Gedoofd vuur
in liefde wil ik nog geloven
al mijn hoop zit binnen
brandend als een moeizaam vuur
dat door sterke winden lijkt te doven
verheerlijkt in alleen herinnering
wordt het als het aardse goed
te bang in een ondeelbaar hart
gehuld in een wolk van schemering
zolang de wind niet gaat liggen
speelt het duister in mijn hoofd
totdat het vuur voorgoed is gedoofd
Geplaatst in de categorie: liefde