421 resultaten.
dakloos
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 483 de winterkoude bijt
door de huid van de dakloze
die op straat leeft
en enkel een dun dekentje
beschermt hem tegen de kou
terwijl wij warm binnen zitten
huil ik tranen om de kinderen
wier leven de straat is…
zó ken ik het...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 185 een wintermorgen in december
fragiel als een dun laagje ijs...
zó ken ik het met kleine oogjes
over een drempel die met
de jaren hoger reikt
'hartverwarmend de mens'
broos als toast plukt hij
de dag met lange tanden…
broos als toost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 een winter morgen
fragiel als een
dun laagje ijs
zo ken ik het
met kleine oogjes
over een drempel
die met de jaren
telkens hoger schijnt...
hartverwarmend de mens
broos als toost
plukt hij de dag
met lange tanden…
IJsheiligen
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe dun het ijs ook is, ze blijven glijden.
Daar gaan ze; arrogant en onbescheiden.
Om ginder nog wat lekkers mee te pakken.
Ze weten dat ze met hun vette lijven
Toch altijd wel weer boven komen drijven…
Kwetsbaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 566 Wat woorden
Op de lippen
die
iemand,
niemand
uit kan spreken
ogen
met blikken
die tijd
weg zien tikken
en terugkomen
dromen
over tijden
die bleven hangen
en niet heengingen
gedachten over wij
maar zo dun, zo breekbaar
en jij was zo dichtbij…
strandgangers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 op het zand de schelpen dun
en breekbaar door woelig
water meegesleurd
golven legden ze neer
vogels pikten ze leeg dan
het zandstralen dagenlang
het zachte knarsen onder
voeten die vermorzelen
keer ik op mijn stappen terug?…
Ets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 Ik heb deze ochtend
in jouw armen gelegd
verwonderd over
zoveel schoonheid lachen
ogen spontaan geluk
achter glas tracht ik
weemoed te vangen
doch het vlies te dun
om zelfs maar broos te zijn
laat zich net niet vastleggen…
Dwergs
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 En ja hoor,
lang, dun
en veel te licht:
een elf wellicht!…
Sneeuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 161 Al voor de eerste sneeuwvlok is gevallen
Loopt het ze bij NS dun door de broek.
We weten nu precies hoe het daar zit,
Ze schijten in de broek bij code ‘wit’.…
One size fits not all
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 260 In de modeweek die loopt in New York Stad
Paraderen voor het eerst de grote maten
Ineens had iemand zomaar in de gaten
Dat niet iedereen zo dun is als een lat
Na heel veel tijd kun je dus meer zien daar
Dan 32 (wel een beetje raar)…
Poëzie
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.297 Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je ze een hand op het hete voorhoofdje
legt, zo dun als als de sneeuw gaat liggen,
en het helpt niet:
zo helpt poëzie.
----------------------------
uit: 'De gedichten', 1998.…
Kleine jongen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 82 als een
kleine jongen
zit je daar
de ruggengraat dun
daar deze nooit
gestreeld is
altijd op zoek naar
bevestiging
al komt deze
niet binnen
lijkt jouw hart
een bodemloze put
die jouw schoonheid
niet terug echoot
de zoektocht
nog immer gaande…
Voorportaal
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 674 De wachtruimte slechts dun bevolkt
maar een drukkende massa zwermt
als een horde bijen op mijn gemoed.
De klok is als een dreunende stem
en mijn keel klopt als een bezetene
op muren, lege eindeloze zalen dwalen
door gedachtekanalen.
Er is veel om te denken
maar nog meer om te zwijgen.…
ik ben het kind in mijn poëzie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 308 ik ben het kind in mijn poëzie
woorden geschreven in pijn
zo dun als riet, in vel over been
de liefde roept mij aan
elke ochtend kloppend op het venster
maar jouw glimlach zal niet schijnen
in de mistige stegen van mijn jeugd
zwijgen zal het nog in mijn teer bestaan…
Een goed voornemen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 Een goed voornemen
lijkt op het dun willen
schillen van een aardappel.
Vol goede moed begin je.
Bij elke keer dat je te dik schilt,
denk je: ach die ene keer.
