Alle inzendingen over erheen

twijfel kruipt naar binnen verstopt zich onder mijn huid in cirkels draaien mijn gedachten rond en rond rond en rond wel doen niet doen wel erheen niet erheen ja of nee aarzelend kijken naar het voor en tegen twijfelend bezig met wikken en wegen en dan neem ik eindelijk een besluit ik stel de beslissing uit…

misschien komt hij wel spoedig maar voor dood ben ik niet bang wel word ik zo weemoedig want de weg erheen is lang…

Erheen, steeds maar weer erheen; in kijken schuilt nog altijd wat beweging en in traanvocht hoop. Kijken - en vooral niets zeggen, want in het woord loert gevaar: is het gezegd, dan is het waar. ----------------------------- Uit: 'Antiek fluweel', 1997.…

Frank reist erheen met een nieuwe slip.…

Soms ga ik erheen en zoek ik of ik ze nog ergens vinden kan. Maar het water heeft veel gewist De oude beelden uit mijn verleden eens was hier een zee vol dromen. Nu is er een mooie herinnering voor in de plaats gekomen.…

Het hemelsblauw, dat is me bijgebleven Waarin het kwaad zich naar de torens boog In stilte ongehinderd binnen vloog De mensen daar ten dode opgeschreven Hoog boven het inferno nog die lucht De laatste onschuld is erheen gevlucht.…

Geschminkt voor het gesprek ging ik erheen en kreeg die nachtdienstschoonmaakjob meteen.…

ik sta bij het raam en kijk naar buiten, naar de bomen die groeien, het gras zo groen, de auto's, de dieren, het land en het bos, ik kijk verder dan ik kijken kan, ik kijk naar het venster, naar de vlieg, naar de vogels in de bomen, ik wil erheen naar buiten zo vrij maar ik zit opgesloten in mijn eigen gedachten.…

hier niet – mens is er, knallen en snelle dood door, weer door achter ginds is eten en rust volg zon, sterren vlieg erheen, met ons mee op en neer, vliegensvlug naar grote grijze zee…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

De weg erheen is licht, zo licht als je nooit zag. Dus ga maar meisje, ga maar, slaap eindelijk maar zacht. En als je daar aangekomen bent, daar boven aan het firmament, vergeet niet om te knipogen, want dan weet ik: je bent BOVEN. Dag lieverd…

we keerden binnenmens naar buiten besloten onder onbetaste huid te schuilen overzagen een horizon langs de kusten van het hart aan de zijde van gedroomde waarheid werd onze afstand vormvast een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf de weg erheen hulde zich in avond ons naderend lijf als verwijzing naar morgenstond…

Blinde paarden draven erheen, met koetsen maar zonder koetsiers. Het is het geheim van de hemel. Zo hoog komen de mussen niet, waar de zwaluwen buitelen, tuimelen door de geweldige ruimte. --------------------- uit: 'Omwegen', 2001.…

ogen ten hemel wakker worden op de grond pijnlijk achterhoofd het hoge noorden langs de lange weg erheen steeds weer wat nieuws recessie - een mooi lang woord voor eb en de strandjutters olympische spelen beklimming tibet-china beslist op kanon doen maar niet praten over de rode loper staatsbezoek struikelt…

Ga erheen! Dan voel je ook al die dingen om je heen. De stilte, de wind, de eenzaamheid, maar vooral het verlangen naar liefde en geborgenheid...…

sta je daar in een raamloze kamer naarstig opzoek naar iets dat niet te vinden lijkt koortsachtig schuifelend ondanks benen van lood gaan handen op de tast naar een punt van herkenning in een ijl stukje licht is het silouet van net zichtbaar de weg erheen oogt onmogelijk als door klimop omsingeld baan je je een weg om te kunnen…

In zijn hart woonde een wilde geit die droomde van het paradijs dus besloot hij erheen te gaan en het was groter dan gedacht Hij keek wekenlang uit naar de allermooiste plek om te gaan wonen, tot hij op een dag de grens naderde, een muur van bergen, en hun gewicht vulde zijn benen, hij kon niet verder en bleef waar hij was zonder antwoord…

Zo worden goden gevonden door vrouwen, zij bouwen een altaar, brengen hun zonen, dochters erheen en zeggen: je vader. -------------------------------- uit: 'Bedrieglijke dagen', 2008.…

dieper dan diep in pijn en verdriet zo intens voor een mens een hart bonkt een raam lonkt open is hopen hoger dan hoog zweef erheen ontstijg en stijg omhoog de pijn en verdriet verdwijnen maar niet als vlinder dartelend verder dan ver naar het buiten bij het sluiten van deze dag in het rood van de horizon ontvouwt…

jouw oog was ik met warme weemoed nog uit mijn zomerende blik bezie gisteren kloek vandaag en draag verleden vragen naar morgen van argwaan ontdaan klaart de zee van zorgen zie er vaste bodem dagen en wiek erheen met kalmere slagen kan op geluchte vleugels gaan naar waar ik mijn stilte vind mijn hart en tong ontsprongen aan brekende…

We waren, weliswaar, niet echt dikke vrinden: Ik ging erheen, maar eigenlijk had ik geen tijd. Wanneer een beste kerel bij zijn verscheiden, je verzoekt hem in zijn laatste uur bij te staan, wordt het pijnlijk om dat doodsbed te mijden en krijg je later spijt dat je niet bent gegaan.…

Ik wil erheen of een film erover zien: de steppen het oerwoud, de Himalaya ik wil mijn licht laten schijnen in diepzeetroggen, alles wil ik kennen, hanteerbaar gemaakt zodat heel de wereld de mijne wordt en ik een echte wereldburger, nee ik wil meer, een kosmoburger zijn tussen geesten, engelen en goden voor altijd bestaan, ik wil ruimte…

onder de lelijkheid van steden en dorpen mensen met pijnlijke gedachten en grimassen, waar de blijde toeten moeten boeten kwam de hand uit de hel greep naar mij scheurde mijn klederen doormidden stroopte mijn vel legde mij het juk van de uitstoting op maar och, het was de barmhartige die verscheen de duif van liefde; vloog erheen…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen.…

Er is een nieuwe zondebok gevonden Haar naam is ‘overgang’, geloof het maar Van burnout, stress en overige zonden Is zij de oorzaak, het is raar maar waar Dus gaan er nieuwe arbodiensten open Voor alle vrouwen van veertig en plus Die moe zijn en daarom in werk vastlopen Men rijdt erheen met de hormonenbus De mannen zijn in beeld…

verdriet en lijden niet bestaat zing over het land waar de elfjes dansen en over de feeën die in dromen wonen zing voor me over de blauwe golven van de zee die me naar het land achter de horizon brengen zing over het land waar begrip en liefde groeit en elke dag vol troost is zing voor me over dat troostrijke land breng me erheen…

Het zal twijfel doen zaaien in het hoofd van menigeen, het zal de liefde doen vergeten op de lange weg erheen. Diegenen die zich hiervan weerhouden, lopen op de draad van emotie. Balancerend op het touw der liefde, is er van negativiteit geen notie...…

_____________________________ Noot: Ga erheen en doe in uw broek van het gieren. Hahahahahahahahahhahahahahahahahahaha!!!…

Ik hoop het, maar de weg erheen is smal.…

je blonde blik die grijs-blauw stilte eist je schouders iets gebogen omdat je houding heeft gelogen in liefde die verijst je groeide in ontluiken sloot de wereld buiten pelde laag voor laag je schaamte af en gaf je voor het eerst we reikten naar een hoogte die geen einde kende hemels was de weg erheen jij ging, ik volgde alleen…