214 resultaten.
op
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 457 krukas niet meer draait
als de brandstof onverrichter zake
de motor druipend weer verlaat
als lampen niet langer boren door
de bodemloze nacht
als de olie slechts kan kruipen
waar de peilstok het niet verwacht
breng dit wrak dan naar de sloper
alles verdwijnt in het verleden
ook de haren van vele liefjes innig
verstrengeld in de bekleding…
de merels van de prunuslaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 429 en ook
de nacht weer uit
de merels van de prunuslaan
een handvol zwart
zingt sterren uit de nacht
roept het komen van de dag
in hoge tonen
vertellen ze hun dromen
het lange wachten zat
ze fluiten een concert
waardoor de maan verbleekt
en zijn gezicht vergeet
met de eerste zonnestralen
die de aarde raken wordt
de dag met licht bekleed…
neus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 774 haren vangen stof en roet voor het de longtak bezoedelt
doorbloede botplaten plooien mijn adem
roeren de lucht, zenden het aroma naar het slijmvlies
een tussenschot van kraakbeen, bekleed met haarvaten
scheidt de gangen waarrond zich een vleugel welft
in de nok van de holte, tussen oogkassen
onder de bodem van mijn schedel
snuif ik het…
Weerspannig draad
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 821 met groeipijn zie ik dat geworstel
alsof de draad geen einden heeft
bekijk mijn handen die te groot
alleen maar mogen wijzen
de lijnen zijn zo strak gespannen
en de liefde waarmee ze zijn bekleed
kunnen haar breken niet voorkomen
maar elke vezel in mijn lijf
staat open om steeds samen
de draad weer op te pakken
waar zij hem vallen laat…
fluister wie ik ben
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 834 wind vlaagt in mijn huid
laat me voelen waar ik ben
als ik verdwaal in lucht
terwijl mijn voeten aarden
ze raakt me in de kracht
die aan me hangt die ik
weersta als ik gelegen heb
en op ga uit de nacht
mijn ogen zetten
dingen om me heen
bekleden me met aanschijn
maken me niet meer alleen
in jouw blik
vind ik waardigheid
je stem…
Gent
hartenkreet
4.0 met 53 stemmen 2.434 Er is een stad waar ik altijd wil zijn
Waar mijn geluk ligt te wachten
Gent de stad voor altijd verbonden
Aan de allermooiste liefdesnachten
De straatjes bekleed met kinderkopjes
Kroegen op elke hoek van de straat
Daar samenzijn met mijn allerliefste
Geeft het mooiste gevoel wat er bestaat
En als de sneeuw dwarrelt door de lucht
De klokken…
Winter
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 286 De aarde is met een
dikke deken van sneeuw bekleed
waarop de bomen in
witte winterstilte
roerloos staan
en de blauwe hemel,
de winterse zon
aan alles
betovering geeft
maakt het
sprookje compleet
maar...…
De zonnebloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 206 Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin
Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud
Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin
Als de menselijke geest die vrij is van gedachten
Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen
Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren
Aan de Zonnegod behoort al deze roem
Want hij schiep…
winterdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 een man lag roerloos
op de zandvlakte
zijn lijf bekleed met
met wier en mossen
piepschuim en
schelpen bedekten
de onbehaarde
weerloze kruin
de armen als lange
takken gespreid
de handen ontvouwt
als vingervormig blad
benen als twee
stammen vergroeid
verbonden
met elkaar
de gekromde tenen
in het zand gedrukt
wortels…
LAISCCXXVI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Met dure teksten werd de draad bekleed.
Zij bleven mens en sponnen wol van leed
want ’t had geschreven voor de duurzaamheid:
"er zij geen waarheid in het woordenkleed".
Dat werd erg goed ontvangen, mettertijd.…
zij is:
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.599 het meisje met vragende ogen
dat iedere dag buiten speelt
en stoepkrijt met vlijt regenbogen
het meisje dat nimmer verveelt
de liefste met plagende zinnen
met dromen haar lippen bekleed
die grenzeloos willen beminnen
de liefste die nimmer vergeet
de moeder met dragende armen
in iedere hartslag haar kind
het thuisvuur dat jou blijft…
Als jij......
