Alle inzendingen over hield

ik zie zijn handen de stilte van afgesneden bloemen in een vaas schikken hij wil ze buigen naar hun schaduw om het verschil nog dieper te begrijpen haar handen en hoe ze wist wolken te verspreiden die ene dag bijvoorbeeld te midden van het Boompjesplein haar open zoen de tedere woorden die ze bij hem liet binnenglijden het is nergens…

Al hield je mij met koestering, en dacht je aan geborgenheid, teruggehouden sacramenten, tedere verzachtende verlegenheid zo hield jij mij gelukzalig, gelukzaligheid der laatste jaren, de herinneringen aan momenten die enkel van ons beiden waren al beloofde je mij, de sprankelende zon zou doven, geborgen in het diepe donker, leven eigen…

Zij hield van hem, hij hield van haar Ze hielden van elkaar Zonrode haren, klein van stuk Zo voelde dus geluk Hij nam haar mee naar Londen, Parijs Hij nam haar mee op reis Zij liet zich leiden aan zijn hand Ze voelden zich verwant Toen sloeg bij haar de onrust toe Iets klopte niet van binnen Ze viel op vrouwen gaf ze toe Toen sloeg…

Een gebroken hart dat machteloos is door smart, ogen vol weemoed.…

Misschien hield ik van haar het meest omdat ik meer geworden was dan ik ooit eerder was geweest meer van mijzelf kon geven, het meeste van mijn leven ------------------------- uit: 'Eenzang' (1992)…

op het strand te Bloemendaal aan de vloedlijn gelegen in de zon is gister een madam geschat op honderd twaalf kilogram nog vol van marsepein uit haar bikini gesmolten geluk bij een ongeluk er zat ook nog de taai taai zodat zij zich in de kruip voor hulp verplaatsen kon binnen een heuse straal van één-komma-drie-kilometer in Haarlem…

Het zal je als gezin maar overkomen zo’n drama, een jonge vrouw, moeder, minnares krijgt de diagnose borstkanker te horen zeg niet , het is maar een film want vanaf de allereerst seconde boeide het mij en alle toeschouwers “er komt een vrouw bij de dokter” met opwellende tranen natte zakdoekjes ik hoorde rondom me gesnik emoties denderden…

Ik hield me maar vast aan mijn ochtendkrant, op straat – bij het uitglijden.…

Mijn overbuurman woont ontzettend scheef Terwijl hij daarenboven schuins marcheert Hij schrijft cursief, dat is hem zo geleerd en rücksichtsloos passeert hij dan de schreef Maar ’t allerergste is: hij heeft twee broers Gedrieën trommen zij als schuintamboers…

------------------------------ Ik was aan 't bellen met mijn verstopte liefde, maar hoorde niet dat zij thuiskwam ik kon na maanden eventjes hardop lachen en ze luisterde alles mee Toen ik de deur opende, die, van al jaren op slot, vond ik haar met neergebogen hoofd, stil te denken bij een stomende pan. ja, ik ben een klootzak, en…

Zij hield van hem; hij hield van haar. Dat leek dus dik in orde. Toch zijn zij samen, leest u maar, gelukkig niet geworden. Hij hield van haar, dat was wel waar, maar slechts op borst en benen. Dat kon zij hem niet bieden, daar- om is zij snel verdwenen.…

(voor Ingrid Weverbergh) Je vader hield niet alleen van jou, maar ook van Jotie, wiens poëzie hij maar wat graag uitgaf. Zelf was hij ook een serieus schrijver, maar nooit zo goed als jouw man, dus was hij snel overstag. Je bent nu ver in de vijftig, verdwenen in volstrekte anonimiteit, wieweet wat je uitvreet, ik niet.…

Zij hield van ijzig blauw Hij meer van geniepig rood Zij hield van mooie kleren aan Hij meer van uit en bloot Zij hield van katten Hij van de hond En als hij schreeuwde Hield zij haar mond Hij deed aan sport en hield van racen Hij wilde naar Hawaï Zij naar de Hudson Baai Had er veel over gelezen Hij wilde kinderen Zij liever niet…

Ik weet niet wat ik in hem zie maar het is iets wat anderen niet in hem zagen, het is alsof onze wegen gekruist en altijd langs elkaar, voor ons lagen.…

Ik zag mannen, vrouwen die van iemand hielden, kinderen die van iemand hielden, onbekenden, ontheemden die van iemand hielden ik zag niemand die niet van iemand hield ik zag het aan hun ogen, hun manier van lopen, en ook hun onhandigheid en hun telkens even, onverhoeds terugkerende, vlijmscherpe onzekerheid ik ging naar huis en keek in…

