Alle inzendingen over bizon

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen. Je hoort het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen beeft de grond. De stieren…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen hoor je; het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen, beeft de grond. De stieren…

ben Misschien zou het gemakkelijker zijn zonder hen, maar als ik ze zie slapen, is alles goed ...Achter dendert er een vrachttrein langs ...waar ooit de hoeven van bizons roffelden…

Als kindje van een bizon en een koe Toont KoBi aan hoe puur de liefdesdaad is Waarvan hij toch een zuiver resultaat is Want onderscheid deed er die nacht niet toe Dus wie zich met een ander mengt ontspoort niet Al is die ander dan misschien jouw soort niet…

Harde winterdagen hebben het zonlicht omgebracht het oog reikt niet ver het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken ergens waaien als duistere banieren ruwe manen in de poolwind vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte alles valt stil in onontgonnen werelden dan raken de muren behaard traag bewegen ze zonder te scheuren naar de…

een jas en ga de deur uit Op weg naar Lotte Alleen zijn met mezelf Zolang ik onderweg ben zal ze blijven leven zal ze niet doodgaan Ze gaat niet dood, het mag niet Ze gaat niet dood, ze gaat niet dood Nee, nee, nu nog niet Het is nog niet de tijd Ze mag niet, ze zal niet Mijn stappen stampen De aarde beeft Waar ik ga, dreunt een bizon…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Ik zie hoe een aasgier op de rug van een verscheurde bizon landt. In een wereld van overleven dan is de wet van de sterkste een gegeven.…

Die muurschildering, de vogel op hoge stelt, de twee speren, de bizon, de man met armen wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf. Waar gaat dit naartoe? Nergens: nacht, land van wat niet bestaat. Wat richt die vogel/ziel op hoge stelt/hakken uit? Op het tipje van je tong begint de wacht.…

een oude indiaan weet wanneer het zijn tijd is om te gaan hij beklimt een laatste keer een laatste berg en niemand ziet hem weer hij wil z’n stam niet tot last zijn zij moeten verder de bizons achterna hij weet ik ben te oud en vorm een oponthoud het is mijn tijd ik ga is hij in de nacht overleden dan wordt zijn lichaam aan de vogelen…

warm licht tweeledig India Indiaans verlicht De wijsheid zit niet in een kan Ze zit overal Haardvuren in de nacht De bizon die licht verwacht Volle maan Eb en vloed wees gegroet Samen trekkende groet…

De eerste zei: je stad lijkt op een bizon of op een tijger. De tweede zei: je stad lijkt op een snoek of op een eland. De derde zei: je stad lijkt op een havik of op een giraf.…

Twee zwarte schapen stappen verwoed door struiken, zijn ruig als bizons. Koude morgenrijp versterkt de geur van kerstgebak. Een kerstboomlamp brandt verstopt in engelenhaar: vèr _ verstrooid schijnsel. In het stille bos klinkt de verre snelweg zacht als bomengeruis.…

krijgershand bebloed niet de strijd om eigen land Native spirit moet donker in de vallei passeren langs de vredespijp van wilde rivieren, grijze onafzienbare beproeving, die langs dorre grasvlakten wegtrekt rook, verteld in wolken leed schildert het indianenkleed Native Amerikaanse indiaan de wilde broeder op zoek naar tatanka, roep van bizons…

Neen, die is te groot zo’n bizon. Hij keert niet terug voor hij iets te eten heeft. Alles wat beweegt of leeft, verberg je niet voor zijn al ziend oog. Hij houdt de traditie van jager hoog. Geruisloos sluipend door het gras, oren gespitst, vlijmscherpe nagels in aanslag, hij moet eten hebben, straks is daar de dag.…

Leren, niet te hard te rebelleren als je een woord zoekt stamel als bizon toch liever geen glansverloren woorden beleef de nieuwe lente wordt simpelweg bloem.…