214 resultaten.
Botjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Voortbrengsels van mijzelf
Zijn het, de gedichten die
Als botjes bekleed
Zijn met vel -
Uitsluitend mijn eigen vel,
Waarvan teint, blos en
Gevoeligheid helemaal
Van mezelf zijn, zo hard
Komen ze bij jou binnen,
Omdat ze honderd procent
Echt zijn,
Zonder dat ik er ook maar
Iets hoef bij te verzinnen…
LAAT ZE MAAR ZWAMMEN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze zeggen zoveel
kondigen met hun bestaan
het einde van een seizoen aan
geven de herfst vrij baan
bekleden al wat stervende is
met kleurig fluweel
laat dat wat ons verlaat
nog eenmaal vlammen
voordat ook hun tijd vergaat
laat de paddenstoelen maar zwammen…
[God heeft een huis gebouwd]
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.991 God heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
God heeft een huis gebouwd en dak
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.883 GOD heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Geheime franjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 ik spin garen
met mijn tijd
weef patronen
in seizoenen
keurig naar
de werkelijkheid
bekleed de
maatschappij in
standaard kleuren
extra modisch
geeft meer
kans op averij
toch heb ik thuis
geheime franjes
spat ik uit
in liefhebberij
helaas niet in oranje
die tijden zijn voorbij…
Winter
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 440 De sereenheid
van de winter
gevat in bittere kou
de aarde bekleed
met een wit tapijt
waar de zachte wind
door de kale takken glijdt
en de stralen
van de winterzon
langzaam de maagdelijk
witte deken
laat smelten
onder een hemel van
sprookjesachtig blauw…
Een witte doos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 286 we rijden langs het huis
waar eens mijn ouders woonden
het bos is uitgedund
de bloemen zijn verdwenen
het voelt daar kaal en koud
alles is wit gemaakt
van binnen en van buiten
als een gepleisterd graf
zelfs de auto voor de deur
is wit, met zwarte bekleding…
Beminnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 409 In stilte wilde ik jou beminnen
aan de oever in het riet
de sterren kronkelen
fonkelen in deze fantasie
mijn bed bekleden met je beeld
de hitte mijn wangen heet
Je bestaat je ogen je naam
ik ben niet meer van willen
meer van kneedbare was
een vochtige schreeuw
van passie en verlangen
wij zijn in ons gevallen…
Het mag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 521 Ik wilde in stilte jou beminnen
aan de oever in het riet
de sterren kronkelen
fonkelen in deze fantasie
mijn bed bekleden met je beeld
de hitte op mijn wangen heet
Je slaapt je ogen je naam
ik ben niet meer van willen
meer van kneedbare was
als een vochtige schreeuw
van passie en verlangen
wij zijn in ons gevallen…
Mrs. President?
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 358 Zal na de eerste zwarte president
Straks ook de eerste vrouw dat ambt bekleden?…
in spin de bocht gaat in
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 294 ik groeide uit m’n lijf
ze gaven me
gratis verblijf
in een vel met te wijde bekleding
leven is blijven stilstaan
omkijken en vooruit turen
een, twee, drie, vier
mijn even duurt altijd
aan te doen was er niets
ik hield mijn armen
wel op met mijn mouwen
verjaren zonder
tussenstations
is immers nooit te vertrouwen…
Mijn deel van leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 schaduw was
bekleed met
kleine reepjes zon
die dansten op de
warme wind in een
oase met licht als bron
een stukje paradijs
waarin alles vergeten
sneller smolt dan stukjes ijs
ik kuste jou
de nieuwe wereld in met
een schitterend perspectief
ik heb je al
mijn deel van leven
zo godvergeten lief…
Onder nieuw gebladerte
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.917 Onder nieuw gebladerte
de sombergroene boom
trekt krom zon stuift
gele bloesem rode velden
bekleden oevers met je naam
fluisterend zal fris zaad
de regels van jouw hand
met witte zinnen kleuren
bevrijden zal de pen
zoals velen wacht ik
aan de overkant…
Gevallen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 257 Bekleed ons gegarandeerde vondst fundamenteel.…
Zwart aller evenknie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 ode u aan de niet kleur
als geen licht wordt teruggekaatst
alleen de nacht
welke zich bekleden laat
zwart gedragen wordt
geraadpleegd past in alle tijden
veelzijdig zijn de blikken
zie rondom verheugenis
daarna de dood in rouw gekleed
hoe trouw tooit
het huwelijksfeest
in onderscheid naast wit…
Arendsoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 ik ben als een stad
die is belegerd
die ik alleen heb
opgebouwd
onder de milde witte zon
waar iedereen aanspraak
op wil maken
hoewel de stad ommuurd
tracht men
haar te verbrijzelen
bekleed met het licht
van lucifer
de hemel uit wil kleden
naar zijn aard
een hoopvol oog
kijkt naar de kleurenboog
stijgt hoog boven…
Ouder
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.471 Geheugen zacht bekleden,
met spijt en met plezier.
