408 resultaten.
De hybride ruimte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 58 nat bewogen
de luxe
transparante
gordijnen in
de hybride
ruimte tussen
nevel en mist
waar stilte
gekist lijkt
te zijn omdat
er druppels
memoriam met
afwaterende
geluiden
stromend
afscheid namen
zoals ook het
grijs van het
moeizaam tot
ontplooiing
komend
ochtendlicht dat
al door zon vaal
werd uitgelicht…
Je wordt ouder papa...
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.613 De vormen van je lichaam,
de ronding van je billen,
al loop je al wat moeizaam,
ik zou het niet anders willen.
Stilaan word je ouder,
al voel jij je nog achttien;
je wordt me steeds vertrouwder,
en ik blijf je steeds graag zien.…
bloemenkrans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 143 op de prinselijke
ruiker rozen
die hij liet bezorgen
voor haar verjaardag
volgde slechts
stilte
de mededeling
"bloemen noch kransen"
in de doodsbrief
las zij wellicht
letterlijk
of misschien
belandde hij
-ongeopend-
in de schuif
bij de brieven
die hij moeizaam spelde
in de lange weken
ziekenhuisverblijf,
wachtend op het eindelijke…
Maan boven Transsylvanië
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 726 Moeizaam hangt de nevel
en ademt traag een kleur.
De nacht ligt in de welving
van een lichtblauw rookgordijn,
Er klimt of hangt een maan
in stilte, er smeult.
O schoonheid van het land
rondom het dorp dat heet
Bikafalva.…
Tsjechië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 mijn hoofd is vol
van alles wat ik zag
vooral de mirabellen
zie ik in bomen
langs de weg
dorpjes in aardetinten
tussen lieflijke heuvels
pas als ik stop bij een kerk
zie ik verval,
het moeizaam leven
verborgen geschiedenis
wordt veelal verzwegen
een toon van mineur
zweeft over de Moldau
bij een verlaten klooster
.…
lichaamstaal duikt in een ongewisse duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 dagen trekken aan mij voorbij
moeizaam tikken alle raden
ze trekken diepe groeven
het huidige moment
Jouw lach in mijn gezichtsveld
toont nu slechts dofheid
geen zicht op het wagenpark
zo alleen onderweg
Ik zwijg de dagen voorbij
wat spreekt is mijn gezicht
lichaamstaal duikt
in een ongewisse duisternis…
Onkruid schoffelen of wieden
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 94 Op Engelse kerkhoven moet met de hand worden geplukt
lastig karwei voor wie zich uren na elkaar moeizaam bukt.…
Heroïsche strijd
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 55 er zitten
lacunes
in de lucht
waardoor ademen
moeilijker is en
horen bijna
onmogelijk
is geworden
daar waar
emoties altijd
jeugdig vleugden
lijkt het
ontbreken van
jouw aanwezigheid
te resulteren in
moeizaam gehijg
jij was al
eten en drinken
voor mij maar
zonder jouw adem
voelt je afwezigheid
als het einde na
een onverwachte…
Driftig wippend
netgedicht
4.0 met 122 stemmen 63 ik was vandaag
te lang in het
witte walhalla
met bestudeerde
haast passeert
drukbezig elkaar
doktersjas op de
nonchalante toer
stethoscoop en snoer
paardenstaartjes
driftig wippend de knot
zich moeizaam schikkend
het uniforme heeft
gelukkig afgedaan
accessoires geven naam
schoeisel heeft nog
een persoonlijk touch de
zweedse…
Vuile voeten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.072 ."
dan glinsteren haar ogen
richt zij zich moeizaam op
haar gekrijs verscheurt de stilte
met een, "Val dood jij penozekop!"…
geleidelijk
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 354 geleidelijk verandert er veel
het tij zit tegen
de karige oogst
wordt moeizaam ingehaald
waar de wind waait zo hij wil met
slagregens die het licht breken
naast de resten op de akker
-van wat eens vrucht droeg-
lijken de wegen in staat
van de verwording zonder houvast
raken wielen versplinterd
glijdt alles voorbij
de rand…
naakt in het blootje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 752 of zij nog van hem hield
na zijn solodebuut waarbij hij
moeizame zin na onwennig woord
zijn liefde voor haar de wereld in
ze keek alsof ze toen pas
voor het eerst en toch
ze wist het al zo lang
zijn kermen, zijn kramen
zijn wezenlijke zijn
toen hij sprak over naakt
niet het bloot van hun
gedeelde baden
waarna een handdoek
ze droogt…
ik
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.565 haast een
geval apart
zo voel ik mij
zo hèèl veel
heb ik meegemaakt
ik ging door menig dal
van pech en verdriet
zo uitzichtloos
niets in het verschiet
moeizaam en
heel alleen
worstelde ik
overal doorheen
ik zie het als
een leerproces
een jarenlange levensles
die mij gevormd heeft
tot wie ik ben
en ervoor zorgt dat ik
mijzelf…
Mijn slopende proces
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.386 Je mooie lichaam,
Je lieve lach,
Nu gaat het moeizaam,
Je kruipt door de dag.
Het gaat heel langzaam,
Nu pak ik je stem,
Ik heb een naam,
Nog even en je hart zit klem.