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 2.037 Als jij een steel met dorens bent
ben ik graag jouw rode roos
mag jij een ring met diamanten zijn
in mijn fluweel beklede juwelendoos.
Ik ben graag het oortje aan jouw kopje
en ook de suiker in je thee
je lepeltje om mee te roeren
en je reddingsboei op zee.…
Cheyenne
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 624 Cheyenne
Haar blonde haren
omlijstten haar even mooie gezicht,
waar een egale en zijdezachte huid
het lieve en onschuldige karakter
dat het sprak bekleedde.
Ik heb Cheyenne
mijn hart gegeven.
Cheyenne,
een meisje
voor het leven.…
Thuis!
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 8.285 De stille ruimte
Waar zonder mensen
Geen warmte te vinden is
De stille ruimte
Waar zonder muziek
De stilte de vloeren bekleed
De stille ruimte
Waar zonder meubels
De echo je angstvallig toespreekt
Maar als ik in de stille ruimte
De lichten weer ontsteek
me nestel op mijn fijnste plekje
en het me weer even eigen maak
Dan voel ik me…
Strijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 385 zoals mist in de ochtend kan hangen
zo bekleed mijn schuldgevoel
zich over mijn psyche
mijn opvattingen worden genarcotiseerd
door mensen in dronken beelden
ik verlies mezelf in de massa
geweten knaagt een gat in mijn hoofd
het lijkt wel een strijd tussen filosofen
mijn innerlijk aarzelt
maar ik laat geen twijfel meer toe
ons taalgevoel…
Besneeuwde hof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 216 De stilte is nog stiller
dan voorheen
de beukenhaag draagt nu
een vorstelijke kraag
berijpte bomen
fluisteren nog zachter
temidden van
de wintervacht
zit ik als een vorstin
op de beklede bank
het wit steekt schitterend af
tegen mijn zwarte jas
vogels zingen zuiver
van opstanding en leven
hun teksten staan in veelvoud
op zerken…
BOHEMIENNE
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 122 Mijn vrije geest, los van verleden
En toekomst die nog niet bestaat
Jij mijn elan en ruggengraat
Jij uitkomst van mijn smeekgebeden
Ik wil je met mijn huid bekleden
Jij die mij nimmermeer verlaat
Een lange tijd werd je geschaad
Door allerlei omstandigheden
Nu jij voorgoed bent teruggekeerd
De spiegel niet meer is beslagen
Geeft die ons…
fee
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 1.201 plotsklaps was jij daar
een fee met een fel verhaal
draaiende woorden en zinnen
maakten mij duizelig en
anderen buitenstebinnen
jij schudde een boom
op zijn grondvesten om
de boete te bekleden met
een driedelig pak
de vruchten die vielen
waren een maat te groot want
jij wilde niet dood
gegooid worden met woorden die
er niet toe doen…
Lentelied
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 724 Bekleed met voorjaarszon die
een einde maakt aan de winterdroom
en steeds warmer wordt met het uur.
Blad ontspringt uit de knop,
wind buigt de takken in de top
van het nieuw ontstane leven.
