Ineens ben je niet meer hier..
Zo plots weg, zonder afscheid, zonder groet, niemand
iets gezegd, totaal onbegrijpelijk is dit.
Je was zo vol leven en initiatief, energiek en toch soms moe.
Maar dit is niet uit te leggen, niet te verklaren met
mensenwoorden. Wat is dood-zijn eigenlijk? Waar
ben je nu, wat doe je ons aan? Moest dit zo lopen?
Plots zien wij weer hoe betrekkelijk alles is, hoe
dwaas wanneer we ruzie maken om een woord,
maar dit is onomkeerbaar. Dit is voorgoed.
Toch moeten we verder en willen we licht zien,
durven we hopen, liefhebben, al is het onvolkomen,
al is het dwaas wat wij soms zeggen of doen. Leef
nu in vrede.
Bij de plotse dood van R.G., op 2 jan. 2014.
Geplaatst in de categorie: afscheid