Gedichten

gedicht (nr. 902):

Huisraad

Mijd zondagmiddagglibberpuddinggroen,
het bospadzeeflichtstralende; verdrijf uzelf
uit kroondomeinnatuurwoudlopersparadijsjes
eer hete Satansadem van gezinshoofd ei kookt.

Eén egel is geen egel: de grootste, roodste
wangt aan de kim, ontstekeld en geplet
maar al te vlees als gras. Er rijst een roep
om naderstaan, vergrijzender der laatste

dagen. Rouw niet om levenden, uzelf incluis.
Verwachte neerslag van liefde laat niet eeuwig
op zich wachten; is uw paraplu niet al bewolkt?

Reken op skeletdwaalsterrennevellegerscharen,
verhul in bombazijn het naaldhuis afgestemd op
't cryptapocalyptisch egelengelenzangstation.

-------------------------------------------
uit: 'Huisraad', 1998.