De hemel zal het water geven
zodat de vogels hun nest kunnen bouwen
tussen een groen bladerdak uitgevouwen.…
pettenpest
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 296 ooit was er de tijd
van bekleden
voor gelegenheid
in hoge ambten
personele unies
met een stekennest
punthoeden van destijds
liggen in de mottenballen
nog altijd ziet men eenheid
in een en dezelfde persoon
met veel hoge hoedanigheid
bij verlegenheid
blijkt nu achteraf
naar eigen zeggen
welke pet
de minister
had opgezet
oppositionelen…
Lentewachter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 999 Als witte windsels uit de nacht
-nat van donkere tong gegleden-
bevende bomen broos bekleden
met vlok geplozen wintervacht
en vorst gerijpt grenzen verlegt
moe van zijn kil regerend hand
waarmee hij heerste in het land
dat hem ijswekkend had gehecht
wacht het maanlicht schijn gesust
tot lentegeuren zwaar beschonken
haar mysterieuze glimlach…
Echo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 355 een nimf zong
bekleed met dromen
over het dal van Hebron
tot aan Athene
weerklonk haar stem
oogvijvers verzonken
in het smalle waterlint
ook dat bezat een brede bron
van geesten
fluisterend tussen
de rotsoevers door
maar geen blik
op haar porseleinen gelaat
voor altijd sluipt ze
nog achter ons aan
----------------------------…
onderweg naar novgorod
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.031 de ijzeren hamer
beslecht het laatste lot
en daalt als donderslag
bij herhaling neer
op de dodenkamer;
zes houten planken
bekleed met een blauw vod
zij omsluiten
het vertrokken leven
een man met verleden
nu door spijkers
in het donker gedreven
de priester zingt doorheen
de mist van wierook
over ons laatste oordeel
dat zuigt aan ons…
door ogen van sneeuw
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 359 vandaag
had ik gehoopt
op maanlicht
want er ligt
sneeuw op de dood
en op de aarzeling van
mijn lichaam om mij met
waan te bekleden
zwart
zoals de sloot
die zich terugvond in
het grijze van de nacht
nadat de avond
haar vingers uitstrekte onder
sterren van razernij
en mijn naam schreef met wind
als zou ik de winter hebben…
Goddeloos Gebed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 862 Ik schrijf een lied, een goddeloos gebed
En adem het in stilte en zing het in duet
Over een dans op meren bekleed met
zilveren maneschijn
Over een natte doch tedere droom
besprenkeld met rode bessenwijn
Over een tweetal ogen in de blik
van de ochtendrood
Over een paar lippen verheven boven
het sterven, de onmenselijke dood
Over haar…
Onze marionettendromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 376 je hand ligt
op mijn kruis
voel de draden
trekken aan mijn
armen en benen
ze glijden langs het
bekken naar beneden
ik ben van hout
jij hebt mij bekleed
met hart en ziel
je stem gaf mij
karakter in het
strakker trekken
van de lijnen
in mijn lijf het
houterig verblijf
jouw kruis
laat mij dansen
met anderen sjansen
je stem daagt…
Toen jij me vond
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 568 we lachten
blauwe wangenwolkjes
dicht bij de zee
vielen in armen
van zandgegolfde duinen
langs groetende halmen
en de wind om ons heen
we bekleedden de liefde
met zonzomerse zoenen
onwetend van de woorden
die het tij heel zachtjes schreef
met een mondvol sterren
bewoog jij je schaduw
toen ik langs de stilte
van dromen gleed…
toen ik zei, ik heb je lief
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 631 steeds dieper
beweegt de tijd
het gedicht in mij
verder reikend
dan het hobbelige spoor
op mijn hand
ik bekleed
witte vlakken
met eindeloos geduld
terwijl het licht
de trouwe minnaar
in naamloze ogen vangt
mijn stem raakt de nacht
sneeuwt sterren uit hun lange baan
toch
laat ik hem vreemd
in mijn adem bewegen
en wanneer…
De oude buurvrouw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 138 Meer dan twintig jaar geleden
zat ze daar al twintig jaar
misschien liet ze een stoel bekleden
of verplaatste er een kandelaar
nee ze was niet erg gesleten
al was ze verder uitgedijd
want naast zitten wou ze eten
altijd was het etenstijd
ze heeft me daar voorbij zien lopen
een doos gebakjes en een vent
ze groette niet, hoe kon ik hopen…
In haar hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 In haar rechterkamer
wanden bekleed met bordeaux velours
‘k Zie zwart glanzend lak
het klavier bespelend met gemak
In haar linkerkamer
mag ik slenteren
langs toetsen, zwart en wit
rustende, liggend en in zit
in haar rechterboezem
trek ik mijn knieën op
wil blijven drijven en zinken
sonates van Bach horen klinken
in haar linkerboezem…