151 resultaten.
Mercantiele munten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 56 Zij was als Hadewijch die met
Nu Noch
Verborgen schoonheid bood in stil geschreeuw
Mystieke verzen, voor de Vlaamse Leeuw
Ontwaken zou in fierheid - geen bedrog
Met mercantiele munten, Veneziaanse
Geslagen naar believen en behoefte
Voor kooplui, dieven, handelaars, geboefte
Maar het patroon van Transalpiniaanse
Budgetten en berekeningsmodellen…
Ogen van het luipaard.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 De ogen van het luipaard
geschreeuw van kinderen
het zwart geroete kaars glas
geraas van snelle scooters
la persistenzia della memoria
love is a rebellious bird
l'ascensceur pour l'echafaud
de ogen van het luipaard
eens keken zij mij aan
jaren, talloze freeze-frames
telkens nieuw, vernieuwing
vervolgd teloorgegane
hoop en plots…
VoorJaar
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 766 ontluikend groen
In zichzelf ruikend narcissenflirt
Geur van nieuw, de geur van bloem
Paars en geel, door opschietend gras
Een lijstertriller begroet de opgaande zon
Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas
Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon
vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos mens
nergens gerammel, getoeter of geschreeuw…
die dag te sterven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 336 geen vogel
geeft er antwoord
en de treurwilg prevelt tevergeefs:
niet doodslaan
naald na naald
in ogen,
ontredderd blauw
nijptangen in bolle buiken
trekken de dood naar lege handen;
het geschreeuw waait
door onbestaande ramen, vrouw
na vrouw
niet doodslaan
trage messen sluipen
door identieke lijfjes; harten
op zwarte, naamloze…
ptss
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 ijskoud dan weer een
voorjaars briesje maar altijd
is het die zilte smaak die
aan mijn lippen hangt
vluchten heb ik reeds gedaan, het
was als een vlucht van duizend
spreeuwen, mijn God ze komen
werkelijk af en aan
bonte kleuren etaleren zich
schoksgewijs in het hoofd, ze
verzamelen zich als één individu
een aderlating volgt en het geschreeuw…
Schuld
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 635 Dieper en dieper kerft het in mijn huid,
Als een hamer die hakt zonder geduld
Het geschreeuw, een oordovend geluid
Want alles, alles is mijn eigen schuld…
Tijdloos
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.703 Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel
vullen je met hun luid geschreeuw
een minuut lijkt wel een eeuw
wanneer de walging je overviel
Je ziet geen zin voor je bestaan
omringd door luxe en consumptie
zie je voor jezelf geen functie
- binnenkort is het gedaan
Dan ga je weg van al die pijn
en ontvlucht je elke schijn
Je voelt je nooit…
In wit protesteren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 112 we spraken golven
over weer en wind
murmelden zee
koesterden oude botten
in geschreeuw van de meeuw
zon lichtte op
in wit protesteren
van opkomende vloed
water versmolt met nevel
in de ondergaande gloed
wij kenden het eind
door het ronden van de pier
proefden zilte in de
eeuwigheid van tijd
en oneindige ruimte hier
terug naar de…
Hij zag ze vliegen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 357 Het ging met luid geschreeuw gepaard.
Hij vond het zeer de moeite waard
en nam veel digitale foto's.
Hij dacht: 'Dit is een goudmijn, want
'k verkoop m'n plaatjes aan de krant.'
Hij was ineens een ramptoerist
en bleef er na het plaatjes schieten
verlekkerd nog wat nagenieten.…
Dendermonde 23 januari 2009
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 662 deze dag splijt mijn gevoelens
en kruisigt een te vroege Pasen
kleine en grote mensen keken
in de ogen van een jong monster
gelijk een ‘dark knight’ scenario
waarin een peuterdagverblijf in
een bloedbad in plaats van kleurig
vrolijk spelende kinderen veranderde
treurnis alom en zoveel geschreeuw
in hartjes, kloppende keeltjes en
kleertjes…
Mijn Lindeboom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 vertrouwen
dat hij me nooit zou laten vallen
ach, ik was nog net zo groen als de
nieuwe lenteblaadjes van mijn linde
die nieuwsgierig lonkten naar de zomer
hij wist al mijn diepgewortelde geheimen
dagelijks aan hem toevertrouwd
ook toen ik daar vastgebonden en alleen
het vuur mij hoog aan de schenen stond
en het geruis der bomen
mijn geschreeuw…
Ganzen
gedicht
3.0 met 21 stemmen 9.205 Dat is wat ik bedoel zei je: ganzen
godvergeten hoog hun dunne geschreeuw
wat is het dat alleen zijn samen
dat blinde lot
weten van die diepte die we hemel noemen
het is een heel oud gevoel - soort medelijden
ouder dan ik
ik heb dit mijn leven lang gezien en gehoord
ik heb als kind gedroomd dat ze me mee wilden nemen
ik weet nu dat ik ergens…
winter wortelt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 In de sneeuw klinkt gedempt geschreeuw.
Een groepje kinderen maakt pret
en laat zich niet hinderen
door het vorstverlet.
De paden zijn hagelwit bedekt,
krakend onder voeten, op steeds dezelfde route
wordt het ijs gespekt.
Vlokken vallen.
Vertraagde ijskristallen wervelen woelig langs mijn raam,
ik gaap.
In winterslaap.…
Verleden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 Overal glas, bloed en geschreeuw.
Onbegrijpelijk hoe de schoentjes ooit zo levendig en vrolijk, nu verdwaald geen dienst meer doen.
Regen op 't kerkje, regen op het asfalt.
Behoefte aan informatie,
zwarte details maken de pijn onverdraaglijk.