Waar eerder werd ervaren,
gevoeld met lach en traan,
Koel je nu zonder bezwaren,
de hitte is gedaan.
De pure eerlijkheid die je wilde geven
verdwijnt, je wordt wijs,
En helaas kleurt ook jouw leven
Niet wit of zwart maar grijs.…
vroeg, of later
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 634 stil
te ver van spreken
en het naar buiten kijken
adem ik nauwelijks
de dag nog in
misschien is mijn geest te traag
of weigeren mijn handen het veranderen
van de nacht
er is leegte
er is najaar
en in het heengaan
van ieder ongeboren uur
zie ik leugens
menselijk en met wind
bekleed
geen vingertop raakt mijn ogen…
Naturisten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 496 zij zeiden wij zijn echte cristenen,
en zijn niet van gisteren,
maar zij waren dan toch vergeten,
dat Adam na het appeltje eten,
bekleed met bladeren het Paradijs uitging,
al was het dan met tegenzin.
(Cristelijke naturisten willen een eigen kerkdienst houden)…
Merktekens van tijd
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 209 Weerschijn van toekomst,
streling van bekentenissen
bekleed met woorden.
Tijd vergelijkt zich
in versgeaarde wegen,
er is niets dan tijd.…
Werkelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.582 Werkelijk,
men moest de steen
met menselijke waardigheid
bekleden, zijn woord
voor menswaardig
aannemen.
Men moest, om nog
in de mens
te kunnen geloven, zijn oor
te luister leggen
bij de steen of met de stem
spreken
van een steen.…
jullie schepping
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 684 jullie hebben mij vernoemd
mijn naam die ik voorbij het bestaan draag
in de tekens van mijn leven
onwennig lag ik in het landschap
schepping in zoeken en vinden
in louter tedere onbekendheid
en in de kluwen van de vriendelijke duisternis
en in mijn beeld bewoog ik
in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden
eenmaking wat één moest worden…
Het ademloos moment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 195 heb de muren
met sprookjes bekleed
de vloer danst muziek
onze passen geven
in nemen het zweven
ogen drinken
pure emoties
proosten met liefde
op het ademloos moment
dat ons vuurwerk kent
als de wereld applaudisseert
zijn wij de maan voorbij
op weg naar de sterren
sterven woorden in een stilte
die ons nooit is geleerd…
Herfst sonate
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 283 streel zacht
zonder vragen
wat schaduw
over
blozende wangen
zonsondergang
laat uw fluister
het land
bekleden
met
bloemenpracht
in gouden kleuren
kruidig
pittig zacht
slaap en droom
de nacht
maar begeef u even
in de tuin
waar liefde woont
hoor hoe de nachtegaal
schoonheid
zingt
adem
mijn adem
sluimerzacht…
Opruiming
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 496 Ze zijn bekleed
met herinneringen,
uitgewrongen gevoel.
Tekens uit een ander leven.
Leven uit een ander heden.
Elke dag opnieuw
laat ik de woorden ritselen
tussen mijn vingers
ik ruik het papier
streel de letters,
het opgedroogde inkt.
Ik schrijf mijn weken weg
de maanden leeg
de jaren achter mij.…
Parallel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 (Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*)
Evenwijdig toen aan die Muur
reed ik in een taxi
allang was die reeds gevallen
in mijn gedachten niet
Grote blokken bekleed beton
zowel gekliederd als
oprecht poëtisch beschreven
met de mooiste woorden
Nieuwe opgetrokken muren
scheiden de verhalen
kotsen op pure poëzie
die zich niet opnieuw…
de kudde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 de opkomende storm woelt
door de verkleurende bosrand
zachte witte en vredige schapen
bekleden de uitgebloeide heide
stromen gedwee naar de verre stal
een schuilplaats onder de dreiging
nog even wachten op de felle regen
en de volle hevigheid van de storm
knus en warm gezellig blatend bijeen
heideschapen hebben ‘t niet slecht…
God mijn buurman
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 457 Als ik ’s avonds in ’t duistere
De hond uitlaat
Kijk ik altijd bij hem naar binnen
Buurman op nummer negen
Ik geloof dat hij God is
Heeft een grijze baard
En
Vriendelijke ogen
In het duistere
Toont zijn huis
Een verlichte lange kamerwand
Vol bekleed met boeken
Kwam hem één keer tegen
Dag dag zei Hij toen
Hij weet veel
Alles volgens…
De coup soleil
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 75 ik hoefde je sculptuur
niet te beitelen
uit het harde zand
zacht en met liefde
beeldhouwde mijn hand
jouw ronde vormen
bekleedde met schelpen
jouw bloemen die zo
nooit zullen verwelken
waste met schuim
van de golven je haar
de coupe soleil was zo klaar
samen hebben we
de komende vloed lang doorstaan
stromend ben je naar zee teruggegaan…
De modeshow van Mark Rutte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 240 Slechts deze uiterlijke vertoning
stinkt in duisternis,
want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen...
schenen elke beeldspraak
om eerlijkheid
te verdringen tot betrekkelijkheid.…