Alle inzendingen over kijken

Wie blijft er nog even kijken als een mus haar jongen voert, hoe een spin haar web kan weven of de kat een muis beloert. Tele-visie en computer zijn belangrijker voor ons dan 't verkleuren van de bla'dren in de herfst, in geel en brons. Wanneer nemen wij er tijd voor, voor het simpele geluk.…

. -------------------------------------- uit: 'Ik kijk naar de wolken', 1956.…

moeder kind ken het einde als begin van wachten op een nieuwe noemer kijk het afgesloten venster door en uit de kamers zonder licht vertaal hun diepte als het zicht van mijn bestaan en reik mijzelf een open kader aan…

Ik zie haast niets en daardoor kan ik beter kijken; wat blijft, wat gaat, wat overwaait en wat de herfst in al zijn pracht toch weet te tonen. Hoe graag wil ik voor even in het licht gaan wonen en dankbaar zijn om ogen die heel gauw weer kunnen kijken. Vijf dagen na een dubbele oogoperatie...…

Waai waar je waaien wilt lach om jezelf dans op muziek die je hoort zing met de vogels zoen van wie je houdt geniet van de wereld. Wees gelukkig met jezelf en met je vrienden feestend door het leven gaan een paradijs vol inhoud met bijen en vlinders bloemen in alle kleuren. Zie tussen witte wolken stralend blauw op aarde tussen schaduw…

Ik ben de spiegel van jouw leven, dus kijk erin en leer van mij.…

(met een glimlach) Mensen zeiden: negeer, doe niet Pas op en kijk uit!…

Ergens in onze straat zijn de katten, zei je. En ik zag wat je zei. Niet de straat zoals ik die normaal zie: De geplaveide weg met aan weerskanten een trottoir vervolgens tuinhekjes en de voortuintjes en dan de gevels van de rijtjeshuizen, opgaand tot de dakgoten dan de achterover hellende daken tot aan de nok - alsof je vanuit een bootje over…

voor jou heeft buiten een gezicht dat soms ver maar altijd sprekend is uitnodigende ogen die oplichten in zon warmte geven als je uit de schaduw komt een zachte wind die speelse geuren draagt van plein en straat in dagelijks gebeuren hoort stemmen die nooit zwijgen in geroezemoes wel overslaan of hijgen als dat zo nodig moet…

Het zoel aandringen van dit gevoelen drijft tot het staamlen van huiverblode woorden, die ‘t snelle stromen van node hebben, en vrezen hun eigen bedoelen, en stokken… en er is enkel een kijken in blauwe verten, oneindig wijde; wegvloeien van denken en een blijde duizeling doet het hart bezwijken.…

(tanka) Alles om je heen willen vorsen en kennen; trachten te zien door ogen van een zuigeling: nieuwe wereld ontdekken!…

De man zit peinzend, met gebogen hoofd. Gehuld in een zwarte mantel kijkt hij neer op dichte mist: een verborgen veld of meer? In die wolken wordt zijn verleden gestoofd: "Al wat ik beleefd heb, wacht als rijpend ooft, gestreeld door dampen, sprekend van weleer. Vreugde verdrijft eens geleden hartzeer. Mijn werken en streven zijn speels verdoofd…

in sepia zwart/wit of full colour het maakt eigenlijk helemaal niet zoveel uit het is maar wat je er in ziet en wat het met je doet het kan zomaar zijn dat een foto bij de één iets los maakt terwijl een ander er nonchalant in looppas aan voorbij kan gaan... zo blijkt telkens weer dat inspiratie werkelijk een wonderlijk gegeven…

Een museum is doorgaans een oase, een bron van kennis. Inspiratie doe jij hier op voor eigen en andermaal beleven Kunst; nooit uit de gratie De verrassing schuilt in schoonheid die je niet direct ziet Surprise voor relatie 'At the French Windows' bijvoorbeeld eind negentiende eeuw Wel of niet? Indiceert het ontbreken van onderarm…

