Alle inzendingen over geluisterd

Dat je hebt geluisterd en gekeken, gedronken, wou breken als wat je geloofde niet waar was slechts weerspiegeling in een plas.…

nevel bomen zwarte silhouetten zweven boven dit witte niets tegen de vervagende bossen oergeluid in een lege wereld weemoedige bezinning op deze verre stille heide straks komt het licht in de diepste winterdag schreien in een verre stal zingen d’engelen stralend over vrede en welbehagen eeuwig licht uit eenvoud er wordt nog geluisterd…

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het…

En geluisterd als ik zeg dat ik misschien een goed idee heb. Tussen al die mensen in ben ik een mens, ik ben een mens. Maar tot nog toe leef ik voort op mijn groot en veilig schip, in de hoop om sterk genoeg ooit mijn touwen uit te gooien. En terug te keren naar mijn thuishaven.…

‘Laat de kinderen tot mij komen’ de Christenen glunderen bij die uitspraak het is de uitspraak van hun Here Jezus Christus de zoon van hun God, de almachtige schepper van hemel en aarde, dus van het wereldklimaat ze voeren ook het woord bij de daad omdat wat zij aan hen, de kinderen doen Hem, Jezus, toekomt en togen naar het Malieveld in midden…

Ik heb altijd naar je geluisterd en bood steeds weer de helpende hand voorgoed heb ik daar een eind aan gemaakt verbrak met jou de laatste band. Ik laat me niet door jou manipuleren want bijna maakte jij alles stuk alles heb je van me afgenomen behalve mijn allergrootste geluk.…

En onder sommige van ons is daar naar geluisterd en diep in gedachten gestaan.…

grote bomen omgeven daar hebben we vijf dagen vertoefd en genoten van een heel ander leven En elke morgen werden we gewekt door een concert wat recht uit de hemel kwam vogels die zongen met allerlei klanken en ieder van ons even apart nam Het was alsof ze ons wilden vertellen dat er in hun leven geen tijden bestaan we hebben gepraat, geluisterd…

zijn tijden Vraag mij niet wanneer Dan voelt het leven zwaar In die momenten Weet ik het niet meer Ben ik het fijne even kwijt Niet zo snel het antwoord klaar Twijfels in het heden en verleden Anders zo normaal normaal Onzeker over zekerheden Zaken die vanzelfsprekend leken Waar ik nu zomaar om maal Roepen zoveel vragen op Heb ik goed geluisterd…

Vandaag heb ik opeens Weer geluisterd naar de stilte Die zolang op mij heeft gewacht. Ik liet mij zinken en landde in haar adem Het vallen viel mij zacht.…

vandaag heb ik geen woord gesproken had ze ook niet verwacht te horen uit monden met tanden was de dag dan leeg of zacht neen, de wereld legde mij aan banden ik heb zoveel gehoord en tussendoor geluisterd de stilte werd gevuld met granaten en moord ik geraak dan aan chaos gekluisterd vandaag heb ik geen woord gezegd ze werden mij ook…

Vandaag heb ik geluisterd naar steeds dezelfde muziek. Daarom was mijn toestand vandaag minder kritiek. En voor de dag van morgen maak ik mij niet zoveel zorgen. Want dat wordt een dag van vrijwillig werk, een dag dat ik je gemis hopelijk niet zo merk.…

De hand werd uitgestoken Vergezeld van veel Warm aanbevolen Geluisterd de schreeuw Velen die geven Door leiders gestuurd Die met eer voorop gaan Links en rechts begluurd Strak voor zich kijkende Geen oog voor wat was Signalen negerende Heilige schriften voor de klas Dan is het moment gekomen De schok is geweld Geen kop zal er rollen…

En onder sommige van ons is daar naar geluisterd en diep in gedachten gestaan. ------------------------------ uit: 'Schapen nu!', 2001.…

'k Heb lang geluisterd naar uw stap op straat, 'k Heb lang geweend in 't eenzaam kamerkijn. Ach! als de Meiwind speelde om mijn gelaat En duiven koerden op het raamkozijn, Wachtte ik zo angstig en mijn hart deed pijn... En voor mijn lijden wist de Lent' geen raad. Als 't meisje in 't sprookje, sliep ik honderd jaar.…

En onder sommige van ons is daar naar geluisterd en diep in gedachten gestaan. --------------------------- Uit; ' Schapen nu!', 2001.…

tussen de oude kromme bomen Terwijl de zon haar stenen haren streelt laat zij haar tranen stromen Niemand merkt meer op het verdriet dat het uitstraalt Aan het eind van de lange oprijlaan als een bang kind dat is verdwaald Zo waakt zij jaren over de dodenakker bovenaan de stenen treden Door weer en wind steeds zwakker heeft zij oneindig geluisterd…

kerken inzake 'the Voice-seks-rel' het verbaast me echt helemaal niet seksueel overschrijdend gedrag hebben de kerken zelf uitgevonden: hoe durven ze mensen, jong en oud seksualiteit te onthouden en slechts toe te eigenen aan de man met een vrouw als maagden de huwelijksnacht betredend Als ze goed naar de Voice van Christus hadden geluisterd…

