Alle inzendingen over hangt

Wie zegt dat ie ligt wellicht hangt de zee wel aan de lucht en van kust tot kust hangen de wolken mee verenigd als het mist!…

de schouwer in de wind ment licht zijn klei en kim…

En ik heb foto's waar god op staat, weglopend – half achter een boom.…

ik heb het zand en de rotsen van eonen geleden gezien de diepe kleuren spraken mij aan in een zinderend heden nog hangt de waas van hun gebeden en leven over het land gevangen in onherbergzame oorden waar zij de tijd trotseren proberen te ontsnappen uit generaties inteelt door een nomadenbestaan hun magie is verloren in het…

Toch hangt al iets van lente in de lucht, al regent het en zijn de wolken grauw. De sneeuw is nog voorhanden en de lucht is soms heel even blauw. Maar geuren zijn er eerst, nog voor de vogels fluiten en vertellen dat de winter wijkt.…

Wiens kind ben ik geweest wat heb ik ooit geweten dan enkel maar het heden van wie mij borgen in hun schoot? onzichtbaar voor elk oog altijd onuitgepakt gebleven hun koffers in die donkere hoek met niet te openen sloten soms snerpten heel opeens wat kreten als ijzel door de kamers ontweken stille tranen de beklemming van mijn vragen…

De maanschijn hangt, als een brug op zuilen van kristal, over een vale heide onder de eindloze hemelhal. Naakt en bloot de wijde heide..., als een kerkhof naakt en bloot... Is dat de slaap des Winters? Is dat de slaap der Dood?…

een glas de stroperige wijn hangt donkerkleurig aan wat rijpe boerenbrie een stokbrood knapperig op de plank de openhaard warmt bij in lange speelse vlammen glimlach jij blonde losse haren een rood en vurig lijf het blauw van onervarenheid je wiegt daar zacht mijn dromen ook dit jaar weer gegroeid laat de wisseling maar komen…

er staat een wachtrij in mijn tuin van irissen tulpen en anemonen een voor een laten ze zich zien en dansen op de lentetonen de zon lacht en temperatuur stijgt het leven voelt opnieuw geboren al het grauwe is verdwenen voorjaar klinkt in onze oren ruik het groen voel zonnestralen duik een bos in en ervaar zie de kuikens en de lammeren…

Wiens kind ben ik geweest wat heb ik ooit geweten dan enkel maar het heden van wie mij borgen in hun schoot onzichtbaar voor elk oog altijd onuitgepakt gebleven hun koffers in die donkere hoek met niet te openen sloten soms snerpten heel opeens wat kreten als ijzel door de kamers ontweken stille tranen de beklemming van mijn…

Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels van de talloze vlinders op mijn doek. In kleuren vertellen ze verhalen terwijl ze hun vleugels spreiden. Ze zijn zo teer en broos worden met de wind meegevoerd. Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi. Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon. Niets doet hen vermoeden, dat ze daar…

De "hoop" hangt aan de hoogste boom Daaronder hangt "vertrouwen" En als vertrouwen klimmen kan Gaan we een feestje bouwen.…

Zomaar hangt een blaadje daar wentelend in het rond.…

Het is Gods wens dat Saddam in de hel op z'n kop in de stront hangt Er hangt echter 'n stand-in Saddam wipt in het paradijs…

Aan de kapstok hangt zijn jas Een jas die zijn leven droeg Nu alleen nog een stille getuige De dood kwam voor hem te vroeg Aan de kapstok hangt zijn jas Met de geur van bier en tabak Ver afgegleden van zijn normen Werd hij gevonden in een vuilnisbak Aan de kapstok hangt zijn jas Een jas die niemand heeft begrepen Het laatste wat hij nog…

het dekbed opgevuld doorgestikt met pijnnaden en opgedroogde tranen je hangt het elke morgen uit het dakloze raam om door te luchten met frisse wind de beklemmende lucht hangt als een ijzige koude winternacht…

uit met een warm hartelijk omarmende zucht en ik proef en voel het ook de lente, DE LENTE hangt weer in de lucht…

Hoe het klooster daar hangt bijna in de wolken en geen hoogtevrees…

aan de hand die rozen schenkt hangt altijd wat rozengeur…

onder het afdak hangt een oude wastobbe met koolmeesnestje…

zo veel emotie te veel verdriet hangt hier rond en er is veel pijn…

Je hoort het zeg ik dit is een zomerregen er hangt weelde aan…

niks met tochtlatten wel wat sleets old fashioned voor de connaisseur wel degelijk te herkennen vermits ondervindelijk lage depidruk uit veengebieden rook beneveld in den rose ochtendgloed wel riekend naar Pacha Mama met snufjes radicchio of misschien toch biobeschikbare quinoa met ondergronds in netwer ken fluisterpraat oren super wijd…

Het wiebelt, zwaait heen en weer, ‘Damocles’ zwaard hangt aan een zijden draad, maar ze stapt door, het beweegt, ze wandelt onverstoorbaar, in haar gang het zwaard als een schaduw achter zich aan wetend, slechts een verkeerde beweging en het dendert naar beneden. Maar vooralsnog, hangt het er het zal haar worst zijn.…

zij is een houten pop die aan wat touwtjes hangt die buigt en rekt en strekt levenloos zo uit zichzelf uit het juiste hout gesneden voor het schaakspel van de macht zij is een houten pop die aan wat touwtjes hangt waaraan zij danst zij buigt en rekt en strekt zij draait - zij wordt bewogen ZIJ WORDT BEWOGEN…

Oktober- een oudroze stokroos hangt haar kopje. Herfst hangt hoog in de kraag en vraagt om jas en sjaal.…

een lenig meesje hangt snoepend aan een vetbol ondersteboven…

winterwandeling de sneeuw hangt rond de takken als kerstversiering…

winters wit hangt ons ongelooflijk de keel uit op naar lentegroen…

De grootste kerstbal hangt stomdronken in de boom op het Rembrandtplein.…