89 resultaten.
Pas
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 519 Nog geen lach of al omringd door gehuil.
Ik pas …
Staren in de lucht en zie:
een delta van gevoelens,
ertussen donkere eilanden
om verlaten te stranden.
Met of zonder kaartje.…
abortus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Ik luister
en soms hoor ik het
's nachts
het hulpeloos gehuil
van al die afgedreven zielen
nog door geen polsslag voortgedreven
nog zonder dromen
zonder sentiment
weggeworpen......
Het hart
is verdreven uit de mensen
lachen is er niet meer bij
huilen al helemaal niet.…
Koper
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.282 Verdriet en medeleven klinken van mijlenver
hoog gehuil echoët in ons bezwaard geweten.
Snijden door ijskoud water en pijnlijk vlees
wijze antwoorden die nooit meer zijn.…
Het bos van de wolf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 329 feeksen sluiers plukken
voor magiërs zonder gelaat
regent stilzwijgen neer
op het papieren strijkorkest
de fagotten wenken hem terug
ergens zwenkt een vogel
zijn aftocht tegemoet
de strijkers wikkelen al strengen
om hem te binden
zijn tong is rap en zwierig
voorop in de bonte maskerade
draagt hij stijlvol de schaapskleren
maar het gehuil…
bekentenis
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 644 vingers vol
zwarte vlekken tikken
de vloedgolf op mijn lijf
dwingen tot woorden
en verdraaide schaduwen
onder een bewolkte lucht
ik zink
naadloos van dag naar nacht
wanneer honderd ogen van de zee
mij verdoven
met ijzige koude
als gehuil van stilte
het is niet jouw tijd
die me alles vertelt
noch de adem van het scherpe water…
in een hulploos tasten
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 411 nacht schaf raad
nu de woorden van dit vers
zo tastbaar worden
besloten ligt in deze zin
waarin ik nog kind was
in de vergane tijd
van mijn geboortehuis
wakend in de tijd
zag ik stil op
gebonden aan het heden
sta ik en hoor verre gezangen
ten prooi aan het honende gehuil
eeuwen zijn spoorloos heen gegaan
verloren in het kosmisch…
God de griffier
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 56 schaamde me
terwijl het gras rondom groende
en de tekenen van de schemer
mij in gedachten verdoemde
God mijn vader
de molensteen en de wiek
de griffier van de vrije val
de zoon de vader en de heilige geest
De gebeden gesmoord
terwijl het omen
zich aan mijn zij flankeerde
had ik Gods woord gehoord
Nu blij ik mee met de vogels
het gehuil…
Marmer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 771 Ik verga in tranen
opgezweept door
een schor verleden
Onder grafzerken
rukt mijn hand aan
vertroebelde geesten
Door onbegraven gehuil
splijt de hemel zich
in de donkere lucht
Geketend aan het marmer
sterf ik onbeweend
in een tergende vlucht
Te diep geworteld
draag ik mijn gebeente
onder de holle treden
Verduisterd zal
mijn…
kalenderschaduw
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 452 wel vaker
kom ik jou tegen
in terugkerende nachten
en in volgevreten vaders
de doders van hun dochters
niemand hoeft me te vertellen
hoe zwaar
mijn mond was
vol zwarte letters
die het gehuil naar stilte
droegen
en naar mijn gezicht
dat uit jouw ogen viel, samen
met het tellen van de stappen
die je woordelijk vertrappelde…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 939 Gehuil van een klein meisje
geprikt door een boze brandnetel.
Moeder probeert te troosten
en heeft een arm om haar heen geslagen.
Fotogenieke brandnetels staan
aan de rand van het bouwterrein.
Met de natuur valt niet te spotten.
De zon overweldigd het jonge gras.
Onstelpbaar lijken de tranen nu.
Moeder spreekt woorden van troost.…
Liefdeshaat
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 946 Jouw levenslied kent geen melodie
Een toonloos gehuil over kale vlakten
Rollende kille mist voortgestuwd door de wind
Gruwelijke afspiegeling van jouw minzaamheid
Rottend gaapt je versteende mond in de verte
Wellustig kronkel jij voort aanziend mijn leed
En verlicht door het vuur van palmtakken
Gloort aan de horizon de eeuwige hoop
Rust…
nachtvers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 het uur van de wolf
straten gehuld in het gehuil
van blitse wagens
dit duister dient niet
om te slapen
er moet overdacht
in de nacht beslecht
dat bij zon alles goed
of toch genoeg verlopen
volgens wat verwacht
hij neemt zijn pen
getuige tot verstillen
van wat geweest
voorbijgeraasd alweer
en af te leggen kleed
voor de naakte rust…
waar niets alles is
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 440 weemoed kleurt de lucht grauw grijs
snijdt littekens in mijn ziel
maar hoog boven winden
spreidt meeuw haar vleugels
hoger steeds hoger draagt zij de pijn
ver boven ruimte en tijd
geen stilte geen lawaai
niets is alles - alles is niets
haar klagelijk gehuil verdwijnt in nevelen
op vleugels gedragen offert zij zich aan de zon
terwijl tussen…
Onheilspellend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 534 het gehuil is niet van de lucht
maar dringt door tot op het bot
grijze nevel nadert de grote stad
spreidt zich uit met diepe zucht
onheilspellend schijnt het dwaallicht
tikt een rijs zachtjes tegen een zerk
klinkt geritsel van bladeren dichterbij
daar gehoor het overneemt van 't zicht
penetrant de geur van vergetelheid
onder de voet gelopen…
Hurler avec les loups.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 770 Verzwolgen door een zee
van bloemengeur en etensresten
panoramisch uitzicht op de bergen
een tafeltje voor twee
gehuil van de wolven
vrij ver bij ons vandaan
natuur is hier op zijn best
herinneringen komen terug in golven
alle overdenkingen ten spijt
leeftijd laat zich thans gelden
vage herinneringen uit een andere tijd
nog eenmaal…
Weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 De donkerste duisternis
omringt het ruige land
het is een herfstige dag
zoals het vroeger wel vaker was
het zonlicht lijkt opgezogen
door wilde wolken met berenklauwen
een hagelbui maakt de wereld even wit
het landschap trekt dan een andere jas aan
mensen en dieren houden zich schuil
voor wolken en buien
binnen klinkt het gehuil
van…
Samenspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Wij zijn de noten
van een majeurakkoord,
neem één weg en gehuil
is wat rest van harmonie.
