe rust de kasten gapen weg melk cola chocola…

Hij gaf een kreet, doet ie wel meer Ik keek niet meteen, wel bij de 2e keer Vanzelf De schrik was compleet, bij ’t zien Van zoveel bloed, ’t was zo’n klein machien Echt waar Stoppen met stromen, handdoeken erop Drukken maar De broeders kwamen, zagen en overwonnen In een klap Hij moest mee, slagaderlijke bloeding en Dat was dat.…

Ongemoeid zoek je waar de handdoek is gelaten. Op rafelende huid likken de doornen van het licht. Loom druipt het fruit, de hitte veegt de vloer met ons aan. Jouw schouder, jouw oog, dat donkeren van een watervlek op tafel. Mijn hand, maar iets dat me weerhoudt.…

' Ik keek naar de maaksels, zo perfect, wapperend, licht zwevend, 't was toen of mijn natte was, ondergoed, lakens, handdoeken, weefsel geschiedenis was, door wie onder geslapen, door wie betast en gedroogd verwikkelingen te pas, ingewikkeld, maar zo vlug gewoven, mysterieus, zonder dat ik het zelf wist...…

tot van boerenland weer iemand zachtjes kreunde naderhand om iets wat langer niet kon duren sterven zou in zonnebrand tot dan mijn lief - bleef ik bij jou om wat voorbij kwam te verturen kwaaie dagen te verdrijven lachen om verbrande uren om te proeven van de dagen die wij lagen hand in hand met heel de wereld voor ons uit en slechts één handdoek…

Op de handdoek, die ik haar aanreik, gaat ze zitten, de benen wijd, met haar handen duwt ze de zware borsten naar voren. "Hier, drink maar! Zuig!" Waarom maakte het water haar niet nat? Droom ik soms? O tepelhoven van Eden, verdrijf mij niet! Maar ze deed het wel.…

anonymus driepoot ligt op het kerkhof kofferlijk of bolletjesslikker wat is hier het ongelijk zij liggen daar als oude verfrommelde juffers met puitoogige brilglazen hun lange tanden komen bloot zingen zij hun eerste vesper hun ongelovigen zijn bijzondere dames geschapen om alles wat gevoel wekt te bederven kuis de kinderen met witte handdoeken…

Die handdoeken, dat zijn juist plankskes. Maar droog, dat wel, de zon staat er vlak op. in de zomer hangt uwe was nog niet goed op of ge kunt de lakens er al af pakken. Ze zijn dan nog niet helegans droog, maar 'k heb dat feitelijk liever, zo'n beetje vochtig, dat strijkt veel beter.…

Op zijn 40e weigerde Roger Federer de handdoek in de ring te gooien. De Zwitserse tennislegende sukkelde van de ene knie-ingreep naar de andere operatie en revalidatie, maar wilde in 2022 nog eens terugkeren.…

vreselijk je wordt bespeeld En hoe je oprechtheid wordt besmeurd Ze weet zo vreselijk goed Wat jouw zwakke plekjes zijn Omdat je zo ontzettend eerlijk bent Daarin zit hem het venijn Zij weet dat jij haar nooit Aan haar lot zou overlaten Daardoor bespeelt ze jouw gevoel Zodat je haar nooit zal verlaten Ik kan niet meer Gooi de handdoek…

blijven onzichtbaar het publiek buiten de ring geplaatst met de ogen gericht op het middelpunt blind voor het gevecht van de toreador vastgepind op kennis en wetensschap verwacht men beide partijen te overleven klinken oe’s en aa’s bij opwaaien van stof waar slechts het kalf veilig de arena verlaat de man zonder zijn eeuwig trouwe handdoek…

Naakt laat je me zelden naderen Dan werp je de handdoek over mijn kop Alsof er achter het netvlies Een papegaai schatert Met een braakbal in de krop Toch gniffel je in een klam vuistje Als jouw schoot sneller ademt Met wankele zwier Met de heupen van een ballerina Mijn verzengend vlees Mijn verzadigde leeuwin Zo schenk je jouw vezels…

Veilig weggestopt: het keurslijf en de gulden bril de handdoeken voor later de troep die niemand hebben wil door moeder nagelaten. Een zolder vol geschiedenis geschreven zonder platen het zijn de dingen die het doen, de spullen die hier praten.…