De zijdelingse benadering is dikwijls de beste: uit de ooghoeken zie je wel niets scherp omlijnd, maar het licht speelt mee naarmate het minder botst op de blik en zelfs de dood- verklaarde dingen verraden dan even hun stralende afkomst. ------------------------------- uit: 'Holte van licht', 1975.…

Geluk is een kwestie van kijken. Door het oog van de ander aanschouw je voor het eerst jezelf. En je ziet. ------------------------------------- uit: 'Niets is bestendig', 2006.…

Ik kijk en zie je armpjes en je beentjes Ik kijk en zie je lijfje en je hoofdje Langzaam op een kiertje Laat je mij jou ontmoeten Ik kijk en heb jou gezien…

Heldere lucht als een jas van geluk. Kinderen spelen - met het azuur in hun oog delen ze lachend de hemel uit. Op een andere plek zwart als vulkaanglas broertje versmolten met haar rug kijkt een kind hoe de hemel overvliegt. De schepper slaapt. En ook zijn broer. De filosoof zegt: de hel - dat zijn wij. De ambtenaar zegt: de regels…

Wat zoeken we eigenlijk in al die drukte? Afleiding, prestatie, succes of zoiets? Maar zien we nog wel echt hoe die ander kijkt, hoe bedroefd of vrolijk of onverschillig dat gelaat zich laat zien? Maar we moeten verder: nog dit kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken of bedanken; we draven maar voort tot we plots een mens zien glimlachen…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Gesloten ogen het hoofd zo moe zo nietig aanwezig De wereld is onbereikbaar ver met idealen bezig Geheel ontoereikend lijkt niets meer zinnig of van enig nut De middelen zijn veel te klein hij is ingedut Niet bij machte te kijken tekens te herkennen al zichtbaar op de wand Er is een open wereld vol mogelijkheden aan de overkant…

De wijde polder davert van geklap, geroep: mensen turen steeds. Tussen de sloten eten hazen onverschrokken door.…

Die kleine klokjes durven vrolijk kijken, al waait er soms nog koude wind en gaan de blaadjes weer voor even dicht. Als maar mijn ogen open blijven……

Onze gesprekken werden langzaam onze vragen beantwoordden we met kijken naar de langzame wereld om ons heen de dorpen en landerijen in de diepte de vogels bijna verdwijnend in de hemel we gingen zitten kijken naar deze prachtige onverschilligheid van de wereld naar de overbodigheid van onze vragen. ---------------------------------- uit…

Graag sta ik op de brug en staar naar het water dat onder mij door stroomt. Stuur ik een boodschap, hol ik naar de andere kant de post tegemoet, hang over de leuning en zie mijn woorden voort drijven, weg, op reis: brief aan de volgende brug. Maar soms komt aan de overkant geen teken meer. Heeft het water mijn bericht verdronken? Woont…

en ik zat daar dan soms urenlang stil ontroerd alles gade te slaan een mens, wist ik, sneed zo lang een ander mens ernaar kon kijken…

Kijken hoe het licht wandelt over het land met de schaduw aan de hand hoe de ruimte vorm krijgt van zien --------------------------------- uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…

Woorden spelen om haar lippen Rood en vol van vlees en bloed Doch laten ieder effect verdwijnen Wanneer zij enkel met haar ogen kijkt En haar blik Haar blik die alles wat nog over was beinvloed Tot het universum Op haar afkomt Te groots, te overweldigend Voor het menselijke brein En haar ziel enkel blootlegt Zonder een verschil te zijn…

Jij hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien De dingen hebben jou nodig om gezien te kunnen worden --------------------------------------------- uit: "Een leeuwerik boven het weiland', 1980…

laatst tijdens een treinreis zag ik bij oponthoud dat er op een biels tussen de sporen een metalen brilletje lag in zo'n geval gaat m'n fantasie dikwijls met mij op de loop en zie ik in gefingeerde verhalen het één en ander aan mij voorbijgaan het is de geschiedenis van het brilletje dat mij boeit helaas zal zelfs de fantasie de werkelijkheid…