Alle inzendingen over zover

We wisten wel: ooit komt beslist de tijd Dat robots alles van ons overnemen Als zoiets 'ooit' komt geeft dat geen problemen Maar nu gaan robots voorop in de strijd Zo komt het langgevreesde en -verwachte Als het zover is eerder dan we dachten…

Het blijft toch vreemd dat onze goegemeente Vaak een half etmaal lang verstoken blijft Van een traagsonnetteur die langzaam schrijft En ons voorziet in niets - geen woord, een leemte Kom Daantje, hebt gij weer geen vers bereid Laat ons niet twaalf uur in onzekerheid!...…

en als het dan zover is en jij je hand op mijn rug leggen zal we voetje voor voetje zullen schuifelen door een lege lange gang als het dan zover is gekomen en jij niet meer met me praat in de kale kamer met een bedpapegaai boven mij en als het dan zover is en jij mij met opgewekte stem wijst op bloemetjes en zonnetjes daarbuiten dan…

Zover als mijn oog reikt, zover komt mijn hand niet, maar ondanks dat ik je niet zie, bereikt mijn hart je overal!…

Hoe heeft het zover kunnen komen…

wat is beter of minder goed dan een beroering een grasspriet of halve onvertaalbare woorden wie is het kleine kind dat even om de deur kijkt zich terugtrekt en nooit meer wordt gezien wie is de schipper van het stuurloze wrak heen en weer door de storm gejaagd naar het zeemansgraf wat is beter of minder goed dan een mens die met…

daglicht doet pijn, zij wil het niet meer zien en schuift de gordijnen toe schuilend in de slaapkamer krijg ze kopjes van poezenkind en ze voelt zich veilig, want dit is wat ze verwacht de gordijnen blijven dicht slechts een peertje dat de hal verlicht strohalm naar de straat waar ooit iemand langs moet komen…

De zon staat laag het is nog fris maar aan de kleuren zie je dat het bijna zomer is ik ga uit bed en doe zowaar mijn best je bij het opstaan niet te storen de zon staat laag het is nog fris er is zover ik zie nog niets verloren.…

volg de schone groene akkers met hier en daar de kromming van het zijn strakheid sluimert naar verschiet het zachte blauw rust windstil op de wimpers en de welving van de wolken alles schenkt mij rust en verdring ik even wat er in de verte gaande is…

Ja hoor het is zover Aanvang december al Hij moet vertrekken De goedheiligman Wee het bestaan van een Stoombootopvarende Hij wordt er elk jaar Weer misselijk van Wat is een nachtmerrie?…

in donkerbruine strofes stroomt een overvloed aan melancholie waarvan de gedichten straks zullen overlopen het is weer zover herfst tergt mijn gemoed tot schrijnens toe de eikels hoog in de bomen zullen spoedig vallen als verwoestende neerslag…

bewust van het ongewisse fiets ik naar Lisse ik heb lampjes, gevoed door batterijen bij me zie ik het licht, mocht de avond vallen zover is het nog niet zover ga ik ook niet de les van mijn ouders, voor donker thuis…

Was het maar zover……..! Ik droom ervan, ik denk er telkens aan. Hoe zou het zijn, hoe zou het voelen? Iets voor jezelf, een doel om voor te gaan, een reden om voor te leven. Iets moois om van te genieten, samen ervan genieten liefde te geven. Was het maar zover…….!…

Ik ben opgelucht, gisteren was het zover: ik nam het besluit!…

Zover als mijn oog kijken kon, heb ik geen gedachte meer gezien. Wel wolken, die verdampen in de zon. Wel golven, die wild te pletter slaan. Zover als mijn oren kunnen luisteren, heb ik nog geen misverstand gehoord. Wel stemmen van golvend water, dat zich als stilte door mijn wezen boort.…

het is weer zover rode seizoensgevoelens stralen hartelijk…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Als ik morgen bij je ben word ik pas rustig maar tot het zover is ben ik dood nerveus…

in een ambiance van ontkenning kwam er een visie aangewoekerd met zoveel zelfvertrouwen dat kamerstoelen zich ternauwernood de rug recht konden houden, wat een wind en dat met al die informatie was het even wennen maar als wij zover zijn dan zijn wij ook zover heel veel voor weinig in een totaal geïsoleerde ondoordringbare trance…

Verhaal Verdonk: het 'recht door zee' van mevrouw Althans zover dat kan en mag Zover dat nog voor mensen klinkt als wijs De zee kent vele hindernissen Gevaren die de ervaren zeeman zelfs niet overwinnen zou Windrichtingen die soms niemand voorzag Het is menselijk je te vergissen Te hopen op een vlekkeloze reis…

Mijn zoon, hoe is het zover gekomen wat is er gebeurd heb je de verkeerde afslag genomen of ben je meegesleurd door die donkere duistere kracht die ik zo ontzettend haat die heeft jou in zijn macht en jij die dat toelaat Ik sta aan de andere kant en als je ooit zover bent dan reik ik je mijn hand, zodat je weet, dat je weer op de goede weg…

puur maagdelijk wit zover mijn ogen reiken schone illusie…

Mijn huis staat niet zover van de bewoonde wereld vanuit mijn raam kan ik in straten mensen zien lopen als ik mijn deur open kan ieder mens naar binnen kunnen ze zien dat ik niet zover woon van de bewoonde wereld in de straat die ik zie vanuit mijn raam blijven mensen liever buiten dan dat ze binnenkomen door mijn geopende deur.…

ik wil - als het zover is met zijn tweeën in één kist dan is het net als nu in bed samen eeuwigdurend pret…

[Haiku] zover het oog reikt bewegingloze wolken de middag kleurt grijs…

uiteindelijk heb jij jezelf voorgelogen dat ik elke keer weer jou zou geloven tot mijn spijt is het zover gekomen dat er niets meer valt te dromen...…

Het is weer zover, ik weet het zeker Ik moet weer gaan terwijl de andere blijven wegrennen voor mijzelf, mijn schaduw, mijn wil het is weer zover is weet het zeker ik ben altijd al zo geweest ik moet scheuren, bijten en kauwen mijn maag vullen en blijven vullen Ik ben anders, anders dan normaal verdoemd om te huilen naar de volle maan…

Een duplicaat van jezelf dat noemen ze een Kloon Hoe kunnen ze het bedenken Ik vind het belachelijk gewoon, om zover door te denken...…

[Haiku] klokgelui sterft weg nevel bewierookt polders zover het oog reikt…

een twee drie vier vijf zes zeven negen tien als u tot zover heeft kunnen tellen acht ik het voor gezien…