Een man met zin voor humor wat mij doet vermoeden dat hij echt van het leven hield. Zijn begrafenis in volle coronatijd kon ik helaas niet bijwonen. Maar toen ik zijn boeken daar zo zorgvuldig verzameld zag, klaar voor hun uitvaart, leek het mij even alsof ik voor zijn dode lichaam stond. Of hij ze allemaal gelezen had weet niemand?…

Als vlinders komen zitten op je handen en je voeten likt elke gehuilde traan die het leven vangt op donkere dagen en de slapeloze nacht weet dan dat na diep verdriet ooit weer toekomst lacht dan zweven bloemen in je haren geurend als de mooiste zomerdag jou een blauwe hemel aanreikt die langzaam aan de kimmen trekt waar nieuwe hoop…

Jij hield van mij dat was raar... je was een vrouw geen enkel bezwaar Jij hield van mij heel veel zelfs Ik heb het nooit geweten van een vrouw maar je mag niet vergeten ik ook van jou...…

Sergei Kallinikov hield van divergerende chromatiek. Maar u begrijpt mij niet. En toch onzegbaar mooi is die muziek. Je snapt me wel. Sergei Kallinikov hield ervan. Begrepen?…

In stilte hield ik van hem. In stilte verlangde ik naar zijn hand, ferm en stevig en soms teder in de mijne. In stilte hield ik van hem en als zijn hart gebroken was probeerde ik het te lijmen. Ik heb in stilte altijd van hem gehouden. Ik hield van hem voor jaren, maanden en vele weken.…

gevangen en in de put zuivert de zeelt* het water als uitvlucht *vroeger hield men in de waterput soms een mûdhûn of zeelt die het regenwater vrij van ongedierte hield en dus zuiverde.…

Een engel hield mij staande zij legde haar hand op mijn schouder ik was verrast en geschokt een niet alledaags gebeuren probeerde het te begrijpen zonder een woord te zeggen nam ze me aan de hand in de volle drukke straat viel dit voorval niemand op waarheen gingen we en waarom we belanden in een groot park dat ik nog nooit had gezien…

Je hield niet van dode bloemen, en zei altijd, die dode dingen, die moet ik kwijt, als ik dan bij je plekje aankom, zie twee dode bloemen op je graf, dan haal ik ze er gewoon vanaf. Want je hield niet van dode bloemen, net zomin als ik!…

deze boot is het uur van de eindtijd in de duisternis van eenzaamheid een boodschap van averij gekneusde geesten gedichten van vaarwel zonder naam en nooit meer boot van alles waar we van hielden…

Er is iets dat veel verder gaat dan verdriet iets in en om mij, krachten ook door de botten en heel het zenuwstelsel heen. Iets dwars door mijn hoofd. Er is iets dat verder gaat dan ellende of pijn. Iets buiten het waarnemingsveld: íets in mij, van een grote held! Ook een nieuwe vorm van zijn. Iets in mij.…

Mijn moeder, ik vergeet haar nooit weer Ik voel nog die hechte band met haar Maar helaas, ze leeft allang niet meer Mijn moeder, ze was me zo dierbaar. Mijn lieve moeder, de spil van het gezin O, zo zorgzaam en altijd aanwezig Moeder, ze maakte het allen naar de zin En was altijd met haar kinderen bezig. Een lieve moeder, om dankbaar voor…

In koelen bloede werd hij neergeschoten Agent en moslim: Ahmed Marabet ‘Je suis Ahmed’ zo klinkt de loftrompet Voor Liberté heeft hij z'n bloed vergoten In Rotterdam sprak Ahmed Aboutaleb Voor wie ik, net als and’ren, veel respect heb…

geen zin in gedoe dacht je en je hield de boot af net toen ik sprong ijskoud water mijn bed werd iedere kreet de oceaan nog dieper groef en verdronk geen zin in gedoe had je en je hield de boot af…

Wat hield ze van het beest: ze was van hem bezeten. Het dier hield ook van haar en maakte haar zelfs klaar. Ze was om op te vreten.…

Ik wist het niet, Nee, ik wist het niet, Dat ik zoveel van je hield. Jij hield van mij, Dat wist ik, Ja. dát wist ik. Héél gewoon, Dat vond ik, Ja, dat vond ik. Heb ik wel gezegd: "Ik hou van jou"? Ik wist het immers niet. Nu ben je er niet meer, Nu weet ik, Ja, nu weet ik... Dat ik zielsveel van je hou!…