Bij de eerste gong ligt mijn handdoek al in de ring Roeien doe ik tegen de stroom in met de riemen die ik weer eens niet heb Ik draai compleet dol, in dubbele zin Tot slot ren ik de marathon van mijn leven gebruik de ellebogen waar het maar kan en loop de volgende dag binnen als nummer 2007 Geen medaille, geen lint, verloren maar niet verslagen…

geslikt, dat is ook wat, hoe weten die de weg naar hart en longen nou ja ik leef er op, of beter gezegd ze moeten me in leven houden ramen en deuren in het hele huis opengezet frisse ochtendlucht stroomt in heerlijk, even dat windje, door de tocht de douche in, water en zeepbubbels langs huid en haar zorgen in het afvoerputje een rulle handdoek…

geslikt, dat is ook wat, hoe weten die de weg naar hart en longen nou ja ik leef er op, of beter gezegd ze moeten me in leven houden ramen en deuren in het hele huis opengezet frisse ochtendlucht stroomt in heerlijk, even dat windje, door de tocht de douche in, water en zeepbubbels langs huid en haar zorgen in het afvoerputje een rulle handdoek…

Een zachte bries waait over het matras, een handdoek laten liggen de vloer glimt tegemoet de dekens van een zachte fleece, schalen glanzend lijken na te galmen het eenzaam landschap dat nooit verveelt, de oude planten, knoppen gevend en vers groen, hoe kan het zijn dat deze plek die al wat levens leed zich ervan ontdeed en nieuwe liefde…

Een glas rosé een terras vol mensen Twee honden stoeiend in het zand Mijn ogen dicht sproeten op mijn neus Ik geniet met volle teugen van het strand Zoveel mensen bruin of roodverbrand Allerlei soorten dun lang slank of moddervet Allemaal een dagje lekker naar de kust Op handdoek of lezend op een ligbed Blikjes bier en ijsjes worden gretig…

Hij sloeg een grote handdoek open en we aten op gemaaide gras. Bij een boterham met siroop vertelde hij dan steeds verhalen, als het heimwee hem besloop, over hoe 't voor de oorlog was. Ik genoot met volle teugen van die dagen op het veld.…

En daar sta ik dan, met m'n haastige handdoek, lucifers te kraken met een duim op de knop. Dus ik zweer een GLOEIENDE combiketel Met dak en GLOEIENDE spouwmuurisolatie! Maar dan poeft de waakvlam en likt dat  metalen staafje rustiek rood. Na, voor de zekerheid nog even drukken Denk ik, nu zal het wel lukken...…

Teruggekeerd van een wandeling langs de vreemde markten van de stad, waar ze onder de geurvlag van honing en kaneel levende aapjes en geplukte eenden verkochten, trof ik mijn hotelkamer als volgt aan: De zandkleurige kussens waren geschud, het bed was opgemaakt, de handdoeken waren vervangen, de vloer was gezogen, de ramen gelapt, het plafond…

Hij krijgt een handdoek en een brandende sigaret. Gretig zuigt hij de rook diep in zijn longen. Hij kijkt me uitgeput aan en stamelt 'Those stairs are killing me'. Gebroken daalt Bernstein de hoge trap weer af. Charisma vult de grote zaal. Iedereen juicht. Na de pauze dirigeert Lenny nog een uur. Mahler. De eerste. De Titaan.…

dromen, zoete dromen een hond blaffend in de verte grasmaaier op de achtergrond deur wordt dichtgeslagen al de herrie bij elkaar toch hoor ik het zo dichtbij doch zo ver weg natte voeten koude vloer warme handdoek lekker bed mooie kleren toch mis ik iets al zijn die kleren o zo mooi, de uitstraling is weg de combinatie is verloren…

Heerlijk met jezelf lachen en niemand in de buurt Een goed nachtelijk gesprek wat tot de ochtend duurt De geur van een schone handdoek die te drogen hangt in de zon Een zware wedstrijd winnen die eigenlijk rampzalig begon Ineens iemand lief aankijken die jou ook heel lief vindt Je kunt nog een paar uurtjes slapen terwijl je net wakker…

En elke keer, dat hij uit 't bad gehaald wordt, En stevig met een handdoek drooggewreven En in zijn stijve, harde kleren wordt gesjord Stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.…