Het koude huis waar haar huls rust blijft stil.…
Sneeuwland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Een wereld van wit
Waar sneeuwvlokken gedijen
Invoelbare kou
De zon ons ontrouw
Grijswit uitzicht
Een witte deken vol landschapsrust
Bewust van tintelende handen
Kou door wanten
Weidsheid in wit
Grauwheid verspreid
Knarsende schoenen door de sneeuw
Paartijd voor vosjes met luid geschreeuw
Door kou volgt warmte
Berenburger heeft z’…
Carpe diem
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 653 dag in dag uit
worden we geconfronteerd met negatief gefluit
bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen
het geschreeuw gaat dwars door ons heen
elke dag opnieuw
een forel met een dichtgenaaide kieuw
de wereld vergaat
niemand weet wat hem te wachten staat.…
Een mooi sonnet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 493 Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets
of over iets dat je niet langer wil bewaren,
maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit
of over heldendaden die je wil vertonen,
maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit
en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen,
want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten,
dat zet…
Het leven in vraag stellen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 412 Er kwamen geen woorden
Geen gefluister, geen geschreeuw
De ogen waren hun glans kwijt,
Ze werden geteisterd door tranen
De glimlach was gaan liggen
Zonder troost
Verdronken in troosteloosheid
Verzonken in hard ijs.
Versteend en wazig
Afgeschermd in gedachten
Waarom moest het zo ver komen
Waar zijn de mooie dromen.…
Toch weer ...een sonnet.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets
of over iets dat je niet langer wil bewaren,
maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit
of over heldendaden die je wil vertonen,
maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit
en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen,
want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten,
dat zet…
Toch weer...een sonnet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 220 Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets
of over iets dat je niet langer wil bewaren,
maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit
of over heldendaden die je wil vertonen,
maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit
en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen,
want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten,
dat zet…
Kinderen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 79 De kilte trekt aan me
Wil me meenemen naar de eeuwige stilte
De koelte in de diepte
Geen geschreeuw, geen omgevallen zielen
De stemmen verstomd
Het licht gedoofd
Maar mijn leven moet geleefd worden
Ik ben nog lang niet klaar
De blijdschap en de dood zullen volgen
Vandaag…
namiddag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 uren van een overvloed aan
zilt kwijl en geschreeuw maakten
de duivel het hof, onherkenbaar
in het niets bracht de angst
mij het offer in de vorm
van binnengesmokkelde stigma’s
uit die tijd waar mijn kat de vreugde
van het leven schetste met geven
van lieftallige aanhalingen
en dan, in dezen namiddag
rees de redder van mijn ziel
op in…
Geen nieuw getto voor den Haag zuid-west
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 199 het is van
papier en jullie
foto’s al af te lezen
er is geen ruimte
criminele jongeren
hangen iedere avond
en nacht buiten en
intimideren iedereen
met gedrag geschreeuw
vernieling en vuurwerk
voor hen is er niets goed
dan publiek en fast food
de chaos die zij achterlaten
is voor meeuwen en
de talloze ratten die lachen
naar mannen…
Het Strand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 De koude wind over het land
Het zand dat jeukt tussen mijn tenen
Ik hou helemaal niet van het strand
Maar jij moest mij er zonodig mee naartoe nemen
Het geschreeuw van kinderen
De stank van zonnebrand
Dikke ingevette lijven
Walvissen op het land
Dikke mannen in te kleine broeken
Halen ijsjes bij de ijscokraam
Hun kinderen komen aanrennen…
Stille revolutie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 605 Ze voerde revolutie
in de dagen dat ze kwam
tegen opgeblazen honden
en de argeloze muren
waar ze uren dreef langs kieren
die verstierven in geschreeuw
om te vallen in genade
voor mij - als de lichte sneeuw
En ik - ik kende nog haar naam
vanuit een rijk en rooms verleden
waar ze scheen soms als een elfenblad
in neergedwarreld licht
ik nam…
Luisterdichten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 636 Vond jou weer terug
in luisterdichten, dat speels gerichte
onderkennen, en hart verplichte
aandacht wennen
zag jou dansen onder duisterheden
met in de nacht het zicht op vrede
voelde weer jouw ziel verzoeken
vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken
probeerde weer onderliggend te begrijpen
wat woord in geest en hart deed rijpen
jouw…
De Ballade van Orange Grove (3)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 164 Orange Grove de terugkerende dief
in de nacht hij berooft de man van zijn slaap
flarden van gospels en geschreeuw
vermengen zich tot een gekmakend lawaai
De kompanen de sinaasappelbomen
zon beeld en geluid gaan hun eigen gang
heen en weer voor en achteruit van
zwart naar wit van wit naar zwart
De man keert zich meer naar binnen
de…
LEVENSLUST
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.168 Dit leven is een marktdag: ginder bluft
Een boerendokter op een stoeltje, omringd
Door domme kijkers, - langs mij been verdringt
Zich 't volk van sjacheraars en vult met wuft
Geschreeuw het plein, - een bond jankt me aan en snuft
Rond naar zijn baas, - in 't harlekijnspak springt
Een nar op 't koord, - een liedjesventer zingt
Mij…
Wiede Leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 kloosters, dorpen, borgen verdwenen
onder het slib wat losse stenen
eeuwen lang en eeuwen later
polderden Groningers het water
terug tot de norm
de Dollard in zijn huidige vorm
achter de zeedijk deltahoog
blijven nu je voeten droog
maar het land is even
laag en leeg gebleven
als de zee het was voorheen
horen we in de stormwind geen
geschreeuw…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.055 Het grote lege strand is haast te klein,
voor mijn geschreeuw en mijn gezucht.
Met mijn voeten in het zand, tussen de schelpen
drink ik de warmte van de zonnestralen...
De vreugde overspoelt me, ik kan het niet helpen,
er zijn niet genoeg woorden, niet genoeg talen.…