Alle inzendingen over kookt

Mijd zondagmiddagglibberpuddinggroen, het bospadzeeflichtstralende; verdrijf uzelf uit kroondomeinnatuurwoudlopersparadijsjes eer hete Satansadem van gezinshoofd ei kookt. Eén egel is geen egel: de grootste, roodste wangt aan de kim, ontstekeld en geplet maar al te vlees als gras.…

taluds, dwarsend door 't veld, koester ik daar, windvrij gelegen, stilte en rust die vredig welt in gedachten zie ik Franse troepen galopperend uit de horizon er wordt geschreeuwd, getierd, geroepen hun wapens glinsteren in de zon de heuvels zetten hoge ruggen hun cavalerie stormt met geweld kanonvuur moet 't front overbruggen Napoleon kookt…

Wis en waarachtig dat paarden geen eieren leggen en de koelkast geen water kookt. Wis ook als waarachtig dat varens krullen en Buddy Holly het leven liet. Maar wazig wis en amper waarachtig dan de liefde. Die tranen en lach hand in hand samen brengt en niet zondermeer voert naar geluk of verdriet.…

Door naar anderen te kijken Lossen onze problemen niet op Het is zo makkelijk te vertellen Hoe iemand gaar kookt in zijn sop Het is zo simpel om te zeggen Zij doen het kloten, o zo fout Alsof we zelf wel zijn gesneden Uit het allerbeste hout Alsof we onszelf beter achten Dan anderen uit de buurt Die we min of meer verachten Waarnaar afkeurend…

Ma wilde ’t ding voor geen vermogen kwijt -al kookte ze al jaren lang op gas- want het gerecht waar Pa zo dol op was kon enkel op die éénpitter bereid. Haar draadjesvlees, zo heerlijk suddergaar, ‘k verlang er af en toe nog wel eens naar.…

Verf op mijn palet kookt liefde zodat het linnen bijna scheurt van hartstocht door de hete olie die straks de vezels brandt maar eerst mijn liefste danst je beeld dat wegdruipt langs mijn geest rechtstreeks naar mijn bonkend hart dat jij in lust doet smelten brandende vezels van liefde en leven brandende liefde als…

het kind van een schitterende vallei groeide op te midden van weelderige boomgaarden buiten kookte de moeder liefdevol en zwijgend het eten de onverschrokken vader streed met een groot hart het kind deelde zijn dromen het liet de woorden vloeien wist van hun onmetelijke kracht moedig kind van de vrede je naam reisde over de wereld toen…

ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond haar mond de handen in rustige beweging terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw- voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons kookt wordt er gelachen om een goede grap als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet daarna volgt rustig pianospel…

Mijn voeten werden 's morgens vroeg gekoesterd, gemasseerd Ik kwam thuis en zag haar bezig met mijn keukenkastje De buur kwam aan de deur wou mee naar schilderen, ik verder met een perspectief dat maar niet lukte ' k liet los, schilderde harten en hing ze aan de deur Ik kookte, er was eten, mijn benen trapten toen ik fietste, zat…

Jij mooie jongen leert mij lopen liever gezegd waar ik moet lopen want je weet zo goed de weg naar school je bent al vier Jij weet hoe je kip eet rijst te knoeien schoenen uitschopt in de regen danst dan vraagt om kuku chocola Jij kent de groenten in de tuin weet wat je lekker vindt zit met je vingers aan het hout als mama kookt…

Mijn moeder die je verder met geen stok het ijs op kreeg kookte in het schaatsseizoen enorme pannen erwtensoep en deelde deze uit vanaf de steiger voor ons zomerhuisje de soep genoot een faam tot ver achter de dijken men reed er graag een plas voor om of kluunde zich de bramen een enkeling trotseerde een nat pak onder de brug slechts éénmaal…

het voetenbal was overal snel van de vloer uitgemeten passen die om alle drukte ingehouden lachten met snelle beat in afwisseling met slow wisten ze het aantal dansers heel constant te houden de sfeer was goed al kookte soms het bloed in overspelige blikken steeds proberend mijn en dijn nog een kunstje te flikken bier klotste…

Daaronder kookt mijn woede: Gele gal, oranje vlammen, gevangen onder mijn strakgespannen trommelvel dat trillend tot stilstand komt na jouw beroering. Ik ben strak, ik ben sterk. En jij, mijn lief, jij raakt mijn vlies, telkens weer. Je stem oorverdovend zacht, je woorden angstaanjagend . De waarheid beukt, ik wil weg.…

kan Bestond er maar zo'n superman met het voor jou meest ideale lijf Die lekker alles doet wat jij verlangd aangestuurd door een harde schijf Bestond er maar zo'n lieve vent waarbij je zijn emoties af kan stellen Die glimlachend zonder tegenspraak je de allerliefste dingen zal vertellen Bestond er maar zo'n heerlijke man die voor je kookt…