Wij zijn klinkers en medeklinkers
die voorkomen om taal te blijven.
Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee.
Het slaat nergens op!
Onze liefde
draagt kussen
over de bruggen
van onze armen.
Verbonden
stralen
gloeidraden
licht uit.…
Emotiedetector
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 112 Aan de duur, intonatie en intensiteit van het gehuil van de baby, kan je de behoefte detecteren. Zo weet je meteen of de baby honger, angst of pijn heeft.…
Als een rietstengel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 105 Was het zijn glimlach
die zich voordeed als een verborgen gehuil?
Hij vreest het antwoord al weer lang te zijn
vergeten. Aan wie hij toen was, een spelend
kind, maakt hij nu zijn handen niet meer vuil.…
WOLKJE HEMEL.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 5.402 Ik zie een wolkje
hemel in je ogen
je bent zo klein
waar jij vandaan komt
wil iedereen wel zijn
Je kijkt naar wat beweegt
ziet alles onbekend
lippen willen raken
weer het bekende smaken
en proeven waar je bent
Vingers voelen
aan elkaar om
ook je hand te leren
je schrikt van je gehuil
een nieuw geluidje uitproberen
De wereld is…
Herfst.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Het is net of ik het gehuil
hoor van een ontwakende
wees, de poort naar
vrijheid is gesloten
achter elke boom ligt
een rugzak vol herinneringen
ik loop door het bos gevolgd
door de geur van dood
steeds vrolijk lachend op
het moment dat het moet
het smink zal steeds dikker
aangebracht moeten worden
ter verberging van de pijn…
een wolkje hemel
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 6.281 ik zie een wolkje
hemel in je ogen
je bent zo klein
waar jij vandaan komt
wil iedereen wel zijn
je kijkt naar wat beweegt
ziet alles onbekend
lippen willen raken
weer het bekende smaken
en proeven waar je bent
vingers voelen
aan elkaar om
ook je hand te leren
je schrikt van je gehuil
een nieuw geluidje uitproberen
de wereld is…
Vier dagen carnaval
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 4.808 Alles wat in die vier dagen boven komt
- gelach, gehuil, gevloek en genot -
verdwijnt daarna weer een jaar onder de grond…
je bent niet alleen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.117 je bent niet alleen
nee nooit ben je alleen
nooit hoor
altijd mensen die je lachen
hun gehuil recht door m’n kop
gebruik misbruik mij nog een keer
jij monster met je mooie ogen
ik laat je komen zo vaak jij wil
pak me maar pak me dan pak me dan
je krijgt me toch nooit helemaal
later ja later mooi later fijn
geen later nix geen leven…
Het spel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.293 Even later klinkt gehuil
en klagelijk geschreeuw.
Intens beleeft het kind
het spel, vol vreugde en plezier
totdat een val een einde maakt
aan het kinderlijk vertier.
Zie, papa troost en veegt
de tranen liefdevol,
van haar gezicht.
Ik kijk en luister
naar dat kleine wicht.
Ze rent alweer
vergeten is het leed.…
Le vingt quatre heures du Mans.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 824 het heeft wel wat
die knots gekke
autorace in Mans
de herrie, de kermis,
alsmede de enorme
drommen publiek
de mooie sexy meiden
gestoken in vaak
bijzondere tuniek
het gehuil der motoren,
lichtflitsen van de koplampen
die 's nachts de hemel sieren
het moeten overnachten in
de buitenlucht, vaak in de regen
op het zand
gelegen…
Easy rider
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 828 Een jaar of zestien voelt het weer
Wanneer ik onder hels lawaai
De steile eilandweg opdraai
Als snelheidsduivel van weleer
“Born to be wild, Born to be wild”
Gehuil van boven de motoren
Van Steppenwolf opnieuw geboren
Terwijl de teller vijftig haalt
Totdat een haarspeldbocht me maant
Een tikje minder gas te geven
Te laat!…
Maître Renard
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 601 De vos
met zoete stem
en droef gehuil
al oud der dagen
zei hem:”Stuur maar met de handen los
in de richting van zoiets als woud of bos”
Dat doende viel hij in de vers gegraven kuil
met open ogen, die niet zagen
Ze hielden hem
horende doof
met woorden kozend lief
als “positief en perspectief”
voortdurend in hun greep
Nu rest nog…
Later als de nachten koud zijn.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 739 later als de nachten koud zijn
zal ik dankbaar zijn en terugkijken
op het gelach en het gehuil van jou
maar ook van mij - want ik leef de dag
en de dagen erna met jou in mijn hart
met als herinnering dat wat we wilden.…
Wassende maan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 158 vrouwe van de maan,
vertoont zich in een violette
aangezicht, gedrapeerd
door doorzichtige linten,
een handreiking naar
het geschonden licht,
steekt de kim naar de kroon,
aangelijnd door zilveren tinten,
hoedt haar vluchtige schapen
getooid in wolfse kleren, die
als honden waken en hun taak
verrichten tussen eb en vloed,
ontlokt gehuil…