En dan als de aardappel is
geschild schrik je
wat ervan is overgebleven.…
In stil verwachten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 532 voelbaar dun
speelt wind in
stil verwachten
dwarrelt sneeuw
als schicht door
lantaarnpalenlicht
dempen voetstappen
het naderend geluid
vorst kraakt er bovenuit
tot het klokje klinkt
de wereld zich bezint op
het goddelijk geboren kind…
Vrienden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 671 Goed bedoeld advies
teder en zo lief
vrienden weten raad
als het even niet meer gaat
gewoon om er te zijn
dat alleen is al fijn
en vooral hun luisterend oor
ze gaan er nooit vandoor
vrienden door dik en dun
dat is iets wat ik iedereen zo gun.…
Tienduizend redenen om...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 374 Componisten zijn best wel dun bezaaid,
zeker een "grote" die met list, bedrog,
want daarover hebben we het wel toch?,
Mathijs en ons land een flinke loer draait.
Zo lijkt het een uitglijder van formaat,
is 't koningslied in spé geen plagiaat?…
Zoals
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.856 zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je een hand op het hete voorhoofdje
legt zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet:
zo helpt poëzie.
--------------------------------
uit: 'Onbegonnen werk', 1984.…
Letters zwart parkeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 232 mag ik ruimte nemen
letters zwart parkeren
op dit witte vlak
wil ze wel centreren
zodat ik niet meteen
alle beginposities pak
maar eigenlijk
ontstijgt de inhoud
het dun geschept papier
want driedimensionaal
leest u altijd
mijn gedichten hier…
Dikke vriendschap
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 382 Gezet is niet dik
maar onze vriendschap ging door dik en dun.
Vol in het leven
zonder dat wij er maar iets meer van verwachten.
Bleek een forse blik
in die ochtend door je vriend niet onvermijdelijk,
dat de toon was gezet
om tijdens een winterse bui in een hotel te overnachten.…
Ik?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 Wie denkt die ik
dat z' is,
een man of vrouw
of dik ze is
of dun,
die denkt dat
't koud ze heeft
berouwt en leeft
en denkt
alsof niet zelf beleeft
alsof 't niet uitmaakt
wat ze doet
of wie haar vraagt
ze opgaat in wat gedaan
en moet en hoewel ze groet
zich vraagt,
wie is die ik?…
perifeer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 aan het voeteneind van de dag
waar het lichtelijk ontbreekt
aan licht dat verblindt
dat brandt en verbleekt
op de grens tussen
weinig en dun
tussen nog even blijven en
voorgoed gaan
aan de rand van de stad
wacht het grind
van de laatste bomenlaan…
Wachten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.096 Mijn bootje is van dun riet
Gebonden door vezels van lis.
Toch bevaar ik de stroom.
Geen wachtlicht op de andere oever
Alleen bewaakt door de poolster.
Kom je niet?
Jouw boot is van sterk hout.
Deze stroom is nog lang niet
De woeste Yang Tse en toch ben je bang.
Kom je niet?…
Magere tijden
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 254 Door dik en dun is daar Jan Kees de Jager.
Hij krijgt een dikke tien: geen euro-ketter.
Maar worden wíj per saldo daarvan vetter?…
Boom in het voorjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Zonlicht schijnt door dun blad
om het nog
frèler, priller, losser,
feller te vieren.…
Eertijds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 mijn voormalig purperen
gelaat verzoent zich met
het meer, blauwer dan vlak
rusteloos gesmoord
in onbegrensde hemelkleur,
spuigaten van ademvocht
spiegel tegen het hervonden
licht, drijvend op dromen
in vergeten dagdelen, met
nog een vermoeden van tijd
op een bloemenbodem
van steen, oproepbaar, dun…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
september
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 567 Zonlicht ligt heel dun op 't water,
twijfelend...
Ik zie kinderen op het strand
- blote voeten, kleren aan -
één keer nog in deze zomer
naar 't water van de Schelde gaan…
Flotus
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 236 Te dun? Te laag allooi?
Nee, nú luidt de kritiek: ze is te mooi!…