Er is een volksdeel, dat van woede kookt. Een boekverbranding is het resultaat van zijn recente pyromanuscript, zodat z'n turf tot as wordt van het kwaad. ______________________________ Noot: As is verbrande turf…

ze leeft zonder om te kijken in verdorvenheid gedisciplineerd haar eigen normen en waarden met haar zelfverzonnen maatstaven verbloemen haar manier om regels systematisch te ondergraven ze leeft in alle eeuwen openbaar of in het geniep amusant, mooi en charmant haar stem verleidelijk diep maar onder al die aardse pracht borrelt en kookt…

Met ogen, die verstrakken in een staren Als alles raast en kolkt en kookt en spat ‘t Weerbarstig kuifje slecht gekleurde haren Gaat elke week de idioot naar ‘t bad -Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen: Voor zoveel botten, spieren, zweet, ruim baan!…

niets en hoort ze stemmen onverstaanbaar lispelend waar haar moeder is gebleven begin en eindpunt tramlijn zeven ze wacht wel op de boeman welke zusters krijgen opgeplakt gooit chocoladerepen weg die van Duitsers zijn gekregen en stiekem bommen gooien in toilet nu is ze moe en gaapt hardop het gebit dat bijt zo raar haar hoofd dat kookt…

Elk buigt zijn rug onder het zware kruis Van vlammen, een last van vuur, - het lijkt of heel De wereld brandend draait, - de zon ziet scheel En kookt het gulzig zweet op 't heet fornuis. Kon ik die zon aan bei mijn borsten drukken En drinken van haar licht, dat ik in dagen Van duisternis de mensen zou verrukken!…

het eten dat ze hem kookte at hij met smaak. zijzelf en de kleren die ze droeg kleurrijk. exotisch…mooi vond hij dat terwijl hij haar kuste wist ze dat hij zich verwonderde gisteren hadden ze gezwommen in azuur blauw water, later gegeten en gedanst maar hoe dit zo gekomen was?…

zij kijkt wel eens sport met hem op de bank. hij kijkt nu ook wel eens geen sport. zij lacht om wat hij soms zegt. hij is lief zij kookt vaak goed voor hem. hij ruikt naar haar. hij leert ook heel veel van haar.…

Terwijl het water zacht pruttelend twee eitjes gaar kookt half zacht en ik een sinasappel pers praat ik met jou mijn moeder achter glas vandaag is het alweer vijfenvijftig jaar gelee dat onze Leo sprak "mama is dood" wat er toen in me omging ik was nog maar een kleutermeisje van amper vijf jaar kan geen pen beschrijven tranen in een…

in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen Kookten…

de grote toverpot op ’t vuur nabij de beuk Snoven zij de heerlijk en vertrouwde nieuwjaarsreuk Niemand anders kon dit heerlijk brouwsel zo bereiden Dan de toverheks die alle mensen ’t liefst vermijdde ’t Hele jaar verschuilde zij zich in haar heksengrot Maar als ’t nieuwe jaar aanbreekt, ontgrendelt zij haar slot Enkel voor de dieren kookt…

Niet meer……… één dikzak op speelplein in jaren vijftig tikkertje, altijd de klos wervelende spillebenen drinken uit kraan eten gewoon thuis soep aardappelen pap moeder kookt jaren vijftig gezond achteraf vlag gaat uit welkom vooruitgang daar is Mek Donald!…

ons leren ons kruipen en fietsen de handen van een moeder zij staan en liggen nooit stil van vroeg al in de ochtend tot ver nog na het schemer de handen van een moeder dragen hun kinderen teder bij vallen en weer opstaan wassen zij het verdriet weg de handen van een moeder zij zijn als een duizendpoot waar de ene pleisters plakt kookt…

dansen klanken volgen de noten bonte libellen zweven doorzichtig voorbij in zeeën van wolken een eeuwig gedrijf serveert poëzie op breed zwaaiende vanen het bronzen geklepel als rustloos geschrijf de buit van de herfstdag gevat in wat goud verzonken in schemer verdronken in nacht half slapend het hart met de passie op wacht het ziedt en het kookt…

Stil glanst de hemel boven een zee, die wild kookt, brullend springt en schuimt: potvissen willen liefde, strijden genadeloos hard. Door het duinhuisje glijdt late middagzon voort, raakt de eettafel, geeft bezadigde zeelucht aan brood en thee, die wachten.…

je vindt jezelf nog heel wat waard Hautain en arrogant doe je dan mee Aan zo´n dom kookprogramma op tv Een verkapt soort modellenquiz Je moet dan kunnen koken en ook nog eens slim zijn als toekomstige miss Daar doen ook domme blondjes mee Die koken smurrie, gruwelsoep Ontdekken zelfs de spruitenpaté En cremeren al die troep Maar jij, jij kookt…

Stil glanst de hemel boven een zee, die wild kookt, brullend springt en schuimt: potvissen willen liefde, strijden genadeloos hard. een boomblaadje waait door takken, over vijvers, geeft zich aan het lot, gelijk de parachutist, die boven vreemde grond zweeft. Het fabrieksgrasveld is gemaaid, keurig effen.…