Voor Pascal en Wesley Jeugd die al voor Het derde levensjaar Verpest was, kind Dat richtingloos Het leven werd Ingeschopt zonder Dat het ooit iets Te wensen kon hebben - Er werd immers toch Niet naar hem omgekeken, Laat staan naar hem Geluisterd - geen besef Van wat goed en kwaad Kon zijn, het voorbeeld Immers nooit…

op, mee met mij Niemand durft en ik geef je groot gelijk Toch zijn er enkelen, ergens dichtbij Net als engelen schijnen ze lichtjes op mij Daarvoor zijn we dankbaar en we voelen geluk Hoop, liefde, alles van het leven, zien we terug Soms, heel soms, maak je zoiets mee Het is ons bewijs, -van leven weltevree Dankbaar, dat er wordt geluisterd…

Geluisterd naar verhalen, de oorlog en veel over toen Ze bloeiden beiden open, iemand die tijd maakt na de noen. De kinderen, ja, druk, druk, druk Op hun kleine kwaaltjes waren ze ook niet tuk. De kerel vertelde hartstochtelijk, de vrouw was stil blij Haar vochtige ogen blijven me altijd bij.…

Ik hoor wel vaker dat er Niet eens meer wordt geluisterd. Men laat liever zever staan, Men pijnigt voor de pijn. Vroeger dronk men levertraan, Maar nu vooral azijn. Gescheld, gevloek, gespot, Sociale media-faam. Men maakt alles kapot Wat niet past in het kraam. Kritiek geven is hip, Zichzelf wat aandacht schenken.…

ik ontving een Vorstelijk schrijven dat ik herkende aan het zegel en aan de juiste aanhef van de eerste regel Daar stond Weledelgestrenge Heer zo noemt Hare Majesteit mij en soms ook schalkie-schalkie zo corresponderen wij In dit geval had Majesteit mij op tevee aanschouwd en naar mijn lezing geluisterd gedragen en goed onderbouwd…

keer zonder jou als trotse oma om het aan te vertellen Straks ben ik bevallen en dan kom je niet kijken, het is niet voor te stellen Toch ben ik ontzettend blij, we gingen voor een derde kind Ik weet zeker dat jij het ook geweldig vindt Ach, ik heb het je vorige week wel verteld, en samen met de kinderen viooltjes geplant Ik weet niet of je geluisterd…

schromen gerold in een wekkende donder zijn stem zou weerklinken een wonder “geloof hem toch niet, maar volg slechts uw dromen” hij heeft wel gesproken maar zijn woord werd gebroken met de dolk van verderf lek gestoken soms hoor ik het wel, wat hij heeft gefluisterd ver weg en heel stil hoe zou het zijn nu als zij hadden toen naar hem geluisterd…

een tweeling, 2 jongentjes identiek, nageltjes en heel kleine voetjes zo wonderlijk mooi en uniek, donkere haartjes, kleine handjes zo compleet en zo origineel aan de mensheid geschonken ieder zijn deel Trots dat ze hen dragen mocht wat meer kon je je wensen waarschuwen: “er is iets niet goed”, toen ze de dokter bezocht, waarom niet geluisterd…

naakte boom is die ik toen ook zag Hoe afgebroken een ruïne is En hoe koud leegte kan zijn Dat het kwetsbare bestaan van ons niet alleen maar lidtekens heeft Een hoop mensen hebben weet van spontaniteit, maar wij bepalen voor negentig procent ons eigen leven volgens mij Maar wij mogen kijken tussen regels door Zo wordt er naar ons geluisterd…

Vanochtend ben ik eindelijk over gestoken en heb op de oever lang geluisterd. Ik zag geen licht en toch, de landen waren vriendelijk warm - een uitnodiging te komen zwerven tussen jullie, draken achter het zicht, menselijk niet meetbaar, ver voorbij menselijke kennis, beschikking fluisterend, en ik liet de roeping binnen.…

gelijk wij hebben het altijd al geweten niets gebeurt er of wij slaken kreten als: zie je wel wij staan niet meer paf wij zijn de beste stuurlui aan de wal wij hebben het altijd wel gevonden als anderen nog bij de ingang stonden voor onze achterafopinie staan we pal wij zijn de mensen met gezond verstand naar wie veel te weinig wordt geluisterd…

In het huis van duizend dingen is geen verhaal af, telt ieder verhaal op zich, er wordt geluisterd in stilte en acceptatie waar geen haast noch woede regeren... duizend dingen zijn zichtbaar in één geheel zoals duizend dingen, duizend dingen zijn!…