Alle inzendingen over dwaas

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

genoeg gezegd dat voor mij diep weggestopt de maan gewoon de maan bleef En ik verlangde naar de zon Bevrijd uit een onzichtbare leugen Zwijg ik tussen de regels door Tussen de koortsdromen van mijn boze vragen Blijf jij gek genoeg Een liefdeloze vriend Jij in de eindeloze verte Jij houd mijn nacht zwart De catastrofe van een blinde dwaas…

betere plaats weten te bereiken Een nieuw innerlijk opgebouwd Niet het oude verdrongen en ontkend maar veranderd in liefdevolle herinnering Eindelijk weer de bewondering verkend en zoekend naar ontregelende bekoring Haar onwetende betovering zorgt ervoor dat ik mij weer verbaas Mijn ogen zijn weer open Ik droom gelukkig weer volop als een dwaas…

Het heden dwaas luidruchtig zwijgen kluistert Het gespierte aan de roes, Wat klassenstrijd vervalst tot strijdgewoel. Een vuist die zich ontworstelt aan verkramping, Wekt, opgeheven hier en daar, Het rechtopgaande met vingerspitsgevoel.…

Niemand die je weeklaag hoort, arme dwaas die heeft vermoord. Het vogeltje daar voor zijn raam, omdat hij niet met hem mee mocht gaan.…

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

Een dwaas, een kind, zo hebt gij mij bereid O poezie en in mijn bloed gelegd Het zalig leven der verwonderingen. U dromende leef ik de werklijkheid En spreek met haar en luister wat zij zegt En voel mij stijgen naar de sterrenkringen.…

Wees je zelf Er zijn al andere genoeg Doe wat je wilt Ook als een ander het niet vroeg Doe wat je wilt Je ben je eigen baas Ook al denken alle andere Wat is het toch een dwaas Doe wat je wilt Volg gewoon je eigen wegen Ook al zijn andere er nog zo tegen…

De cyclus van de actualiteit Dupeerde vaak degenen die studeerden Want studiebeursproblemen garandeerden Eens in de zoveel tijd onzekerheid 't Is 'n bekend patroon dat al te dwaas is En dat is voor 'n studiebeurs geen basis…

Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij…

Zoveel in dit landje, is dat niet dwaas? En ook, ‘t is toch lekker Die Griekse kaas.…

Niets dwazer dan klagen om een dode. Niets dwazer dan om levenden één klacht. Voor korte tijd zijn wij genoden, Dan wordt het nacht.…

overdag en in dromenland zie ik jouw ogen had ik mezelf in al die andere verliefdheden dan bedrogen had ik dan nimmer de ware wereldwonderen gezien en dat in een flits of zelfs minder misschien wie kan mij nog redden of zeg me: wil ik dat wil ik gered worden van zoiets moois op mijn pad schat laat me weten, ben ik dan jouw doel of ben ik een dwaas…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

wijzende dwazen generaties overslaan het zit er niet in…

Van een fluisterdwaas liggen verwarde gegevens grijpklaar maar geen mening. In een suikerweb weet hij raad over dingen zegt stildingen maar laat de paarse asters spelen door het herfstlicht van zijn woonwijksupplement. De tuinen met merels (als middeleeuwse valken) smeuïg en zoet blijken in zijn vensterbanklach aanwezig. Ja fluisterdwaas zweert…

De dwaas bemint de lof alleen, De zoetste zoetigheden En strooit ge er wat kritiek doorhêen Hij ’s boos en ontevreden. Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Die deden Dorothea denken dat Dorothea droomde! Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer. Daarna Drierivierenpunt. Diverse Dordtse…

Het is natuurlijk dwaas, om zo te denken. Mijn fantasie gaat dikwijls met mij op de loop. Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich is dat ook niet verkeerd. Het hier en nu is de realiteit. Maar met alle zorgen, moeite en frustratie...…

Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij ligt.…

Zwijgend kermen onze zielen in het duister van de kolonie terwijl de sneeuw dwarrelt dwaas krast ze kom binnen en onder haar keurig zwarte jas zwarte kousen hoe diep kan je gaan? roekeloos...…

Na de schrik en Begenadiging, Onder ’t snikken Van verzadiging, Na de feesten Van het vlees Keert de geest en Rijst de vrees: Deze extase Keert niet weer. ’t Licht doet dwaas en ’t Leven zeer.…

Ze zijn er je beseft het niet ze zijn er soms ben je ze kwijt in gedachten ik mis je zo stil in tijd voelen en falen zinvol zacht gerijpt gebroken dwaas mens verworden in lach krijtwit geschokt rampspoed achterhaald.…

Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

men kan gekte niet weerstaan het lot verbonden aan de waan dat men als dwaas niet zal misstaan tussen de dames en de heren die zich jaarlijks presenteren en ogenschijnlijk heel normaal verhaaltjes schrijven in een taal van louter gekke woorden…

Op de tafel staan de bloemen er fris en fleurig bij ik heb ze net gekregen het is één groot schilderij In mijn grote witte vaas staan ze nog heel even ja het klinkt misschien wat dwaas aan het einde van hun leven.…

de voetafdrukken die ik achterlaat in het zand zijn een kort bestaan beschoren ik draai me even om en als ik ergens anders ben blaast de wind of spoelt de regen de sporen van mijn aanwezigheid weg ik ben er nooit geweest wie ik was of wie ik ben als ik al bestond dwarrelt dwaas in de ruimte…

Plots zien wij weer hoe betrekkelijk alles is, hoe dwaas wanneer we ruzie maken om een woord, maar dit is onomkeerbaar. Dit is voorgoed. Toch moeten we verder en willen we licht zien, durven we hopen, liefhebben, al is het onvolkomen, al is het dwaas wat wij soms zeggen of doen. Leef nu in vrede.…

Hoe wordt mijn hart zo stil, zo blij, Zoo dwaas-gelukkig over Een bosje groene acacia's, Een kleine, groene wei!…