Ik stel me voor,
Dit is mijn proces,
Tot het einde ga ik door,
Aangenaam, ik heet MS.…
Zonsverduistering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Doods het erf
Het licht vergeeld
Vogels die moeizaam
De dag bezingen
En hakk'lend slechts
Hun woorden zingen
Om in 't donk're avondrood
Zwanger van zwaarte
Ongerust slapen te gaan
Een lome nazomerdag
In september
Thema: zonsverduistering, september 1961
Bron: I. van der Wal, docent geografie…
Op haar manier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 houdt
Van mij
Ik weet
Dat ze dat doet
Ze zegt het niet
Met woorden
Ze weet niet
Hoe dat moet
Geboren in een tijd
Waar diepgang
Niet bestaat
Gevoel wordt weggestopt
Alsof het
Niet bestaat
Hoe kan je
Iets verwijten
Wat niet
Verwijtbaar is
Emotioneel gesloten
In haar jeugdgevangenis
En toch
Op haar manier
Doet ze haar best
Heel moeizaam…
Kinderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 Nog lang niet
die moeizame omhelzing
zoals later
wanneer je van zo ver
naar elkaar moet reiken.…
Neuschwanstein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 755 Wie nu de berg opgaat
is als een oude pelgrim:
de weg is lang en zwaar,
maar 't loon na moeizaam zwoegen
is een hemels visioen!…
ZELFTUCHT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 131 Een beeldschone vrouw
kijkt moeizaam onderzoekend
naar haar innerlijk.
Het drukke denken
vol strijdlustige vragen
geeft de geest vleugels.
Het zwevende brein
maakt draaiend licht en duister
om het lichaam heen:
wijd en verrassend,
eindeloos geheimzinnig,
gelijk het heelal...…
Leven loslaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 Leven
dat onverdiende geschenk
waar je voor knokken moet
soms zo moeizaam investeren
zonder voelbare opbrengst
maar gedreven door
verlangende kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf
daar aan de overkant
weet je dat loslaten
de hoogste vorm van liefde is
omdat jij die kunst verstaat
krijgen die je lief zijn…
Gedoofd vuur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 356 in liefde wil ik nog geloven
al mijn hoop zit binnen
brandend als een moeizaam vuur
dat door sterke winden lijkt te doven
verheerlijkt in alleen herinnering
wordt het als het aardse goed
te bang in een ondeelbaar hart
gehuld in een wolk van schemering
zolang de wind niet gaat liggen
speelt het duister in mijn hoofd
totdat het…
Als epiloog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ontluisterend
is de klap als er
wordt gezegd dat je niet
meer past in haar bestaan
je valt pardoes
van eigen trap die je
uit vage beelden in
elkaar geknutseld had
de doos met dromen
kan weer dicht
slechts een enkeling
is moeizaam uitgekomen
en dan nog
in het verkeerde licht
want haar gezicht heeft
altijd boekdelen gesproken…
Dat sierlijk rankt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 ik ken
het breekpunt
van glas dat
sierlijk rankt
op slanke voet
maar meer nog
de verleiding
van warme schijn
het vloeibare geluk
maakt alles stuk
want verlangen
heeft een dorst
die nooit te lessen is
ook als het ach en wee
al moeizaam wordt geslist
aangeschoten zijn
herbergt groot venijn
juist op de roze wolk
knapt het glas…
Loslaten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 274 Dat onverdiende geschenk
waar je voor knokken moet
soms zo moeizaam investeren
zonder voelbare opbrengst.
Maar gedreven door die
sterke lieve kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf.…
Rijden naar het licht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 744 Terwijl de ochtend moeizaam
Geboren wordt uit een te
Donkere nacht die hoogzwanger is
Van het nieuwe morgenlicht,
Een amorfe massa zich gapend
Een weg door de file baant,
Begint de hemel in het oosten
Langzaam blauw en rood te kleuren
Een geweldig schouwspel dat tot leven komt
En dat alle somberte overstijgt -
Leven is er, leven…
Zo eenvoudig
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.070 Zo eenvoudig als een waterdruppel,
zo helder als een splinter berkenhout,
Omdat het veulen geduldig en voorzichtig
uit het paard valt en kan staan,
De vis als een metalen traan ontluikt
en kan vliegen, de mens after all
Moeizaam leert zwijgen en wegzijn
tussen zijn gewapend steenslag,
Zo eenvoudig, zo helder is het niet
wat ik overhoud…
Waardeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 193 Het meubilair vraagt om vervanging
het behang is volkomen verweerd
de hal is leeg
in de keuken rennen kakkerlakken elkaar achterna
langzaam leven
is er wel sprake van stromend bloed
niets schijnt zich te bewegen
niet voor of achteruit
de lucht is stil en zwaar
ademhalen gaat moeizaam
is leven moeilijk
daar waar mensen zichzelf vergiftigd…
Timing
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Liefde en vriendschap
zijn soms moeizaam
Er is geen aansluiting
Je bent te vroeg of te laat
Je spoort niet met elkaar
Maar in het schuren
bij het passeren
is er contact en blijf je
verbonden, wederzijds
een stukje
wereld dat gewoon doorgaat
Er is aandacht
die je nodig hebt, ook
al kun je er niets mee
Want je wilt zeker weten
je…
September aan zee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 474 Een verloren meeuw
krijst zich moeizaam
een weg
naar het ruime sop.
De zomer is nu
verder weg dan ooit.…
voorjaarsgedicht
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 13.713 Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze
van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen
boven het land.…